Czytamy Starcie Królów #47: Sansa VIII, Theon VI

Nigdy nie uznają Littlefingera za swego seniora. Chyba, że zostaną do tego zmuszeni. Chyba że mój brat, wuj i dziadek poniosą klęskę i zginą.

Sansa VIII [65]

Miejsce akcji: Królewska Przystań

Sansa przepycha się przez zatłoczoną galerię. Sala Tronowa wypełniona jest lordami i rycerzami odzianymi w najwytworniejsze stroje. Do środka wjeżdża lord Tywin Lannister we wspaniałej zbroi. Joffrey omija łajno lannisterskiego konia pod Żelaznym Tronem, wita dziadka i prosi go, by objął urząd namiestnika. Tyrellowie dostają możliwość poproszenia króla o wybrany przywilej. Loras zostaje wcielony do Gwardii Królewskiej, Mace mianowany członkiem Małej Rady, a Garlan prosi, by Joffrey rozważył kandydaturę jego dziewiczej siostry na królewską małżonkę. Cersei zabiera głos i mówi synowi, że nie może dłużej być zaręczony z córką zdrajcy. Wielki Septon zwalnia Joffreya ze słowa danego Sansie. Dziewczyna stara się zachować smutną minę, zgodnie z poleceniem Cersei. Ponad 600 rycerzy zostaje pasowanych przez trzech obecnych Gwardzistów Królewskich. Lordowie i zbrojni z armii Stannisa Baratheona przemawiają przed królem. Od ich słów zależy, czy zachowają tytuły i ziemie. Bękart Florentów nazywa króla potworem z kazirodczego związku. Joffrey kaleczy się o Żelazny Tron i zostaje wyprowadzony z sali. Lord Tywin zasiada na jednym ze stopni tronu i kontynuuje audiencję. Wieczorem rozradowana Sansa spotyka się z Dontosem w bożym gaju. Błazen uświadamia jej, że Joffrey mógł zerwać zaręczyny, ale nadal pozostaje jego zakładniczką i może się nad nią pastwić. Za miesiąc ma się odbyć ślub króla i Margaery. W tę noc Dontos zaplanował ucieczkę z Królewskiej Przystani. Daje Sansie siatkę na włosy z ametystami z Asshai.

Postaci występujące w rozdziale:

• Sansa Stark
• Addam Marbrand
• Alesander Staedmon, pojmany nad Czarnym Nurtem, składa przysięgę Joffreyowi
• Ardrian Celtigar, pojmany nad Czarnym Nurtem, składa przysięgę Joffreyowi
• Aurane Waters, pojmany nad Czarnym Nurtem, składa przysięgę Joffreyowi
• Balon Swann
• Bonifer Hasty, pojmany nad Czarnym Nurtem, składa przysięgę Joffreyowi
• Cersei Lannister
• Dermot z Deszczowego Lasu, pojmany nad Czarnym Nurtem, składa przysięgę Joffreyowi
• Dontos Hollard
• Elyas i Josua Willum, pojmani nad Czarnym Nurtem, składają przysięgę Joffreyowi
• Falyse, Lollys i Tanda Stokeworth
• Flement Brax (lord Tytos Brax jest w niewoli)
• Garlan, Loras i Mace Tyrell
• Gyles Rosby
• piromanta Hallyne
• Wielki Septon Nr 2
• Hobber, Horas i Paxter Redwyne
• Ilyn Payne
• Jalabhar Xho
• dobry król Joffrey
• Jon Fossoway, pojmany nad Czarnym Nurtem, składa przysięgę Joffreyowi
• Josmyn Peckledon, giermek, który w przyszłości zapozna się bliżej z Pią
• Kevan Lannister
• Lewys Lydden
• Lord Estermont, pojmany nad Czarnym Nurtem, składa przysięgę Joffreyowi
• Lord Willum, pojmany nad Czarnym Nurtem, składa przysięgę Joffreyowi
• Lothor Brune, człowiek Petyra Baelisha
• Mark Mullendore, pojmany nad Czarnym Nurtem, składa przysięgę Joffreyowi
• Mathis Rowan
• Meryn Trant
• Księżycowy Chłopiec
• Osmund Kettleblack
• Petyr Baelish
• Philip Foote, który zabił Bryce’a Carona i przejmie po nim Nocną Pieśń
• Randyll Tarly
• Roland Crakehall
• Ronnet Connington, pojmany nad Czarnym Nurtem, składa przysięgę Joffreyowi
• Steffon Varner, pojmany nad Czarnym Nurtem, składa przysięgę Joffreyowi
• Timon (bez Pumby), pojmany nad Czarnym Nurtem, składa przysięgę Joffreyowi
• Tywin Lannister
• Varys
• Willit, który ocalił Harysa Swyfta

Kto zmarł w rozdziale?

