Wybory Największego Łotra Westeros i Essos (Dolina, Dorzecze, Żelazne Wyspy)

Przed Wami kolejna część eliminacji w naszym plebiscycie na Największego Łotra Westeros i Essos. Tym razem wybieramy najstraszliwszego potwora, którego można znaleźć (pod koniec Tańca ze smokami) w Dolinie, Dorzeczu lub na Żelaznych Wyspach.

W poprzedniej rundzie uznaliście, że najgorsi są:

1. Ramsay Bolton (26% czyli 758 głosów)
2. Roose Bolton (15,23% czyli 444 głosy)
3. Craster (13,93% czyli 406 głosów)
4. Janos Slynt (8,71% czyli 254 głosy)

Jak będzie tym razem? Decyzja należy do Was.

Ale zanim przejdziemy do głosowania, chciałbym jeszcze wspomnieć o Maksie, bez którego zrealizowanie tej zabawy byłoby niemożliwe. To Max przygotował większość opisów. I to on wywierał na mnie presję psychiczną, zachęcając do zorganizowania tego plebiscytu. Więc jeszcze raz – dzięki Max!

A oto prawdziwi nikczemnicy, spośród których przyjdzie Wam wybierać.

• Lysa Arryn – najmłodsza córka lorda Hostera Tully, wydana za lorda Orlego Gniazda Jona Arryna, któremu urodziła dziedzica Roberta. Otruła swojego męża, podając mu Łzy z Lys. Chciała niesprawiedliwe osądzić Tyriona Lannistera. Nie wspomogła swej rodziny w czasie Wojny Pięciu Królów, mimo że rycerze Doliny bardzo chcieli poprzeć sprawę Starków i Tullych. Całe życie zazdrosna o Petyra Baelisha, w gniewie zagroziła swojej siostrzenicy Sansie wyrzuceniem jej przez Księżycowe Drzwi. Nieodpowiedzialna matka karmiąca piersią ośmioletnie dziecko.
• Robert Arryn – małoletni Lord Orlego Gniazda i syn Lysy Tully. Uwielbiał osądzać ludzi i skazywać ich na wyrzucenie przez Księżycowe Drzwi. Samolubny i rozpieszczony chłopak.
• Petyr Baelish – prawnuk najemnika oraz syn mało znaczącego lorda Paluchuów. Sprawował funkcję starszego nad monetą w Małej Radzie i uzyskał takie tytuły jak lord Harrenhal, Najwyższy Lord Dorzecza oraz Lord Protektor Doliny. Zdobył je krocząc po trupach. To on namówił Lysę Arryn by otruła swego męża Jona Arryna i okłamała swoją siostrę, oskarżając o zbrodnię Lannisterów, co doprowadziło do Wojny Pięciu Królów. W Królewskiej Przystani zdradził Neda Starka. Zawiązał spisek mający na celu zamordowanie króla Joffreya Baratheona. Awans społeczny umożliwił mu poślubienie Lysy Arryn, którą zamordował. Autor wielu spisków i intryg, które mają mu umożliwić sięganie po kolejne szczeble na drabinie władzy.
• Jonos Bracken – lord Kamiennego Płotu i głowa rodu Brackenów – chorążych Tullych. W czasie Wojny Pięciu Królów walczył po stronie Robba Starka. Po Krwawych Godach jako pierwszy z lordów Dorzecza przeszedł na stronę Lannisterów, mimo że w czasie wojny żołnierze Lannisterów spalili mu zamek i zgwałcili córkę. Uznał wyższość króla Tommena, by móc dostać ziemie, o które kłócił się z Blackwoodami. Zgodził się też oblegać siedzibę wiernego Starkom lorda Tytosa Blackwooda, lecz zamiast dokonania prób szturmu, chciał by jego odwieczny rywal skonał z głodu.
• Chiswyck – człowiek Gregora Clegane’a. Stary żołnierz na służbie u Lannisterów. Twardą ręką pilnował jeńców w Harrenhal i często pomagał Łaskotkowi w mało subtelnych przesłuchaniach.
• Czarny Walder Frey – prawnuk i imiennik Lorda Przeprawy. Swój przydomek otrzymał nie tylko ze względu na kolor włosów, ale także charakter. Czarny Walder jest skorym do gniewu okrutnikiem, siejącym postrach wśród całej rodziny. Spekuluje się, że sypia ze swymi kuzynkami, szwagierkami, a nawet, iż miał romans z siódmą żoną swego pradziadka. Brał udział w Krwawych Godach. Po śmierci Robba Starka, wyrusza do Seagardu i zaczyna oblężenie. Przymusza lorda Janosa Mallistera do poddania zamku groźbą zabicia jego syna Patreka pojmanego w czasie Krwawych Godów. Podejrzany o maczanie palców w śmierci swego ojca Rymana Freya, co pozwoliło mu wspiąć się w kolejce do dziedzictwa Bliźniaków.
• Walder Frey – Pan Bliźniaków, Lord Przeprawy i łysa, cętkowana głowa rodu Frey. Dumny człowiek o niezbyt dumnej, łasicowatej fizjonomii. Pamiętliwy okrutnik. Zawsze szuka korzyści dla siebie i nigdy nie chce obrać przegranej strony. Hoster Tully nadał mu przydomek „Lord Spóźnialski”, gdy Frey za późno przyprowadził swe wojska (już zakończoną) na bitwę nad Tridentem. Nikt nie był pewny, którą stronę lord Walder chciał wesprzeć. Walder Frey nie udzielił też pomocy Tullym, gdy Riverrun było oblegane przez Lannisterów. Sojusznika swego seniora – Robba Starka przepuścił przez Bliźniaki dopiero, gdy ten obiecał poślubić jego córkę. A gdy Młody Wilk nie wypełnił obietnicy, Walder Frey sprzymierzył się z Lannisterami i Boltonami, po czym podstępnie zamordował Króla Północy łamiąc prawo gościnności.
