Wychodząc naprzeciw społecznym oczekiwaniom i ogólnej fascynacji chorobami zakaźnymi, jaka nam wszystkim udziela się w ostatnich dniach, pomyślałem, że pora pogadać o największych zarazach świata stworzonego przez Martina. I nie, nie mówię tu o Cersei.
Mam zatem dla Was pytanie – którą z chorób zakaźnych pustoszących martinowski świat uważacie za najgorszą? Dla ułatwienia przygotowałem listę z tym chorobami, o których Martin napisał przynajmniej kilka zdań, przedstawiając ich charakterystykę. No i oczywiście są to choroby, które są transmitowane między ludźmi. Nie biorę więc pod uwagę gorączki wywołanej przez motyle z Naath, nie wiemy bowiem czy to rzeczywiście choroba zakaźna, czy np. reakcja na toksynę przenoszoną przez owady).
- Czerwona Śmierć – choroba, która wybuchła w Gogossos, niewolniczej kolonii założonej przez Valyrian w Sothoryos, ok. 30 lat przed Podbojem. Rozprzestrzeniła się na archipelagi wokół Sothoryos, wywołując intensywne krwawienie oraz łuszczenie się skóry. Zabiła 90% populacji wysp wokół Sothoryos.
- Drżączka – choroba, która najbardziej krwawe żniwo zebrała w latach 59-60 o.P., za panowania Jaehaerysa I. Objawia się gorączką, dreszczami, a w końcu niekontrolowanymi konwulsjami. Pod koniec przebiegu choroby usta nabierają koloru błękitnego, a ofiara zaczyna pluć krwią. Choroba atakuje w równym stopniu starych i młodych, a zabija 80% zainfekowanych. Najprawdopodobniej przenoszą ją szczury ze statków i okrętów. Do najsłynniejszych ofiar choroby należeli Edwell Celtigar, syn i córki Daemona Velaryona, Qarl Corbray, Lyman Lannister, Donnel Hightower, Ronnal Baratheon i księżniczka Daenerys Targaryen (córka króla Jaehaerysa I).
- Krwawa Dyzenteria – nazywana też Bladą Klaczą, choroba przypominająca istniejącą w naszym świecie dyzenterię (czy też czerwonkę), aczkolwiek ze względu na warunki epidemiologiczno-sanitarne Westeros i Essos, zbiera znacznie bardziej krwawe żniwa. Wywołuje biegunkę, prowadzi do odwodnienia organizmu i według Barristana Selmy’ego zabija 3 na 4 chorujących na nią mężczyzn. Wybuchy dyzenterii zaobserwowano w Królewskiej Przystani w trakcie zamieszek, w Meereen podczas oblężenia miasta przez Daenerys, w Astaporze, a potem znów w Meereen, podczas oblegania miasta przez Yunkai i Ghiscarczyków.
- Szara Łuszczyca i Szara Zaraza – najprawdopodobniej dwie formy choroby wywołane przez ten sam patogen. Szara łuszczyca to forma przewlekła, w wyniku której skóra rogowacieje i pęka, nabierający przy tym ciemnoszarego, „kamiennego” koloru. W miarę postępów choroby pacjent ślepnie, a tuż przed śmiercią zazwyczaj dopada go obłęd, skutkujący niejednokrotnie atakami na innych ludzi (co pozwala chorobie się rozprzestrzeniać). Najczęściej występuje w Sothoryos oraz Essos. Wielu nazywa chorobę zemstą księcia Garina (Rhoynara, który walczył przeciw Valyrianom). Do najbardziej znanych postaci chorujących na szarą łuszczycę należą Shireen Baratheon (u której rozwój choroby zatrzymał się) i Jon Connington. Szara zaraza to wersja choroby, której postępy są znacznie szybsze, a śmierć nieuchronna. Szara zaraza zaatakowała w ostatnich latach m.in. Pentos, gdzie zabiła dwa tysiące osób (w tym żonę Illyrio Mopatisa – Serrę) oraz Stare Miasto (w czasach młodości Pycelle’a).
- Wielka Zaraza Wiosenna – plaga pustosząca Westeros w latach 209-210 o.P. Przez dłuższy czas pozostaje w formie ukrytej. Okres od pojawienia się symptomów do śmierci był błyskawiczny – widoczna choroba mogła trwać nawet nie więcej niż jeden dzień. Doprowadziła do śmierci kilkudziesięciu tysięcy ludzi – przede wszystkim w największych miastach (Lannisporcie, Starym Mieście, Królewskiej Przystani). Nie ucierpiały tylko Dorne i Dolina, ze względu na kwarantannę na ich granicach. W wyniku zarazy zmarł król Daeron II oraz znaczna część zakładników pojmanych po Pierwszej Rebelii Blackfyre’ów. Radykalne środki podjęte w celu powstrzymania rozwoju choroby przyczyniły się do złej sławy Bryndena Riversa, zwanego Bloodravenem.
- Zimowa Gorączka – choroba przypominająca grypę, rzekomo powstająca w wyniku wystawienia na zimne powietrze (w rzeczywistości prawdopodobnie jest wirusową chorobą zakaźną). Objawia się bardzo wysoką gorączką, prowadzącą do majaczenia i krwawych potów. Zazwyczaj trwa 3-4 dni. 75% chorujących umiera. Ostatnia epidemia tej choroby miała miejsce za panowania Jaehaerysa I.
0
0
Młody Gryf to żart?
Nie żart. Nie wiem co się stało, chyba jakiś błąd w bazie danych przy zapisywaniu ankiety. W każdym razie już poprawiłem.
Głos na dyzenterie. Kto przeżył ostrą grypę żołądkową ten zrozumie. 😀
Mój głos na szarą łuszczycę, a z chorób trapiących Westeros jest jeszcze franca (kiepskie tłumaczenie według mnie, gdyż to skrót od „francuskiej choroby”), na którą zszedł między innymi brat Tywina, Tygett.
Poszedłem za śmiertelnością i zaraźliwością. Tu w przedbiegach wygrała czerwona śmierć, skoro zabiła 90% populacji wysp, a prawdopodobnie każdy był zarażony, a jeśli nie każdy zachorował to śmiertelność byłaby jeszcze większa.
Widzę, że króluje szara łuszczyca, którą nie dość, że da się wyleczyć to w dodatku zarażenie się odbywa się przez bezpośredni kontakt z zarażonym. Jej objawy są bardzo widoczne, a rozwój powolny.
Najgorsza zaraza pustosząca martinowski świat? Odpowiedź może być tylko jedna, D&D.
Wielka Zaraza Wiosenna – cicha, szybka i mordercza (kto wie jak bardzo, gdyby nie dr Rivers).
Ale najbardziej zabójcze w świecie Martina i naszym realnym jest panika i histeria. Bardzo groźne i zakaźne. Miejcie to na uwadze i nie dajcie się zwariować. Śnijmy o wiośnie.
Sugerując się najbardziej niefajnym przebiegiem choroby postawiłem na Bladą Klacz.