• bękart Florentów i zbrojny z gorejącym sercem na opończy

Statki:

• „Książę Aemon” (Prince Aemon)
• „Dziki Wiatr” (Wildwind)
• „Rzeczna Strzała” (River Arrow)
• “Boża Łaska” (Godsgrace)
• “Kopia” (Lance)
• “Jedwabna Dama” (Lady of Silk)
• “Taran” (Ramshead)

Czego się dowiedzieliśmy?

1.  Jalabhar Xho założył płaszcz z piór, a Wielki Septon nr 2 dostał nową koronę. Cersei wdziała suknię ze złotogłowiu, a Varys szatę z samitu. Księżycowy Chłopiec i ser Dontos otrzymali nowe błazeńskie stroje. Najstrojniej wygląda dobry król Joffrey zasiadający na Żelaznym Tronie, na którego ramionach spoczywa płaszcz wyszywany rubinami. Littlefinger pojawia się w różowo-śliwkowym stroju wyszywanym w przedrzeźniacze.
2. Sansa przepycha się na galerię, gdy trębacze obwieścili pojawienie się lorda Tywina we wspaniałym pancerzu, który wjechał do komnaty na zakutym w zbroję rumaku.
3. Dobry król Joffrey prosi dziadka o przejęcie rządów nad królestwem, lord Tywin zgadza się i wówczas giermkowie zdejmują mu zbroję, a Joff zakłada na jego szyję łańcuch namiestnika.
4. Bohaterów bitwy nad Czarnym Nurtem poprzedzają fanfary, krzyki heroldów i aplauz dworzan.
5. Największy zaszczyt przypadł Mace’owi Tyrellowi, który wszedł do Sali Tronowej w towarzystwie dwóch synów: ser Lorasa i ser Garlana Dzielnego – dobry król Joffrey zszedł z tronu, by ich powitać.
6. Każdy z Tyrellów otrzymał łańcuch róż wykuty z miękkiego złota ze złotym dyskiem, zdobionym lannisterskim lwem z rubinów.
7. Ser Loras prosi o zaszczyt służby w Gwardii Królewskiej, Mace Tyrell o miejsce w Małej Radzie, a Garlan odgrywa rolę swatki.
8. Królowa Cersei w imieniu Małej Rady prosi Joffreya, by dla dobra królestwa wyrzekł się Sansy Stark. Wielki Septon w imieniu Wiary anuluje kontrakt małżeński.
9. Zgromadzeni lordowie i damy skandują imię Margaery, a król niechętnie (pod naciskiem spojrzenia Tywina) zgadza się na zerwanie zaręczyn z córką Neda.
10. Sansa jest szczęśliwa, gdy słyszy słowa Joffreya, który obiecuje poślubić Margaery. Starkówna z całych sił stara się powstrzymać uśmiech i udaje smutną, zgodnie z poleceniem królowej Cersei.
11. Horas Redwyne odniósł ranę w bitwie, ale mimo to towarzyszy bratu i ojcu na audiencji. Oprócz nich pojawili się także Mathis Rowan i Randyll Tarly z Jadem Serca na plecach.
12. Z chorążych Lannisterów obecni byli: ser Kevan Lannister, Flement Brax, Addam Marbrand oraz lordowie: Lydden i Crakehall. Ser Kevan zajął miejsce u boku lorda Tywina i jego ustami obwieszczano uchwały Małej Rady.
13. W bitwie szczególnie wyróżnili się czterej nisko urodzeni mężczyźni. Jednooki rycerz ser Philip Foote zabił w bitwie lorda Bryce’a Carona. Dekretem króla ogłoszono Philipa lordem i nadano mu ziemie, prawa i dochody rodu Caronów.
14. Lothor Brune zabił ser Bryana i ser Edwyda Fossowayów (od czerwonego jabłka) i pojmał Jona Fossowaya (od zielonego jabłka). Lothor ma otrzymać tytuł rycerski, a po wojnie ziemię i zamek w dorzeczu.
15. Willit, zbrojny w służbie u Harysa Swyfta, uratował swojego pana i obronił go przed wrogami. Do Sali Tronowej przyniesiono go na noszach, dostał włócznię ze srebrnymi okuciami, nową kolczugę i hełm. Jego synowie wstąpią na służbę u Lannisterów w Casterly Rock (starszy jako giermek, młodszy jako paź, obaj w perspektywie mają tytuł rycerski).
