Czytamy Grę o Tron #12: Sansa II, Eddard VII

W jednym z dzisiejszych rozdziałów przeczytacie o tym, że Robert Baratheon marzy, by porzucić swe obowiązki i wieść życie wędrownego rycerza, podróżując po południowych krainach. Niesłychanym zbiegiem okoliczności dokładnie to samo uczynił w tym tygodniu DaeL. Nasz współautor porzucił swych czytelników i ruszył na wakacyjny trakt, gdzie oferuje swój miecz i tarczę każdemu, kto sypnie złotem, poleje winem i zaoferuje miejsce do spania. Jak długo to jeszcze potrwa? Tego nie wie nikt, ale nasze ptaszki donoszą, że złota w mieszku zostało DaeLowi najwyżej na tydzień uciech.
Niestety oznacza to, że w tym tygodniu będziecie się musieli zadowolić omówieniem zaledwie dwóch rozdziałów. Jest prawdą, że za umysłową część pracy DaeLa odpowiada tak naprawdę jego kot – Bąbel – ale niestety ktoś musi też przemyślenia Bąbla spisywać. Kocie łapy nie operują zbyt szybko na klawiaturze. Mamy jednak nadzieję, że za tydzień wszystko wróci do normy.
A jeśli chcecie zacząć lekturę od samego początku, to zapoznajcie się ze spisem już opracowanych rozdziałów.
Kot Bąbel i Lai

Sansa II [29]

Miejsce akcji: Królewska Przystań

Sansa w towarzystwie septy Mordane i Jeyne Poole jedzie powozem na turniej namiestnika. Za murami miasta wzniesiono trybuny i barykady, a dookoła swe namioty rozbili uczestnicy. Zachwycona dziewczyna przygląda się rycerzom, giermkom, minstrelom i Gwardzistom Królewskim. W szranki stają znani z pieśni współcześni bohaterowie i ci, którzy dopiero zdobędą sławę. Sansa widzi Jaimego Lannistera w pozłacanej zbroi, gigantycznego Gregora Clegane oraz Yohna Royce’a w pokrytej runami tysiącletniej zbroi. Septa Mordane wskazuje dziewczynkom lorda Jasona Mallistera w skrzydlatym hełmie. Sansa i Jeyne śmieją się z łysego Thorosa z Myr, ale speta wyjaśnia im, że i on jest niezwykle waleczny, i to on, jako pierwszy, wdarł się na mury Pyke podczas Rebelii Balona Greyjoya. Jeyne jest przerażona widokiem ciemnoskórego Jalabhara Xho z Wysp Letnich, ale humor poprawia jej pojawienie się lorda Berica Dondarriona, w którym dziewczyna się podkochuje. W turnieju bierze udział jeszcze ogromna ilość innych rycerzy, ale Sansa nie zna ich imion. Septa Mordane jest zażenowana niezbyt wykwintnym strojem i uzbrojeniem reprezentującego Północ Jory’ego Cassela.

Pojedynki trwają cały dzień. Wieczorem, podczas jednego ze starć na kopie ser Gregor Clegane zabija młodego rycerza z Doliny. Jeyne dostaje ataku histerii, a septa odprowadza ją na zamek. W innym starciu Ogar wysadza z siodła uwielbianego przez gapiów Renly’ego Baratheon. Robi to tak mocno, że królewski brat przelatuje w powietrzu dłuższy dystans. Renly jest cały i zdrowy, ofiarowuje nawet Ogarowi złoty róg odłamany od swego hełmu. Sandor rzuca nagrodę w stronę trybun, wywołując bójkę, ale Renly uspokaja sytuację. Sansa przeżywa pojedynki, nie może oderwać wzroku od Rycerza Kwiatów. Gdy Loras wręcza jej czerwoną różę, do dziewczyny podchodzi Petyr Baelish. Rozpoznaje w niej córkę Catelyn Tully, z którą wychowywał się w Riverrun. Mówi, że matka Sansy była kiedyś jego królową miłości i piękna.

Pod koniec dnia wyłoniono czterech finalistów. Król ogłasza, że ostatnie trzy pojedynki będą miały miejsce następnego dnia. Dworzanie udają się na ucztę nad rzeką. Sansa z septą Mordane zajmują honorowe miejsca przy podwyższeniu. Dziewczyna obawia się pierwszej rozmowy z Joffreyem od czasu wypadków nad Tridentem, ale młody książę jest wobec niej wyjątkowo uprzejmy. Z kolei Sansa nie wuaża go za winnego śmierci Damy. Odpowiedzialnością obarcza królową Cersei i Aryę. Joffrey cały wieczór poświęca adorowaniu narzeczonej, tłumacząc jej żarty i dworskie opowieści, a także chwaląc się swą (rzekomą) walecznością.