• Gorąca Bułka – wielki nikczemnik, okrutny łotr, zły człowiek. Przezywał Aryę. Upiekł też chleb tak gorący, że Arya się nim poparzyła.
• Balon Greyjoy – lord Pyke i dziedzic Quellona Greyjoya. Dwukrotnie koronował się na Króla Żelaznych Wysp, by zaspokoić próżność i własne ambicje. Jego pierwszy bunt przyniósł na jego lud oraz wyspy zniszczenie i śmierć, w tym śmierć jego dwóch najstarszych synów – Rodrika i Marona. Jego najmłodszy syn Theon został zakładnikiem, gwarantującym, że Balon nie dopuści się kolejnych rebelii. A jednak gdy tylko Theon powrócił, Greyjoy ponownie ogłosił się królem. Wykorzystał zamieszanie w Westeros i nieobecność Robba Starka na Północy, najeżdżając ziemie Młodego Wilka, choć ten liczył na jego pomoc Żelaznych Ludzi w walce z Lannisterami.
• Euron Greyjoy – kapitan Ciszy i Król Żelaznych Wysp, młodszy brat Balona Greyjoya. Znany jako bezlitosny szaleniec, w rzeczywistości przebiegły i inteligentny. Prawdopodobnie wykorzystywał seksualnie swoich młodszych braci – Aerona i Urrigona, kiedy ci byli jeszcze dziećmi. Uwiódł i zgwałcił żonę swego brata Victariona, za co został wygnany z Żelaznych Wysp. Wyruszył na wyprawy łupieżcze do Essos, w czasie których wykazywał się niebywałym okrucieństwem. Możliwe, że maczał palce w śmierci Balona Greyjoya. Gdy koronował się na Króla Żelaznych Wysp i nie uzyskał poparcia od lorda Baelora Blacktyde’a, uprowadził go i rozkazał podzielić jego ciało na siedem części, jako że był on wyznawcą Siedmiu. W wolnych chwilach wyrywa języki członkom swojej załogi.
• Vargo Hoat – kapitan Dzielnych Kompanionów, znanych również jako Krwawi Komedianci. Sepleniący Kozioł lubuje się w obcinaniu dłoni lub stóp swoim ofiarom, o czym przekonał się Jaime Lannister. W początkowej fazie Wojny Pięciu Królów Vargo Hoat plądrował Dorzecze dla Tywina Lannistera, lecz później zdradził go i przeszedł na stronę Starków i Boltonów. Przebywając w Harrenhal, nocą wymordował większość stacjonujących tam żołnierzy Lannisterów, a ich dowódcę – ser Amory’ego Lorcha – wrzucił nagiego do klatki z niedźwiedziem. Rycerz został pożarty żywcem.
• Amory Lorch – rycerz na usługach Lannisterów. Ser Amory wsławił się niechlubnym czynem już pod koniec Rebelii Roberta Baratheona, kiedy to w czasie plądrowania Królewskiej Przystani, zamordował trzyletnią córkę Rhaegara Targaryena – Rhaenys. Na początku Wojny Pięciu Królów siał spustoszenie w Dorzeczu, podobnie jak Gregor Clegane czy Vargo Hoat. To jego ludzie zaatakowali Yorena, który prowadził na północ rekrutów do Nocnej Straży.
• Łaskotek – jeden z ludzi Gregora Clegane’a. W Harrenhal torturował więźniów w celu wydobycia informacji. Robił to w bestialski sposób, skazując przesłuchiwanych na ogromne męki. Nikt nie przeżył jego przesłuchania.
• Polliver – kolejny żołdak Lannisterów z oddziału Armory’ego Lorcha. Również brał udział w ataku na rekrutów do Nocnej Straży, w czasie którego ukradł Igłę Aryi Stark. W Harrenhal terroryzował jeńców.
• Raff Słodyczek – żołnierz na usługach Lannisterów, należący do oddziału ser Amory’ego Lorcha. Brał udział w ataku na rekrutów do Nocnej Straży prowadzonych przez Yorena. Zamordował towarzysza Aryi – Lommy’ego Zieloną Łapkę, mimo że ten wielokrotnie powtarzał, że się poddaje. W Harrenhal siał terror pośród więźniów. Rozbił czaszkę małemu chłopcu, który płakał za swoim ojcem, po czym zabił jego zrozpaczoną matkę.
• Sybell Spicer – żona Gawena Westerlinga (lorda Turni) i matka Jeyne Westerling. Spiskowała z Tywinem Lannisterem przeciw Robbowi Starkowi, który był jej zięciem. Prawdopodobnie podała Młodemu Wilkowi eliksir miłosny, by zakochał się w jej córce i złamał obietnicę złożoną Freyom. Również wielce prawdopodobne jest, że swej córce podawała herbatę poronną, by nie zaszła w ciążę z Królem Północy. Po śmierci Starka na Krwawych Godach, zamiast wesprzeć Jeyne po utracie męża, pobiła ją gdy ta nie chciała oddać swej korony.
• Weese – jeszcze jeden człowiek Gregora Clegane’a. W Harrenhal był zastępcą zarządcy w Jęczącej Wieży. Przymuszał do pracy wyczerpanych jeńców, a gdy zawodzili, brutalnie ich bił. Poszczuł psa na chłopca latrynowego. Suka wygryzła nieszczęśnikowi kawał mięsa z łydki, co bardzo rozbawiło żołdaka.

Pominęliśmy kogoś istotnego? Dajcie nam znać w komentarzach.

A teraz pora już głosować. Możecie zaznaczyć czterech największych nikczemników.

0

0