16. Giermek Josmyn Peckledon zabił dwóch rycerzy, ranił trzeciego i wziął do niewoli dwóch kolejnych. W nagrodę otrzymał miecz, zbroję i rumaka z królewskich stajni oraz obietnicę pasowania na rycerza za kilka lat.
17. Uhonorowano kapitanów królewskich okrętów i podoficerów statków, które spłonęły na rzece. “O ile Sansa się nie myliła, wyróżnili się oni głównie tym, że uszli z życiem“.
18. Mistrzowie Cechu Alchemików otrzymali podziękowania, a piromanta Hallyne tytuł lordowski bez ziem i zamku.
19. Ser Lancel Lannister dostał zamek, ziemie i prawa rodu Darrych, których ostatni przedstawiciel zginął w czasie walk w dorzeczu „nie pozostawiając prawowitych dziedziców krwi Darrych, a tylko kuzyna z nieprawego łoża”.
20. Ranny Lancel pozostaje pod opieką maesterów, podobnie jak Tyrion, który otrzymał straszliwe cięcie w głowę.
21. Sansa myśli, że tytuł najwyższego lorda Tridentu jest pozbawiony znaczenia, a na Harrenhal ciąży klątwa.
22. Ponad 600 mężczyzn pasowano na rycerzy. Przez całą noc czuwali w Wielkim Sepcie Baelora, a o świcie przeszli całe miasto boso, by dowieść swej pokory.
23. Tylko trzech Gwardzistów Królewskich jest obecnych w Sali Tronowej: Balon Swann, Meryn Trant i Osmund Kettleblack. Mandon Moore zginął, Ogar zniknął, Arys Oakheart przebywa w Dorne, a Jaime Lannister w lochach Riverrun.
24. Wielu dworzan jest zniecierpliwionych przedłużającą się uroczystością, podobnie jak dobry król Joffrey, który wierci się na Żelaznym Tronie.
25. Przyprowadzono jeńców, pośród których obecni są: stary lord Celtigar (Czerwony Krab), ser Bonifer Hasty, stary lord Estermont, lord Varner, Mark Mullendore (w czasie bitwy ucięto mu lewą rękę w łokciu), Rudy Ronnet z Gniazda Gryfów, ser Dermont z Deszczowego Lasu, lord Willum z synami, Jon Fossoway, ser Timon Skrobimiecz, Aurane Waters (bękart z Driftmarku), lord Staedmon (Groszolub) i setki zbrojnych w ich służbie.
26. Ci, którzy przeszli na drugą stronę podczas bitwy, musieli tylko poprzysiąc wierność Joffreyowi, ale tym, którzy walczyli za Stannisa aż do końca, rozkazano przemówić. Jeśli obiecają wierną służbę Joffreyowi, wrócą w obręb królewskiego pokoju z ziemiami i dochodami.
27. Część z pojmanych jeńców nie chce się poddać. Bękart jednego z Florentów zostaje ścięty przez Ilyna Payne’a, rycerz z gorejącym sercem na opończy nazywa Joffreya ohydnym potworem i owocem kazirodztwa.
28. Dobry król Joffrey kaleczy się o ostry kieł Żelaznego Tronu. Człowiek Stannisa krzyczy, że tron odrzuca fałszywego monarchę, i ginie od miecza Meryna Tranta.
29. Joff zostaje wyprowadzony przez Cersei i trzech maesterów królewskimi drzwiami za tronem, a Baelish i Varys szeptają sobie do uszu. Gwar ucisza królewski namiestnik. W imieniu Joffreya Tywin wysłuchuje ostatnich jeńców aż do zmroku.
30. Podobno Żelazny Tron jest niebezpieczny i okrutny dla tych, którzy nie mają prawa na nim siadać. Sansa zastanawia się, jak mocno zranił się Joffrey.
31. W swojej sypialni córka Neda przyciska do twarzy poduszkę, by stłumić piski radości. Z apetytem zjada kolację i przekrada się do bożego gaju, mijając na zwodzonym moście pełniącego straż ser Osmunda.
32. Sansa pyta Dontosa, czemu jest taki smutny. Hollard tłumaczy dziewczynie, że Cersei nigdy jej nie uwolni, a Joffrey nadal może wziąć Sansę do łoża.
33. Ślub króla z lady Margaery odbędzie się za księżyc. Narzeczona Joffa nadal przebywa w Wysogrodzie.
34. Dontos wręcza Sansie siatkę na włosy, wykonaną ze srebrnych nici z wprawionymi małymi klejnotami.