W pewnym momencie przez gwar rozmów przebijają się okrzyki pijanego króla. Robert Baratheon oznajmia żonie, że weźmie udział w walce zbiorowej i kobieta nie będzie mu rozkazywać. Cersei wychodzi, a król potrąca i przewraca Jaimego Lannistera.

Sansa spostrzega, że septa zasnęła. Joffrey proponuje odprowadzenie Sansy do domu. Dziewczyna przyjmuje propozycję, ale wbrew jej oczekiwaniom okazuje się, że książę rozkazuje Sandorowi odeskortowanie narzeczonej na zamek. Sansa stara się prowadzić grzeczną i zgodną z dworską etykietą rozmowę, chwaląc waleczność brata Ogara. Pijany Clegane nazywa ją głupią ptaszyną z pustą głową. Uważa jej uprzejmości za puste frazesy. Gdy zatrzymują się pośród namiotów, Ogar chwyta jej twarz i przyciągą ją bliżej, by przyjrzała się jego poparzeniom. Opowiada, jak w dzieciństwie bawił się zabawką Gregora, który przyłapał brata i wsadził jego głowę do kosza z żarem. Od tamtej pory Ogar ma okaleczoną lewą (w serialu prawą) stronę twarzy. Jest rozgoryczony, nienawidzi rycerzy i ze złością wspomina pasowanie brata przez księcia Rhaegara. Zabiera Sansę do postoju dorożek i w ciszy jadą do Czerwonej Twierdzy. Pod drzwiami sypialni Sansa obiecuje, że nikomu nie opowie historii Sandora. Mężczyzna oznajmia, że w przeciwnym razie ją zabije.

Turniej Namiestnika.

Postaci występujące w rozdziale:

  • Sansa Stark
  • septa Mordane
  • Petyr Baelish
  • Joffrey Baratheon
  • Robert Baratheon
  • Renly Baratheon
  • Cersei Lannister
  • Jaime Lannister
  • ser Hugh z Doliny
  • Loras Tyrell
  • Gregor Clegane
  • Sandor Clegane
  • Barristan Selmy
  • Yohn Royce
  • Thoros z Myr
  • Beric Dondarrion
  • Jason Mallister
  • Patrek Mallister
  • Harwin, Alyn
  • Jory Cassel
  • Meryn Trant
  • Aron Santagar
  • Balon Swann
  • Bryce Caron
  • Andar
  • Robar Royce
  • Horas
  • Hobber Redwyne
  • mniej istotni uczestnicy turnieju: Jared, Hosteen, Danwell, Emmon, Theo, Perwyn Frey
  • Martyn Rivers
  • Jalabhar Xho
  • Księżycowy Chłopiec

Postaci wspomniane w rozdziale:

  • Rhaegar Targaryen

Kto zmarł w rozdziale?

  • ser Hugh z Doliny, giermek Jona Arryna pasowany po jego śmierci
Loras Tyrell

Czego się dowiedzieliśmy?

  1. Jaime Lannister jako jedyny z Gwardzistów Królewskich nosi złoty hełm i posługuje się złoconym mieczem.
  2. Yohn Royce odwiedził Winterfell 2 lata temu, gdy eskortował syna na Mur. Spiżowy Yohn opowiadał o swojej starożytnej, magicznej zbroi, na której wyryte są runy mające chronić go przed zranieniem.
  3. Jason Mallister pokonał nad Tridentem trzech chorążych Rhaegara. Thoros z Myr wdarł się na mury Pyke z płonącym mieczem w dłoni.
  4. Jory Cassel nie przyniósł Północy wstydu. Walczył bardzo dobrze – zrzucił z siodła ser Horasa Redwyne’a i jednego z Freyów, ale późniejszy remis z Lothorem Brune król rozstrzygnął na korzyść wolnego.
  5. Pozostali reprezentanci Północy przegrali z Królewskimi Gwardzistami. Meryn Trant pokonał Harwina, a Balon Swan Alyna z Winterfell.
  6. Jaime Lannister wygrał z Andarem Roycem i Brycem Caronem, a później stoczył zacięty pojedynek z Barristanem Selmym, który uprzednio pokonał dwóch dużo młodszych od siebie rycerzy. Jaime zwyciężył.
  7. Balon Swann został pokonany przez Górę, a Renly Baratheon przez Ogara. Beric Dondarrion został zrzucony z siodła przez Thorosa z Myr.
  8. Lothor Brune i Aron Santagar pojedynkowali się trzykrotnie, bez rezultatu. Aron uległ Jasonowi Mallisterowi, a Brune Robarowi Royce.
  9. Finałowa czówrka turnieju to: Sandor i Gregor Clegane, Jaime Lannister i Loras Tyrell.
  10. Renly Baratheon jest uwielbiany przez pospólstwo, ale mimo podobieństwa do Roberta brak mu waleczności brata.
  11. Ser Loras to najmłodszy z synów Mace’a Tyrella, Namiestnika Południa i lorda Wysogrodu. Zwyciężył trzech Gwardzistów Królewskich i Robara Royce. Po tym ostatnim pojedynku podarował Sansie czerwoną różę.
  12. Petyr Baelish zwraca uwagę na urodę Sansy. Septa Mordane nie skarciła Littlefingera za dotykanie córki Neda.
  13. Podczas uczty nad rzeką dworzanie zajdali się sześcioma ogromnymi żubrami i wieloma innymi wspaniałymi daniami.
  14. Romans Joffreya i Sansy tak porwał septę Mordane, że aż zasnęła.
  15. Cersei stosuje odwróconą psychologię na pijanym mężu. Robert daje się zmanipulować równie łatwo jak Viserys i oznajmia, że stanie nazajutrz w szranki. Przy okazji od niechcenia powala Jaimego na ziemię.
  16. Sandor czaruje Sansę swoim wdziękiem i traumatyczną opowieścią o swoim dzieciństwie.
  17. Rhaegar Targaryen pasował Gregora Clegane na rycerza. Było to przed turniejem w Harrenhal.

