Pytania do maesterów #17

Okazuje się, że kolejne odcinki Pytań do maesterów musimy publikować częściej niż planowaliśmy, bo pytań nazbierał się cały worek. Ale chyba się o to nie obrazicie.

Olbrzym w kamiennej zbroi

Sen Brana zanim się obudził. “… Nad obydwoma górował olbrzym w zbroi z kamienia, lecz kiedy uniósł zasłonę hełmu, wewnątrz nie widać było nic poza ciemnością i gęsta czarna krwią” O kogo chodzi? Ani o ogara ani o Królobójcę czy o kąta. Do nikogo mi to nie pasuje – Aria

BT: Wielu fanów widzi w tej postaci Gregora Clegane – i sam również się ku temu skłaniam. Wtedy ten hełm, w którym nie ma głowy, tylko ciemność i krew, byłby foreshadowingiem przemiany Góry w ser Roberta Stronga. 

D: Pełna zgoda. To Robert Strong.

Smoki na wschodzie

Gdy Brań we śnie spojrzał na wschód to smoki poruszały się w promieniach słońca. To chyba jedyny dowód że są inne smoki prócz te 3 Danki Ale potem nic o tym nie ma. Więc jak to jest, ile jest smoków na świecie? – Aria

BT: Te smoki mogły być tylko symbolami lub wskazówką, że smoki pierwotnie pojawiły się na tamtych obszarach… albo zapowiedzią czegoś, co GRRM później zarzucił – czyli odwiedzenia Asshai przez Daenerys. 

D: Tak, pisałem już kiedyś, że miałem wrażenie, iż według pierwotnej koncepcji tych smoków miało być więcej, ale ostatecznie GRRM zmienił plany. I tak jak mówi Bluetiger, w obecnej formie to ma znaczenie symboliczne.

Porównanie wersji

Ja nadejdzie czas recenzji ilustrowanej wersji “Starcia Królów”, to będzie jakieś porównanie z anglojęzycznym wydaniem, albo chociaż z ilustrowanym “Gry o Tron”? Bo słyszałem, że w przypadku anglojęzycznego widać znaczny spadek jakości, w stosunku do poprzedniej książki. Jestem ciekaw, czy u nas jest podobnie. Sam bym pewnie sobie porównał, ale wygląda na to, że nieprędko zawitam w jakiejś księgarni 🙁 – GuguMarzyciel

D: Problem polega na tym, że nie miałem w rękach ilustrowanej anglojęzycznej wersji PLiO. Recenzja Starcia na pewno będzie, bo książkę mam już w domu i w wolnej chwili ją przekartkuję, sprawdzając jak wygląda w porównaniu do poprzednich wydań (chodzi przede wszystkim o błędy w tłumaczeniu… choć nie spodziewam się, aby je poprawiono – na szczęście w Starciu nie ma ich tak wielu jak w Grze). Jeśli uda mi się dorwać wersję anglojęzyczną, to je porównam… ale chyba nie będę zamawiać specjalnie w tym celu edycji z UK 😉

BT: Nie mam żadnego z tych ilustrowanych wydań, więc też nie mogę odpowiedzieć.

Cersei jest gópia

Tak sobie myślę że Cersei i Joeffrey są opisani jako zbyt głupi. Czy zgodzicie się ze mną ? W rzeczywistości historycznej tacy idioci zdarzali się rzadko (Ludwik Jagiellończyk problemy wrodzone), Piotr III tragiczne wychowanie (katowanie). Tymczasem o ile Joffa można zrozumieć bo kazirodztwo to Cersei biorąc pod uwagę kilkanaście lat na dworze jest zbyt tępa. Viserys zresztą też, jak ktoś taki mógł opiekować się kilkuletnią siostrą. – Tywin

D: W przypadku Cersei wydaje mi się, że proces pogrążania się w obłędzie jest… dość realistyczny. Nakłada się tu kilka czynników. Trochę sprawdza się tu Zasada Petera, mówiąca o tym, że w hierarchicznej organizacji każdy awansuje aż do poziomu swej niekompetencji. Cersei na pewno się to udało. Dawała sobie radę z dworskimi intrygami i ukrywaniem związku, ale prowadzenie polityki państwa ją przerosło. To z jednej strony. Z drugiej – strata kontrolującego ją Tywina i spełnienie się przepowiedni Maggy Żaby po prostu pchnęły ją w spiralę alkoholizmu i paranoi. Może był to proces nieco zbyt szybki, ale nie nazwałbym go nierealistycznym. Kwestia Joffreya jest trochę odrębna. Wydaje mi się, że chłopak miał po prostu osobowość dyssocjalną (nazywaną też osobowością psychopatyczną albo socjopatyczną). W książce ani razu nie zauważyliśmy z jego strony empatii, na pewno istniały środowiskowe predyspozycje do wystąpienia tego zaburzenia, a można spekulować, że genetyczne ślady też istniały. Za tą tezą przemawia również fakt, iż Joffrey jako dziecko torturuje zwierzęta. Więc moim zdaniem osobowość dyssocjalna tłumaczy głupotę Joffreya – wbrew kinowemu czy telewizyjnemu obrazowi, psychopaci i socjopaci zazwyczaj mają inteligencję niższą od przeciętnej i mają problemy z wyciąganiem wniosków z własnych błędów.