Cytat/foreshadowing

• Nikt nie spodziewał się psikusa ze strony konia.

Lord Casterly Rock wyglądał tak majestatycznie, że wszyscy przeżyli szok, gdy jego koń narobił prosto pod tron. Gdy Joffrey zszedł na dół, by uściskać dziadka i ogłosić go zbawcą miasta, musiał z wielką ostrożnością omijać łajno. Sansa zasłoniła usta, by ukryć nerwowy uśmieszek.

• Poznajemy dobrego rycerza Garlana, który w bitwie udawał króla Renly’ego.

Ser Garlan Tyrell, pięć lat starszy od ser Lorasa, był wyższą, brodatą wersją swego sławniejszego brata. Miał też potężniejszą klatkę piersiową i bary, a choć jego twarz była przystojna, brakowało mu zdumiewającej urody Rycerza Kwiatów.

• W UdW Taena Merryweather zapewni Cersei, że uczestniczyła w pokładzinach Margaery i Renly’ego w Wysogrodzie.

– Wasza Miłość – oznajmił Garlan, gdy król podszedł do niego – mam dziewiczą siostrę imieniem Margaery, która wzbudza zachwyt całego naszego rodu. Jak ci wiadomo, poślubiła Renly’ego Baratheona, ale lord Renly wyruszył na wojnę, nim zdążył skonsumować małżeństwo, pozostaje więc niewinna. Margaery słyszała liczne opowieści o twej mądrości, odwadze i szlachetności, dzięki czemu zapałała do ciebie miłością z daleka. Błagam cię, byś wysłał po nią i zgodził się ją poślubić, by w ten sposób połączyć nasze rody na wieki.

• Cersei przed audiencją pouczyła Sansę, jak powinna zachowywać się w Sali Tronowej.

– Nie pozwolę, by mojego syna upokorzono – oznajmiła. – Czy to jasne?
– Tak. Ale jeśli nie będę królową, to co się ze mną stanie?
– O tym zadecydujemy później. Na razie zostaniesz na dworze jako nasza podopieczna.
– Chcę wrócić do domu.
Królową poirytowały te słowa.
– Powinnaś już się nauczyć, że nikt z nas nie dostaje tego, czego chce.
Ale ja dostałam – pomyślała Sansa. Uwolniłam się od Joffreya.

• Petyr Baelish zalicza awans społeczny i dzięki temu będzie mógł starać się o rękę Lysy Arryn.

– Jest życzeniem Królewskiej Miłości, by jego wierny doradca Petyr Baelish otrzymał nagrodę za swą służbę koronie i królestwu. Niech wszyscy się dowiedzą, że lord Baelish otrzymuje zamek Harrenhal ze wszystkimi ziemiami i dochodami. Będzie on odtąd jego siedzibą jako Najwyższego Lorda Tridentu. Petyr Baelish, jego synowie i wnuki będą się cieszyć tym zaszczytem aż po kres czasów i wszyscy lordowie Tridentu złożą mu hołd jako swemu seniorowi. Królewski namiestnik i mała rada wyrażają zgodę.
Klęczący Littlefinger podniósł wzrok na króla Joffreya.
– Dziękuję pokornie, Wasza Miłość. Przypuszczam, że znaczy to, iż będę się musiał teraz postarać o synów i wnuków.

• Bękart Florentów, wyznawca Pana Światła, przepowiada oczyszczający ogień w… stolicy?

– Joffrey jest czarnym robakiem, który zżera serce królestwa! Jego ojcem jest ciemność, a matką śmierć! Zabijcie go, nim zepsuje was wszystkich! Zabijcie ich wszystkich, królową kurwę i króla robaka, przebrzydłego karła i plotkarskiego pająka, fałszywe kwiaty. Ratujcie się! – Jeden ze złotych płaszczy zwalił go z nóg, lecz mężczyzna nie przestawał krzyczeć. – Nadejdzie ogień, który oczyszcza!

• Najwyraźniej Baelish jest pewny co do scenariusza działań, podczas purpurowych godów.

– Bądź odważna. Poprzysiągłem, że odwiozę cię do domu i teraz mogę dotrzymać przysięgi.
Wybrałem już dzień.
– Kiedy? – zapytała. – Kiedy uciekniemy?
– W noc ślubu Joffreya. Po uczcie. Wszystko już załatwione. W Czerwonej Twierdzy będzie mnóstwo obcych. Połowa dworzan się upije, a druga połowa będzie pomagała Joffreyowi zaprowadzić żonę do łoża. Zapomną o tobie na moment, a zamieszanie będzie naszym sojusznikiem.