Cytat/foreshadowing

  • Cleganebowl?

Sansa czuła na sobie wzrok Ogara. – Myślałaś, że Joff sam cię odprowadzi? – Roześmiał się, a jego śmiech przypominał warczenie psów. – Nie licz na to – dodał i postawił ją na nogi. – Chodź, nie tylko ty jesteś śpiąca. Wypiłem za dużo i boję się, że mógłbym zechcieć zabić mojego brata. – Znowu się roześmiał.

Szalona Teoria

Dziwna tarcza rodu Massey.

Błędy w tłumaczeniu:

  • Oryginał: “His armor is bronze, thousands and thousands of years old, engraved with magic runes that ward him against harm,” she whispered to Jeyne.
    Tłumaczenie: – Magiczne runy na jego starej zbroi z brązu mają go chronić w walce – powiedziała szeptem do Jeyne.
    Na czym polega błąd? Tłumacz nie chciał nam powiedzieć jak bardzo stara jest zbroja Royce’a. A ma ona – rzekomo – tysiące lat.
  • Oryginał: The Hound entered the lists as well, and so too the king’s brother, handsome Lord Renly of Storm’s End. Jory, Alyn, and Harwin rode for Winterfell and the north. “Jory looks a beggar among these others,” Septa Mordane sniffed when he appeared.
    Tłumaczenie: W szrankach stawił się też Ogar, jak również brat Króla, przystojny lord Renly z Końca Burzy. – Na tle innych Jory wygląda jak żebrak – prychnęła septa Mordane na jego widok.
    Na czym polega błąd? Tłumacz nie wspomniał, że Winterfell i Północ reprezentowali również Alyn i Harwin.
  • Oryginał: Finally they called for a litter and carried him off to his tent, dazed and unmoving. Sansa never saw it. Her eyes were only for Ser Loras. When the white horse stopped in front of her, she thought her heart would burst.
    Tłumaczenie: Wreszcie przyniesiono lektykę i odniesiono go do jego namiotu, ogłuszonego i obolałego. Sansa nie mogła wyjść z podziwu. Nie odrywała wzroku od ser Lorasa, a kiedy jego rumak zatrzymał się przed nią, myślała, że serce wyskoczy jej z piersi.
    Na czym polega błąd? Według autora Sansa nigdy zdarzenia nie widziała. Według tłumacza “nie mogła wyjść z podziwu”.
  • Oryginał: Sansa and Septa Mordane were given places of high honor, to the left of the raised dais where the king himself sat beside his queen.
    Tłumaczenie: Sansa i septa Mordane otrzymały honorowe miejsca z prawej strony podwyższenia, na którym zasiadali Król i Królowa.
    Na czym polega błąd? Tłumaczowi pomyliły się strony. Sansa i septa siedziały z lewej strony.
  • Oryginał: Sansa could feel the Hound watching her. “Did you think Joff was going to take you himself?” He laughed. He had a laugh like the snarling of dogs in a pit. “Small chance of that.” He pulled her unresisting to her feet. “Come, you’re not the only one needs sleep. I’ve drunk too much, and I may need to kill my brother tomorrow.” He laughed again. Suddenly terrified, Sansa pushed at Septa Mordane’s shoulder, hoping to wake her, but she only snored the louder. King Robert had stumbled off and half the benches were suddenly empty. The feast was over, and the beautiful dream had ended with it.
    Tłumaczenie: Sansa czuła na sobie wzrok Ogara. – Myślałaś, że Joff sam cię odprowadzi? – Roześmiał się, a jego śmiech przypominał warczenie psów. – Nie licz na to – dodał i postawił ją na nogi. – Chodź, nie tylko ty jesteś śpiąca. Wypiłem za dużo i boję się, że mógłbym zechcieć zabić mojego brata. – Znowu się roześmiał.
    Sansa poczuła nagle strach. Rozejrzała się, lecz nie dostrzegła nikogo, kto mógłby jej pomóc. Król Robert wyszedł już wcześniej, zataczając się, i ławy wokół stołów opustoszały niespodziewanie. Uczta dobiegła końca, skończył się też piękny sen.
