Źle się dzieje w El Royale (2018)

Grupka nieznajomych zostaje rzucona przez los do noclegowni na odludziu. Spędzą, skazani na siebie, przynajmniej jedną dobę we wspomnianym przybytku. Niewiele czasu mija i zaczynają dziać się podejrzane rzeczy. Kto jest kim? Kto na kogo dybie? Dlaczego nikt nie mówi prawdy?

Brzmi jak tarantinowska “Nienawistna ósemka”? Zgadza się, ale tym razem chodzi o tytuł o trzy lata młodszy, spod ręki Drew Goddarda (tak scenariusz, jak i reżyseria). Rzecz dzieje się w 1969 roku, w motelu El Royale położonym na granicy dwóch stanów. Dosłownie. Wielka czerwona linia przebiega przez cały teren hotelu. Mamy część położoną w Nevadzie i część kalifornijską (pokoje droższe o dolara, prestiż!).

Kadr z filmu "Źle się dzieje w El Royale"
Już na początku czuć dziwne wibracje i atmosfera szybko się zagęszcza.

Mamy też bohaterów: księdza Daniela Flynna (Jeff Bridges), wokalistkę Darlene Sweet (Cynthia Erivo), zbuntowaną Emily Summerspring (Dakota Johnson) w obłędnym aucie (Mercury Cougar z 1969 – cudo!), aroganckiego i nachalnego Seymoura Sullivana, sprzedawcę odkurzaczy (Jon Hamm) oraz barmana/recepcjonistę Milesa Mellera (Lewis Pullman). Każdy ma inny cel wizyty w El Royale, każdy ma jakąś tajemnicę i nikt nikomu nie chce powiedzieć prawdy. Zaczyna się więc gra pozorów, która prowadzi do serii niefortunnych zdarzeń, a w finale do eskalacji przemocy w iście tarantinowskim stylu…

…czy aby na pewno? Zaiste, dziwnie ogląda się film Goddarda. Z jednej strony odkrywanie kolejnych tajemnic daje satysfakcję i pobudza ciekawość na zasadzie “wow, ciekawe co będzie dalej”, z drugiej: czegoś tu ewidentnie zabrakło. Jest niby wielopoziomowa intryga, mamy serię retrospekcji pokazującą kto jest tak naprawdę kim. W pewnym momencie jednak w El Royale zaczyna się… cóż… źle dziać. I nie chodzi mi o bohaterów, a o scenariusz.

Kadr z filmu "Źle się dzieje w El Royale"
Podział terenu motelu na dwa stany na początku zdaje się mieć znaczenie fabularne, ale potem motyw szybko znika.

Goddard nie dąży do żadnej konkluzji, nie wyciąga żadnego wniosku. Prezentuje kolejnych bohaterów, snuje powoli opowieść o wydarzeniach w tytułowym motelu, ale zatraca się w formie, zapominając o treści. Przez to ponad dwie godziny nie dłużyły mi się w ogóle, ale jednocześnie poza rolą Chrisa Hemswortha nie zapamiętam na dłużej żadnego innego elementu. Żadnej z kreacji. Są niezłe dialogi, ale brakuje im ognia, czegoś ekstra. Są sceny przemocy, ale nie są ani przestylizowane, ani oryginalne, ani zbyt naturalistyczne. Tak, znów porównuję do Quentina, ale nie mogę od tego uciec, przez cały seans miałem wrażenie, że oglądam tytuł nakręcony przez fana Tarantino, który chciałby być jak on, ale brakuje mu talentu i tego “czegoś” co odróżnia filmy niezłe od wielkich.

Gdyby się zastanowić i przeanalizować, “Źle się dzieje w El Royale” ma wszystko co trzeba. Genialną muzykę z końca lat sześćdziesiątych, rewelacyjną i oryginalną miejscówkę (motel wygląda dość egzotycznie, a przy okazji skrywa kilka interesujących tajemnic), kolejne wydarzenia odkrywają coraz więcej ciekawych informacji, a bohaterowie to prawdziwa galeria osobliwości. A jednak całość nie stanowi niczego więcej niż w miarę interesującej pozycji opartej na ogranym schemacie.

Kadr z filmu "Źle się dzieje w El Royale"
Hemsworth w roli zupełnie innej niż dotychczas.

Chwaliłem już Thora (lub jak kto woli Chrisa Hemswortha), ale powtórzę się: zaskakująca kreacja, kompletnie nie w jego dotychczasowym stylu. Stawiam dolary przeciw orzechom, że kreację zainspirowała osoba niesławnego szefa kultu, Charlesa Mansona. Charyzmatyczny, uwodzicielski, niebezpieczny. Tylko znów: wszystko to na nic, bo na koniec nic z tego nie wynika.

Ciężko z czystym sercem polecić “Źle się dzieje w El Royale”, ale też ciężko mi odradzić seans. Ponad dwie godziny, podczas których bawiłem się całkiem nieźle. Jeśli interesuje was kino w stylu Tarantino tylko w wersji “light”, możecie spokojnie zaryzykować. Nie powinniście się zawieść.

Kadr z filmu "Źle się dzieje w El Royale"
Nawet niepozorny “człowiek od wszystkiego”, czyli jedyny pracownik motelu, którego poznamy, skrywa więcej niż jeden sekret.
-->

Kilka komentarzy do "Źle się dzieje w El Royale (2018)"

  • 15 lipca 2020 at 22:44
    Permalink

    Chyba powinno być 3 lata młodszy. Pamiętam, że jak oglądałem ten film to wydawał się całkiem ok, ale już nic prawie z niego nie pamiętam. Jedynie dziwiło mnie, że film wyszedł w tym samym roku co Infinity War, a różnica w muskulaturze Hemswortha w obu filmach jest ogromna.

    Reply
    • 16 lipca 2020 at 02:45
      Permalink

      jak to mlodszy? ten film wyszedl w 2018 a nienawistna osemka w 2015?

      Reply
      • SithFrog
        16 lipca 2020 at 14:46
        Permalink

        Racja, film jest młodszy o 3 lata od “Hateful 8”.

        Poprawiłem, dzięki nyddrion za czujność 🙂

        Reply
  • 17 lipca 2020 at 19:53
    Permalink

    Obejrzałem. Początek świetny a potem jakoś to się rozmywa. 6/10

    Reply
    • SithFrog
      21 lipca 2020 at 09:27
      Permalink

      Dokładnie, początkowa tajemniczość i zagadkowe postaci obiecują wiele, a potem lecimy od jednej pokręconej, przestylizowanej sceny do drugiej, ale trochę bez sensu i jakiegoś odgórnego planu. A potem koniec.

      Reply

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

 pozostało znaków