• Czarne ametysty z Asshai czy kamienie dusiciela? Cokolwiek zawiera siatka na włosy, Sansa schowa ją w czasie rejsu do Doliny i być może użyje jej w przyszłości, by wrócić do domu.

Tam, gdzie pasemka krzyżowały się ze sobą, wprawiono w nie małe klejnoty, tak ciemne, że zdawały się spijać blask księżyca.
– Co to za kamienie?
– Czarne ametysty z Asshai. Najrzadszy rodzaj. Za dnia mają barwę najgłębszego fioletu. – Jest bardzo piękna – powiedziała Sansa, myśląc: Potrzebny mi statek, nie siatka na włosy.
– Piękniejsza niż ci się zdaje, słodkie dziecko. Rozumiesz, jest w niej magia. Trzymasz w dłoni sprawiedliwość. Zemstę za ojca. (…) Powrót do domu.

Szalone Teorie i inne teksty:

• Przepowiednie Plamy
• Co kombinuje Varys? cz1 i cz2
• Śliwki i inne owocki
• Sekrety Petyra Baelisha cz1, cz2, cz3, cz4 i cz5
• Pięć małżeństw Sansy Stark
• W czym walczył Garlan?
• Rola Mathisa Rowana
• Przyszłość Randylla Tarly’ego
• Co czeka Paxtera Redwyne’a?
• Taena z Myr
• Klątwa Harrenhal

Gdyby to Theon miał pętlę na szyi, a armią za murami dowodził lord Balon, rogi z pewnością dałyby już sygnał do szturmu.

Theon VI [66]

Miejsce akcji: Winterfell

Pod zamkiem zebrały się połączone siły Tallhartów, Cerwynów, zbrojnych ser Rodrika i ludzi przysłanych przez Wymana Manderly’ego. Theon jest rozdrażniony po kolejnej niespokojnej nocy. Nie chce słuchać maestera Luwina, który przekonuje go, by się poddał. Część Żelaznych Ludzi odeszła z Winterfell, po tym jak Greyjoy zaoferował im możliwość ucieczki przed starciem. Theon pertraktuje z ser Rodrikiem i grozi mu, że w razie szturmu powiesi Beth Cassel. Przed nastaniem zmroku maester Luwin po raz kolejny rozmawia z Theonem. Mówi, że siedemnastu ludzi nie pokona prawie dwóch tysięcy. Proponuje dołączenie do Nocnej Straży. Greyjoy rozważa tę możliwość, gdy nagle siły północy zostają zaatakowane. Fetor (a właściwie Ramsay Snow, który podszywał się pod swojego sługę, by przeżyć obławę po śmierci lady Hornwood) i wojownicy Dreadfort udając sojuszników zbliżyli się do ludzi ser Rodrika i rozbili ich, nie oszczędzając nikogo. Zbrojni przynoszą pod bramę ciało Cassela, Cerwyna i Tallharta. Theon rozkazuje otworzyć bramy. Fetor wyjawia kim jest i powala Theona ciosem w twarz. Ludzie Boltonów palą Winterfell, przed odjazdem zabierając Freyów i część kobiet.

Postaci występujące w rozdziale:

• Theon Greyjoy
• Cley Cerwyn
• Dykk Harlaw
• Endehar
• Gage
• Harrag Owcokrad
• Kenned
• Kromm
• Leobald Tallhart
• Czarny Lorren
• Maester Luwin
• Ramsay Snow
• Czerwony Rolfe
• Rodrik Cassel
• Tymor i jego trzech braci
• Ulf Chory
• Urzen
• Werlag
• Wex Pyke
• żołnierze ser Rodrika, zbrojni Dreadfort
• mieszkańcy Winterfell i pozostali Żelaźni Ludzie

Kto zmarł w rozdziale?

• Cley Cerwyn
• Dykk Harlaw
• Gage
• Harrag Owcokrad
• Kenned
• Kromm
• Leobald Tallhart
• Czarny Lorren
• Czerwony Rolfe
• Rodrik Cassel
• Tymor i jego trzech braci
• Ulf Chory
• Werlag i pozostali Żelaźni Ludzie
• mieszkańcy Winterfell za wyjątkiem kilku kobiet i dzieci
• zbrojni zgromadzeni przez ser Rodrika i Leo Tallharta oraz żołnierze Manderlych
• 20-30 ludzi z Dreadfort

Bitwy i starcia:

• zbrojni Boltonów atakują siły północy zgromadzone pod Winterfell

Czego się dowiedzieliśmy?