    Na czym polega błąd? Błędy są dwa. Po pierwsze – Sandor nie obawia się tego, że może chcieć zabić brata. Przeciwnie, sugeruje, że musi się wyspać jeśli chce nazajutrz zabić Górę. Po drugie – tłumacz pominął próbę obudzenia septy Mordane przez Sansę.
  • Oryginał: The ground was rocky and uneven; the flickering light made it seem to shift and move beneath her. She kept her eyes lowered, watching where she placed her feet. They walked among the pavilions, each with its banner and its armor hung outside, the silence weighing heavier with every step. Sansa could not bear the sight of him, he frightened her so, yet she had been raised in all the ways of courtesy. A true lady would not notice his face, she told herself.
    “You rode gallantly today, Ser Sandor,” she made herself say.
    Sandor Clegane snarled at her. “Spare me your empty little compliments, girl . . . and your ser’s. I am no knight. I spit on them and their vows. My brother is a knight. Did you see him ride today?”
    “Yes,” Sansa whispered, trembling. “He was . . .
    “Gallant?” the Hound finished.
    Tłumaczenie: Ziemia, po której szli, była wyboista i nierówna, przez co w świetle latarni wydawała się poruszać pod jej stopami. Szli między pawilonami, przed którymi stały proporce i zbroje, a ona czuła, że cisza przygniatają coraz bardziej. Nie mogła znieść jego widoku, tak bardzo się go bała, ale przecież nauczono ją, jak być uprzejmą.
    – Ser Sandorze, twój brat spisał się dzisiaj bardzo dzielnie – wydusiła z siebie.
    Sandor Clegane prychnął przez ramię. – Oszczędź mi swoich pustych komplementów, dziewczyno, i daruj sobie te… tytuły. Nie jestem rycerzem. Pluję na nich i na ich przysięgi. Mój brat jest rycerzem. Widziałaś jego pojedynek?
    – Tak – odparła drżącym szeptem. – Spisał się…
    – Dzielnie? – dokończył za nią Ogar.
    Na czym polega błąd? Pierwszy komplement Sansy był skierowany do samego Ogara. Temat Góry poruszył Sandor. Sansa upomina też samą siebie, że dama nie powinna dostrzegać twarzy Ogara.
Sandor Clegane
Eddard VI [30]

Miejsce akcji: Królewska Przystań

Lord Stark i Barristan Selmy rozmawiają nad ciałem ser Hugh, który zginął z ręki Gregora Clegane’a. Hugh był giermkiem Jona Arryna, pasowanym po jego śmierci. Ned nakazuje odesłać kosztowną zbroję chłopca jego matce. Przychodzi mu do głowy, że ta śmierć mogła nie być przypadkowa.

Ser Barristan informuje Namiestnika, że król Robert zamierza wziąć udział w walce zbiorowej. Lord Eddard i Selmy idą do namiotu króla. Robert krzyczy na giermków, którzy nie są w stanie dopiąć jego napierśnika. Ned wtrąca się, tłumacząc przyjaciowi, że jest zbyt gruby. Robert udaje gniew i posyła giermków po rozciągacz napierśnika.

Ned dopytuje o giermków. Jest zanipokojny faktem, że to Lannisterowie. Ser Barristan i lord Stark starają się przekonać króla, by nie brał udziału w walce zbiorowej. Tłumaczą, że pojedynek będzie udawany, bo nikt nie ośmieli się zaatakować Roberta Baratheona. Ten argument przemawia do króla. Robert wyrzuca Gwardzistę z namiotu, poi Neda winem i rozżala się. Żałuje, że Jon Arryn i Ned oddali mu tron. Jako monaracha nie czuje się tak dobrze jak za młodu, gdy walczył i nie miał na głowie rządzenia królestwem. Przyjaciele rozmawiają o Joffryeu, Cersei, Lyannie, wspominają wspólne dzieciństwo w Orlim Gnieździe.