BT: Co do Cersei, warto też zwrócić uwagę na to, że jej lęki są karmione przez Varysa, który najwyraźniej celowo zostawił w komnacie “Rugena” monety sugerujące związek Tyrellów z zabójstwem Tywina. Z tego powodu królowa staje się jeszcze bardziej podejrzliwa w stosunku do nich – akurat sama podejrzliwość jest tutaj słuszna, jednak Cersei za bardzo koncentruje się na ich rzekomym spisku, w którym miał też brać udział Tyrion. Potem zaczyna podejrzewać o współudział również Kevana i w rodzinie Lannisterów dochodzi do ostatniej rzeczy, jakiej potrzebowała, wewnętrznego rozłamu. Podejrzewam, że gdy w Wichrach zostanie opisana sytuacja w Królewskiej Przystani po śmierci lorda regenta, zobaczymy, że stan Cersei stanie się jeszcze gorszy – w końcu Varys specjalnie zorganizował wszystko tak, żeby podejrzenia spadły na Tyriona. No i oczywiście jest kwestia przepowiedni, która tylko pogarsza sprawę (z punktu widzenia Lannisterów). 

A gdyby tak przeżyli…

Jak myślicie co by się stało gdyby Arthur Dayne pokonał Neda pod wieżą radości? Co by się stało z dzieckiem Lyanny, następca tronu? Czy Dayne uciekłby z nim do Essos? jakie dalsze rozkazy mieli od Rheagara gwardziści królewscy odnośnie Lyanny i Jona? No i co stałoby się z północą gdyby Eddard wtedy zginął? Lordem Winterfell zostałby Benjen ? – StannisB.

D: Na pewno nie zmieniłaby się sytuacja strategiczna. Wojna była wygrana przez Roberta. Co za tym idzie, do żadnych rewolucji na Północy by nie doszło – faktycznie, nowym lordem Północy zostałby po prostu Benjen. Co się tyczy losów gwardzistów i Jona – dalsze prowadzenie wojny w tych warunkach było już niemożliwe. Dlatego w Dorne pojawiłby się jakiś nowy “bękart”. Być może na Starfall, a jeśli jednak Rhaegar wziął ślub z Lyanną, to pewnie w Słonecznej Włóczni u samego Dorana Martella, gdzie przygotowano by go do mariażu z Arianne. A gwardziści, trochę jak Ben Kenobi, obserwowaliby wszystko z ukrycia, czekając na właściwy moment, by wyjawić chłopakowi prawdę i publicznie poprzeć jego roszczenie.

BT: Catelyn była już w ciąży z Robbem, więc prawdopodobnie po jego narodzinach mielibyśmy na Północy długi okres regencji, być może obowiązki lorda Winterfell sprawowałby wówczas Benjen. A gdyby odmówił, być może Robert wysłałby tam Stannisa. Co do gwardzistów, możliwe, że Rhaegar nie zostawił im żadnych konkretnych poleceń – być może był przekonany, że wojnę wygrają Targaryenowie, albo że uda się doprowadzić do zwołania Wielkiej Rady, co zresztą zapowiadał w ostatniej rozmowie z Jaime’em. Ser Arthur zapewne najpierw zabrałby Jona do Starfall, ale nie mogliby tam długo zostać. Gdy tylko rozeszłyby się wieści o zniknięciu Neda, zaczęłyby się poszukiwania, a siedzibę Dayne’ów na pewno szybko odwiedziliby wtedy ludzie Roberta. Dlatego Jona wywieziono by drogą morską. Dokąd? Być może do Dorne, jak sugeruje DaeL. Inną opcją byłaby Smocza Skała, która nadal pozostawała wtedy w rękach Targaryenów. Mógłby też znaleźć się w Essos. Bez względu na to, gdzie trafiłby Jon, jego młodość pewnie przypominałaby bardziej życie Młodego Gryfa, od małego przygotowywano by go do objęcia tronu. Rolę Conningtona graliby tutaj gwardziści, być może wszyscy trzej, choć można sobie wyobrazić, że rozdzieliliby się i np. Gerold Hightower potajemnie zacząłby kontaktować się z potencjalnymi stronnikami Targaryenów. Ciekawą kwestią jest też to, czy Robert zgodziłby się na ślub z Cersei nie znając losu Lyanny – moim zdaniem raczej nie. Zapewne skupiłby się na dochodzeniu, co stało się z Nedem i jego siostrą, a władzę w królestwie w jeszcze większym stopniu sprawowałby Jon Arryn (zakładając, że Robert nadal byłby tu królem). W tej sytuacji lord Tywin mógłby wydać córkę za kogoś innego – choćby Benjena, który w takim scenariuszu stałby się kluczową osobą. Innym potencjalnym kandydatem, być może jeszcze lepszym z punktu widzenia interesów Lannisterów, byłby Stannis, dziedzic Żelaznego Tronu – być może przez całe panowanie brata.

D: Bluetiger zwrócił uwagę na oczywistą oczywistość, o której zapomniałem. Naturalnie lordem Północy byłby nie Benjen, tylko Robb. Bycie pogrobowcem zazwyczaj nie jest tu przeszkodą, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę znaczenie rodu Tullych oraz osobowość Benjena – odsunięcie Robba było niemożliwe. A Benjen faktycznie pewnie pełniłby rolę opiekuna albo regenta. Nb. kwestia następnego małżeństwa Catelyn byłaby na pewno kwestią zapalną! I jeszcze jedno słowo w kwestii scenariusza ze śmiercią Neda. Przemyślawszy sprawę myślę, że powinniśmy rozważać jednak wariant z jedynym ocalałym – Arthurem Daynem. W końcu pozostali gwardziści zostali zabici wcześniej, a do końca dotrwał tylko Arthur, Ned i (ratujący życie Neda) Howland. Zmienia to tylko tyle, że jednemu gwardziście byłoby się łatwiej ukryć niż trzem.