1. Maester Luwin próbuje przekonać Theona, by się poddał. Greyjoy jest drażliwy po kolejnej bezsennej nocy i krzyczy na maestera, by wysłał kolejne ptaki na Pyke oraz do Fosy Cailin.
2. Dopóki Winterfell pozostaje w rękach Żelaznych Ludzi, ser Rodrik i chorążowie Starków nie mogą zaatakować Victariona na Przesmyku.
3. W Winterfell zgromadzono sporo zapasów – Theon podkreśla, że wytrzymałby rok oblężenia, ale Luwin pozbawia go złudzeń: atakujący zmontują drabiny i wespną się na mury, a zamek padnie w ciągu godziny.
4. Na rozkaz Theona wszyscy Żelaźni Ludzie gromadzą się na dziedzińcu. Greyjoy pozwala im odejść do Deepwood Motte do Ashy.
5. Z księciem Winterfell zostają: Wex, Czarny Lorren, Rudy Rolfe, Kromm, Werlag, Tymor i jego bracia, Ulf Chory, Harrag Owcokrad, czterech Harlawów i dwóch Botleyów. W sumie siedemnaście osób.
6. Dziesięciu mężczyzn, których przyprowadziła Asha oraz Urzen i Stygg uciekają z zamku. Pozostali mają patrolować mury, a Czarny Lorren przygotować pętlę dla Beth Cassel.
7. Lorren wolałby zginąć na zwodzonym moście, stając naprzeciw wrogów z toporem w ręku. “Nie chodzi mu o zwycięstwo, lecz o kres godny pieśni” – kwituje Theon.
8. Wex pomaga swemu panu włożyć kolczugę i opończę. Theon wspina się na wieżę strażniczą, skąd spogląda na ludzi z północy otaczających Winterfell. Ser Rodrik zebrał około 2 tys. zbrojnych.
9. Cley Cerwyn przyjeżdża ze sztandarem pokoju. Greyjoy postanawia zjawić się na pertraktacjach sam, co nie podoba się Czarnemu Lorrenowi.
10. Theon zakłada koronę i przejeżdża przez most zwodzony, drżąc ze strachu i zimna. Spotyka ser Rodrika w zimowym mieście, na środku placu targowego.
11. Wymiana zdań pomiędzy starym rycerzem a Greyjoyem zaczyna się od obelg. Ser Rodrik żąda, by Żelaźni Ludzie otworzyli bramy i złożyli broń. Theon zostanie oddany pod sąd króla Robba.
12. Jeśli Cassel nie rozproszy wojsk, o zachodzie słońca Beth zawiśnie, a wkrótce podążą za nią kolejni zakładnicy. Wściekły ser Rodrik uważa, że powinien zabić Theona w czasie rokowań, ale powstrzymuje się w nadziei na ocalenie córki.
13. Greyjoy nie zgadza się przyjąć rycerza jako zakładnika. Obowiązki wobec rodu Starków nie pozwalają Rodrikowi na ugodę z Theonem.
14. W sypialni Neda Starka książę Winterfell popija na uspokojenie czerwone wino z zamkowych piwnic. Gdy trunek nie pomaga, Theon wysyła Wexa po łuk i rusza na stary wewnętrzny dziedziniec.
15. Luwin uważa, że stu łuczników takich jak Theon bez trudu utrzymałoby Winterfell. Maester radzi swojemu wychowankowi, by ocalił życie, przywdziewając czerń.
16. Kromm przerywa marzenia Theona o Nocnej Straży. Wspólnie z maesterem Luwinem wspinają się na mury, skąd obserwują atak ludzi z Dreadfort na zastęp ser Rodrika.
17. Ludzie Ramsaya Snowa składają przed bramą ciała ser Rodrika, Leobalda Tallharta i Cleya Cerwyna. Maester Luwin na widok zwłok pada na kolana, targany mdłościami.
18. W potyczce zginęło około trzydziestu ludzi z Dreadfort. Zbroja Ramsaya wygląda upiornie: hełm i naszyjnik mają kształt ludzkiej głowy i ramion obdartych ze skóry i krwawiących.
19. Mimo pięciokrotnej przewagi liczebnej, Ramsayowi udało się pokonać żołnierzy ser Rodrika – syn Boltona udawał sojusznika i zbliżył się do ludzi z północy, a później rozpoczął rzeź.
20. Ramsay opowiada historię podmiany na miejsce Fetora i ujęcia przez ser Rodrika. Theon otrzymuje cios w twarz i pada na ziemię. Zbrojni Dreadfort zabijają Żelaznych Ludzi i palą Winterfell.

Cytat/foreshadowing

• Barbrey Dustin uważa, że maesterowie służą jedynie Cytadeli i manipulują lordami.