Lord Eddard rozpoznaje w królu swojego dawnego przyjaciela. Czuje, że po ostatnich fatalnych wydarzeniach, sprawy zaczynają w końcu iść w dobrym kierunku. Po śniadaniu Ned zasiada na widowni obok podekscytowanej Sansy. Baelish zakłada się z Renlym Baratheonem o wynik pojedynku pomiędzy Ogarem a Jaimem Lannisterem. Sandor zrzuca z siodła brata królowej, a Littlefinger traci sto złotych smoków.

Następny pojedynek mają stoczyć Rycerz Kwiatów i Góra, Który Jeździ. Ned wspomina wszystkie plotki, które słyszał o bracie Ogara. Loras Tyrell zrzuca Gregora Clegane’a z siodła. Clegane zabija swojego ogiera, nad którym nie mógł zapanować ze względu na klacz Lorsa. Próbuje też zamordować Rycerza Kwiatów, ale powstrzymuje go Ogar. Sandor zostaje ogłoszony zwycięzcą turnieju. Thoros z Myr wygrywa walkę zbiorową, a Anguy z Pogranicza – turniej łuczniczy. Na wieczornej uczcie Ned cieszy się humorem króla Roberta, zachowaniem córek i nieobecnością Lannisterów. Arya chwali się siniakami na nodze, przez co lord Eddard zastanawia się, czy dobrze zrobił angażując Syrio Forela jako nauczyciela szermierki. Odprowadza córki do łóżek, a później rozmyśla o bękartach króla.

Do komnaty namiestnika przychodzi lord Varys w przebraniu. Pająk donosi, że w trakcie walki zbiorowej miało dojść do zamachu na króla. Wskazuje na celową prowokację ze strony Cersei. Eunuch oznajmia, że lord Eddard jest zagrożeniem dla Lannisterów. Jest wierny królowi, a sam król nie mógłby go skrzywdzić. Namiestnik pyta o śmierć Jona Arryna. Pająk wyjaśnia, że otruto go lyseńskimi łzami, bezwonną i bezsmakową trucizną. Jako głównego podejrzanego wskazuje giermka Jona Arryna, z którym Ned nie zdążył porozmawiać.

Finał walki zbiorowej.

Postaci występujące w rozdziale:

  • Eddard Stark
  • Barristan Selmy
  • Robert Baratheon
  • Lancel i Tyrek Lannister
  • Arya i Sansa Stark
  • Varys
  • milczące siostry
  • Loras Tyrell
  • Renly Baratheon
  • Petyr Baelish
  • Sandor Clegane
  • Gregor Clegane
  • Jaime Lannister
  • Anguy
  • Balon Swann
  • Jalabhar Xho
  • Alyn, Jory, Harwin
  • Gwardia Królewska, giermkowie i rycerze, wiwatujący tłum

Postaci wspomniane w rozdziale:

  • Jon Arryn
  • Meryn Trant
  • Loras Tyrell
  • Aron Santagar
  • Cersei Lannister
  • Tywin Lannister i jego rodzina
  • Lyanna Stark
  • Viserys Targaryen
  • Mace Tyrell
  • Margaery Tyrell
  • rodzina Clegane’ów
  • bękarty króla: Mya Stone, Gendry, Edric Storm
  • Ryam Redwyne
  • Aemon Smoczy Rycerz
  • uczestnicy turnieju: Brax, Caron, Crakehall, Frey, Mallister, Marbrand, Massey, Mertyns, Piper, Prester, Rambton, Redwyne, Wyl
Pająk.

Czego się dowiedzieliśmy?