– A może pragniesz mojej śmierci? O to chodzi, Luwinie? Mów prawdę.
Niski, posiwiały mężczyzna nie okazywał strachu.
– Mój zakon służy.
– Tak, ale komu?
– Królestwu – odparł maester Luwin. – I Winterfell. Theonie, kiedyś uczyłem cię rachunków i czytania, historii i sztuki wojennej. Mogłem cię też nauczyć więcej, gdybyś tylko wykazał ochotę. Nie twierdzę, że darzę cię wielką miłością, ale nie potrafię cię też nienawidzić. Zresztą nawet gdyby tak było, dopóki pozostajesz panem Winterfell, przysięga każe mi służyć ci radą. A teraz radzę ci, byś się poddał.

• Która bitwa o północ zostanie stoczona w ruinach Fosy Cailin? Czy Inni dotrą do Tridentu?

Ogień, potrzebny mi ogień i czyste ubranie. Gdzie jest Wex? Nie chcę iść do grobu w brudnym stroju.
– Nie masz żadnych szans utrzymania twierdzy – ciągnął maester. – Gdyby pan ojciec zamierzał wysłać ci pomoc, już by to uczynił. Interesuje go tylko Przesmyk. Bitwa o północ zostanie stoczona w ruinach Fosy Cailin.

• Pod Winterfell nie ma ludzi z kurhanów ani z Przesmyku, a także Umberów, Boltonów i Gloverów. Obecni są Cerwynowie, Tallhartowie, Manderly, Flintowie, Karstarkowie i Hornwoodowie.

Było ich przynajmniej tysiąc, być może dwa razy więcej. Przeciw siedemnastu. Mieli katapulty i skorpiony. Nie widział nadciągających królewskim traktem wież oblężniczych, lecz w wilczym lesie było pod dostatkiem drewna, będą je więc mogli sobie zbudować na miejscu.
Przyglądał się ich chorągwiom przez myrijską rurę z soczewkami należącą do maestera Luwina. Topór Cerwynów łopotał dzielnie na drzewcu, widać też było drzewa Tallhartów i trytony z Białego Portu. Mniej było herbów Flintów i Karstarków. Tu i ówdzie dostrzegał nawet łosia Hornwoodów. Ale nie ma Gloverów. Zajęła się nimi Asha. Nie przybyli też Boltonowie z Dreadfort, a Umberowie nie chcą opuszczać cienia Muru.

• Theon zapowiada, że Robb nie wróci na północ.

– Robb nigdy już nie ujrzy Winterfell – zapowiedział Theon. – Połamie sobie zęby na Fosie Cailin, tak jak każda południowa armia od dziesięciu tysięcy lat. Północ należy do nas, ser.
– Należą do was trzy zamki – skwitował ser Rodrik – a ten zamierzam wkrótce odzyskać, sprzedawczyku.

• Choć Greyjoy groził powieszeniem Beth, nie odebrał życia dziewczynce. Nie ma w sobie okrucieństwa, choć czuje się skrzywdzony przez rodzinę i Starków.

– (…) Z pewnością kasztelan Winterfell jest wart więcej od dziecka.
– Nie dla mnie. – To odważny gest, starcze, ale nie jestem aż takim głupcem. – Idę o zakład, że także nie dla lorda Manderly’ego czy Leobalda Tallharta. – Twoja nędzna, stara skóra nie znaczy dla nich więcej niż czyjakolwiek inna. – Nie, zatrzymam dziewczynę… będzie bezpieczna, o ile wykonasz moje rozkazy. Jej życie jest w twoich rękach.
– Dobrzy bogowie, Theonie, jak możesz zrobić coś takiego? Wiesz, że muszę przystąpić do szturmu, złożyłem przysięgę…

• Theon wspomina uniesienie, jakie czuł, walcząc u boku Robba Starka. Znów prosi o łaskę (ang. Mercy).

Wpatrywał się w płomienie nad brzegiem pucharu, pogrążony w ponurych rozmyślaniach o niesprawiedliwości, która go spotkała.
– Byłem z Robbem Starkiem w Szepczącym Lesie – wymamrotał.
Tamtej nocy również się bał, ale nie tak, jak teraz. Co innego wyruszać na bitwę razem z przyjaciółmi, a co innego zginąć samotny i otoczony wzgardą.
Łaski – pomyślał przygnębiony.

• Czyżby Greyjoy i jego skille łucznicze miały się przydać na Murze?

Wypuszczał do tarcz strzałę za strzałą, aż ramiona zaczęły go boleć, a palce splamiły się krwią. Przerywał tylko na chwilę, by wyciągnąć strzały z celu. Dzięki temu łukowi uratowałem życie Branowi – przypomniał sobie. Gdybym tylko mógł ocalić własne. (…)
Za jego plecami stała zburzona wieża. Jej górne piętra dawno temu zawaliły się pod wpływem pożaru i ku niebu wznosił się teraz wyszczerbiony szczyt. Cień budowli przemieszczał się wraz z ruchem słońca, wydłużając się stopniowo niczym czarna ręka sięgająca po Theona Greyjoya. Gdy słońce dotknęło muru, znalazł się w jej uścisku.

• Myśli o zakonie czarnych braci napełniają Theona nadzieją.

Brat z Nocnej Straży. Znaczyło to, że nie będzie miał korony, żony ani synów… ale zachowa życie i honor. Straż wybrał nawet brat Neda Starka, podobnie jak Jon Snow.
Czarnych ubrań mam pod dostatkiem. Muszę tylko zerwać z nich krakeny. Nawet mój koń jest czarny. Mógłbym w Straży zajść wysoko. Zostać pierwszym zwiadowcą, a pewnie nawet lordem dowódcą. Niech Asha zatrzyma sobie te cholerne wyspy. Są tak samo ponure, jak i ona. Gdybym służył we Wschodniej Strażnicy, mógłbym dowodzić własnym statkiem. Za Murem jest też pełno zwierzyny. A jeśli chodzi o kobiety, to która z dzikich nie chciałaby wziąć do łoża księcia? Rozciągnął powoli usta w uśmiechu. Człowieka w czarnym płaszczu nikt nie nazwie sprzedawczykiem. Byłbym tak samo dobry, jak każdy…

• Theon wspomina nauki maestera Luwina o Dothrakach.

Gdy zapadł niebieski półmrok, razem z wieczornymi gwiazdami pojawiły się wrony.
– Dothrakowie wierzą, że gwiazdy to duchy walecznych wojowników – odezwał się Theon.
Kiedyś, dawno temu, mówił mu to maester Luwin.
– Dothrakowie?
– Władcy koni zza wąskiego morza.
– Ach. Oni. – Czarny Lorren wykrzywił brodatą twarz. – Dzikusy wierzą w różne głupoty.
Noc robiła się coraz ciemniejsza, a dym był coraz gęstszy, trudno więc było dostrzec co się dzieje na dole, szczęk stali ucichł jednak powoli, a krzyki i dźwięki rogów ustąpiły miejsca jękom i rozpaczliwemu zawodzeniu.

• Greyjoy chce oddać Ramsayowi dziewczynę z psiarni, a sam wkrótce będzie spał z sukami bękarta.

Theon dał mu słowo. Nie mógł w tej chwili się cofnąć. Daj mu obiecany funt mięsa. Policzysz się z nim później.
– Harrag – zawołał. – Idź do psiarni i przyprowadź Palię. Oddamy ją…
– Ramsayowi. – Pulchne wargi rozciągnęły się w uśmiechu, lecz w straszliwie jasnych oczach nie było śladu wesołości. – Moja żona mówiła na mnie „Snow”, nim zjadła własne paluchy, ale ja mówię Bolton. – Uśmiech zniknął. – A więc chcesz mi dać za moją przysługę dziewczynę z psiarni?

• Wygląda na to, że Ramsay kontaktuje się ze swoim ojcem, gdyż roztacza opiekę nad Freyami.

Maester Luwin ruszył w jego stronę, lecz konny rycerz wbił mu w plecy włócznię, a potem go stratował. Inny mężczyzna zakręcił pochodnią nad głową, a następnie cisnął żagiew na strzechę stajni.
– Zabierzcie Freyów – wrzeszczał bękart, przekrzykując płomienie – a resztę spalcie. Spalcie, spalcie wszystko.
Ostatnim, co zobaczył Theon Greyjoy, był Śmieszek, który wypadł z płonącej stajni. Grzywę ogarnęły mu płomienie i stanął dęba z głośnym kwikiem…

Szalone Teorie i inne teksty:

• Pasztet lorda Wymana
• Inwazja Białych Wędrowców
• Jon Stark, Król Zimy
• Różowy list
• Spiski maesterów
• Duchy w Winterfell
• Jak zabić smoka?
• Zdrada Roose’a Boltona
• Marsz na Winterfell cz1, cz2 i cz3
• Ironia Lodu i Ognia
• Tajemnica krypt Winterfell
• Starzy bogowie na Żelaznych Wyspach
• Ciąża Ashy
• Wichry Zimy: Theon I