  1. Zdaniem ser Barristana giermek Jona Arryna nie był gotowy, by zostać rycerzem.
  2. Milczące siostry zajmują się ciałami zmarłych przed pochówkiem. Głównie ciałami szlachetnie urodzonych i ich najbliższego otoczenia.
  3. Robert Baratheon jest za gruby, by nosić swoją zbroję. Podobno to wina “królowania”.
  4. Tyrek, syn Tygetta i Lancel, syn Kevana zostali giermkami króla dzięki protekcji Cersei.
  5. Cersei próbowała zabronić mężowi udziału w walce zbiorowej. Odwrócona psychologia ulubionym trikiem manipulacyjnym w Westeros!
  6. Robert Baratheon ma takie same potrzeby jak każdy mężczyzna w jego wieku: wino, kobiety i mordobicie 😉
  7. Wściekły król rzucił napierśnikiem w ser Barristana, a później rozkazał Nedowi pić bardzo mocne, ciemne i gęste piwo.
  8. Robert nie chciał się żenić po śmierci Lyanny. Przymusił go do tego Jon Arryn, który podsunął pomysł mariażu z Cersei ze względu na siłę i bogactwo Tywina Lannistera. Na tym etapie lord Doliny rozważał możliwość restauracji Targaryenów i próbę osadzenia Viserysa na tronie przez lojalistów.
  9. Mimo, że Robert zdobył tron na wojnie (Prawem Podboju), to o tym, że na nim zasiadł, zadecydowało pokrewieństwo z Targaryenami. Po ucieczce Viserysa i Daenerys, Robert był po prostu następną osobą w kolejce do odziedziczenia tronu (czy na pewno?). Dlatego to on, a nie Ned czy Jon Arryn, został królem.
  10. Jedyne co powstrzymuje króla przed ucieczką do Essos to myśl, że Joffrey i Cersei rządziliby Westeros.
  11. Robert nie lubi Joffreya. Nie może uwierzyć, że spłodził takiego syna.
  12. Robert chciałby, aby jego synem był Loras Tyrell. A Renly chce, by Loras został szwagrem Roberta.
  13. Król przeprosił Neda za zabicie Damy i przyznał, że domyśla się, iż jego syn kłamał.
  14. Littlefinger postawił 100 złotych smoków na Jaimego Lannistera i przegrał, gdy Królobójca został zrzucony z siodła przez Ogara. Renly zgarnął wygraną.
  15. Kopia Jaimego była wykonana ze złocistego drewna z Wysp Letnich.
  16. Gregor Clegane był wyższy nawet od Hodora. Walczył u boku Tywina Lannistera, gdy upadła Królewska Przystań. Według plotek to Góra zabił Elię Martell i jej syna Aegona.
  17. Siostra Gregora Clegane’a zginęła w młodym wieku w dziwnych okolicznościach, a o śmierci jego dwóch żon krążą mroczne opowieści. Sandor opuścił rodowe ziemie gdy tylko Gregor je odziedziczył.
  18. Zbroję Lorasa Tyrella zdobiły setki maleńkich szafirów.
  19. Loras Tyrell walczył nieczysto. Jego klacz “grzała się”, to znaczy była w okresie rui. Dlatego Gregor nie był w stanie zapanować nad swoim ogierem.
  20. Ser Gregor nie panuje nad swoim gniewem. I chyba nikt, poza Tywinem Lannisterem, nie jest w stanie zapanować nad Gregorem. Na turnieju o mało co, a doszło by do masakry.
  21. Anguy z Dornijskiego Pogranicza pokonał w zawodach łuczniczych Balona Swanna i Jalabhara Xho na dystansie 100 kroków.
  22. Walka zbiorowa trwała 3 godziny. Wzięło w niej udział ponad 40 wojowników. Ostatecznie zwyciężył Thoros z Myr walczący płonącym mieczem. Kapłan uważany jest za szaleńca, który nie boi się niczego.
  23. Podczas uczty Sansa poszła posłuchać trupy śpiewaków przedstawiających widowisko “Taniec Smoków”.
  24. Syrio Forel posiadał znakomitą reputację.
  25. Arya odmawia trenowania z Jorym, a nawet z ser Barristanem. Bran zapłakałby się, gdyby to usłyszał.
  26. Ned ogląda sztylet, którym próbowano zamordować Brana i rozmyśla o śmierci Jona Arryna oraz o bękartach Roberta: Gendrym, Edricu Stormie, Myi Stone.
  27. Varys w przebraniu Rugena przekrada się do Wieży Namiestnika, omijając straże pełniące wartę. Przyznaje otwarcie, że w Czerwonej Twierdzy pełno jest ukrytych przejść.
  28. Eunuch donosi o zamachu planowanym na życie Roberta Baratheona. Dodaje, że w Czerwonej Twierdzy mieszkaja dwa typy ludzi: lojalni królestwu i lojalni sobie samym. A Cersei obawia się nowego namiestnika.
  29. Varys mówi Nedowi, że to giermek zabity przez Górę podał Jonowi Arrynowi lyseńskie łzy.
  30. Varys zazwyczaj używa dość intensywnych perfum.

Cytat/foreshadowing

  • Wgląd w charakter Lyanny Stark

Uśmiech zniknął z twarzy Roberta. – Ta kobieta próbowała zabronić mi walki w turnieju. A niech ją, teraz siedzi naburmuszona w zamku. Twoja siostra nigdy by mnie tak nie zawstydziła.
– Robercie, nie znałeś Lyanny tak jak ja – odpowiedział Ned. – Nie widziałeś jej żelaznego wnętrza, jedynie jej urodę. Ona by ci powiedziała, że nie tam twoje miejsce.
– Co, i ty też? – Król nachmurzył się. – Jesteś zgorzkniały, Stark. Za długo siedziałeś na północy i wszystkie soki w twoim ciele zamarzły. Moje płyną jeszcze żwawo.

  • Czy Robert mógł spłodzić Joffreya?

– Wyjawię ci moją tajemnicę. Co pewien czas miewam sen tym, żeby pozbyć się korony. Widzę siebie, jak płynę statkiem do Wolnych Miast, zabieram swój młot i konia, walczę i rżnę dziwki, bo do tego zostałem stworzony. Król zabijaka, minstrele by mnie uwielbiali. I wiesz, co mnie powstrzymuje? Myśl, że Joffrey zostałby na tronie, za którym stoi Cersei i szepce mu do ucha. Mój syn. Ned, jak mogłem spłodzić takiego syna?

  • Renly próbuje podsunąć Robertowi nową żonę.

Jak myślisz, kto dzisiaj wygra? Widziałeś chłopaka Mace’a Tyrella? Nazywają go Rycerzem Kwiatów. Każdy ojciec byłby dumny z takiego syna. W ostatnim turnieju zrzucił Królobójcę na jego złoty tyłek. Szkoda, że nie widziałeś twarzy Cersei. A ja pokładałem się ze śmiechu. Renly mówi, że ta jego siostrzyczka… dziewuszka ma czternaście lat, śliczna jak poranek…

  • Robert długo nie pożyje

– Z pewnością winowajca okazałby wielką skruchę. Już słyszę jego płacz. A łaskawa i pełna zrozumienia wdowa podnosi biedaka z kolan i udziela mu przebaczenia. Dobry król Joffrey musiałby go ułaskawić. – Eunuch przyłożył dłoń do policzka. – A może jednak Cersei pozwoliłaby ser Ilynowi ściąć mu głowę. Takie rozwiązanie stanowiłoby mniejsze ryzyko dla Lannisterów, za to byłoby nieprzyjemnym zaskoczeniem dla ich przyjaciela.

Tarcze herbowe widziane przez Sansę. Od lewej: Clegane, Royce, Swann, Dondarrion.

Szalona Teoria

Błędy w tłumaczeniu:

  • Oryginał: The shields displayed outside each tent heralded its occupant: the silver eagle of Seagard, Bryce Caron’s field of nightingales, a cluster of grapes for the Redwynes, brindled boar, red ox, burning tree, white ram, triple spiral, purple unicorn, dancing maiden, blackadder, twin towers, horned owl, and last the pure white blazons of the Kingsguard, shining like the dawn.
    Tłumaczenie: Wystawione przed namioty tarcze z herbami obwieszczały, kto w nich przebywa: złoty orzeł Seagarda, pole pełne skowronków Bryce’a Carona, kiść winogron Redwyne’ów, cętkowany dzik, czerwony wół, płonące drzewo, biały baran, potrójna spirala, fioletowy jednorożec, tańcząca panna, ostrokrzew, bliźniacze wieże, sowa uszata i wreszcie śnieżnobiałe tarcze herbowe Królewskiej Straży.
    Na czym polega błąd? Blackadder przełożono jako ostrokrzew, a w rzeczywistości jest to czarna żmija Wylów. Nightingales to słowiki, nie skowronki. Oba gatunki zaliczane są do wróblowatych, ale te dwa ptaszki inaczej śpiewają. Ponadto brakuje wzmianki, że śnieżnobiałe tarcze herbowe Gwardii Królewskiej lśniły niczym blask jutrzenki. A orzeł z Seagardu jest srebrny.
  • Oryginał: “Your Grace,” one was saying, almost in tears, “it’s made too small, it won’t go.” He fumbled, and the gorget he was trying to fit around Robert’s thick neck tumbled to the ground.
    Tłumaczenie: – Wasza Miłość – mówił jeden z młodzieńców płaczliwym głosem – zrobili ją za małą, nie da się zapiąć. – Pociągnął mocniej i naszyjnik, który próbował zapiąć na szyi Roberta, spadł na ziemię.
    Na czym polega błąd? Tłumacz nazywa obojczyk (część zbroi) naszyjnikiem. Dlaczego? To jego słodka tajemnica. ten błąd będzie się jeszcze powtarzać kilkanaście razy, ale wspomnimy o nim tylko w tym miejscu.
  • Oryginał: He could not help taking note of the two squires: handsome boys, fair and well made. One was Sansa’s age, with long golden curls; the other perhaps fifteen, sandy-haired, with a wisp of a mustache and the emerald-green eyes of the queen.
    Tłumaczenie: Przyjrzał się uważnie giermkom: zgrabni, o jasnych włosach. Jeden z nich był w wieku Robba i miał długie, złociste, kręcone włosy. Drugi nie mógł mieć więcej jak piętnaście lat, włosy złociste, z puszkiem pierwszych wąsów, oczy szmaragdowozielone, tak jak Królowa.
    Na czym polega błąd? Tyrek był zbliżony wiekiem do Sansy, nie do Robba.
  • Oryginał: Finally they had to lead the Lion of Lannister off to a blacksmith, blind and stumbling.
    Tłumaczenie: Ostatecznie odprowadzono ślepego i kulawego Lwa Lannisterów do kowala.
    Jak powinno brzmieć tłumaczenie? Ostatecznie odprowadzono ślepego i potykającego się Lwa Lannisterów do kowala.
  • Oryginał: And there had been a sister who had died young under queer circumstances, and the fire that had disfigured his brother, and the hunting accident that had killed their father.
    Tłumaczenie: Miał też siostrę, lecz i ona zmarła w młodym wieku. Jego brata okaleczył ogień, a ojciec zginął w wypadku podczas polowania.
    Na czym polega błąd? Zabrakło zdania, które mówi o śmierci siostry Góry w dziwnych okolicznościach.
  • Oryginał: The boy from Highgarden did something with his legs, and his horse pranced sideways, nimble as a dancer.
    Tłumaczenie: Chłopak z Wysogrodu zrobił coś przy nogach klaczy i koń zatańczył zgrabnie, usuwając się w bok.
    Na czym polega błąd? Loras zrobił coś ze swoimi nogami, najprawdopodobniej ścisnął klacz kolanami.
-->

Lai / Mya Stone

https://smokadom.blogspot.com/

Kilka komentarzy do "Czytamy Grę o Tron #12: Sansa II, Eddard VII"

  • 2 września 2017 at 12:49
    Permalink

    Pierwszy 😀

    “Z kolei Sansa nie wuaża go za winnego…” Do małej korekty 🙂

    Swoją drogą fajny jest ten cykl 🙂

    Reply
  • 2 września 2017 at 12:57
    Permalink

    Ależ ja nie znoszę Sansy z początków sagi, a przecież w tym rozdziale jeszcze mało przeskrobala. no nic. dzięki Lai, dzięki Bąbel

    Reply
    • 3 września 2017 at 22:26
      Permalink

      Ale czemu nie lubisz Sansy? 🙂 To 12-letnia dziewczynka, która co prawda ma typowo babskie zainteresowania (jak większość młodych dziewcząt w jej wieku) i często boli ją brzuszek, ale poza tym jest bardzo inteligenta i z jej povów przemycamy bardzo ważne informacje 🙂

      Reply
    • 2 września 2017 at 14:46
      Permalink

      Kogo jest ten herb z orłem podobnym do tego w godle polskim?

      Reply
      • 2 września 2017 at 16:18
        Permalink

        Rodu Mallisterów z Seagardu, z Dorzecza.

        Reply
  • 2 września 2017 at 13:48
    Permalink

    “Odwrócona psychologia ulubionym trikiem manipulacyjnym w Westeros!” – poprzedni udokumentowany przypadek wydarzył się w Essos. 🙂

    Reply
  • 2 września 2017 at 14:45
    Permalink

    Troszkę brakuje mi informacji w “Czego się dowiedzieliśmy” w pierwszym z omawianych rozdziałów, że Ogar stwierdził, że Gregor celowo zabił tego chłopaka z doliny, gdyż widział, że ten ma źle dopasowaną zbroję. Ma to o tyle znaczenie, że sugeruje nam, iż to Lannisterowie za tym stali (jak się później okazało, była to ślepa uliczka, ale początkowo nieźle nam namieszało w głowach). Pokazuje także charakter Gregora (jakby go trzeba było przedstawiać :P).

    Reply
  • DaeL na wakacjach
    2 września 2017 at 15:01
    Permalink

    Dzięki z uwagi. Tekst pozostawia trochę do życzenia, bo powstawał pod presją czasową 🙂 Tak więc na culpa. Poprawki uwzględnię po powrocie z wakacji.

    Reply
    • DaeL na wakacjach
      2 września 2017 at 15:02
      Permalink

      Ech ten słownik… miało być “za uwagi” i “mea culpa”. 🙂

      Reply
    • 2 września 2017 at 19:37
      Permalink

      Spoko, każdy ma prawo do odpoczynku 😉

      Reply
    • 3 września 2017 at 19:45
      Permalink

      To dorzucę od siebie jeszcze jeden błąd:

      “Oryginał: The shields displayed outside each tent heralded its occupant: the silver eagle of Seagard, Bryce Caron’s field of nightingales, a cluster of grapes for the Redwynes, brindled boar, red ox, burning tree, white ram, triple spiral, purple unicorn, dancing maiden, blackadder, twin towers, horned owl, and last the pure white blazons of the Kingsguard, shining like the dawn.
      Tłumaczenie: Wystawione przed namioty tarcze z herbami obwieszczały, kto w nich przebywa: złoty orzeł Seagarda, pole pełne skowronków Bryce’a Carona, kiść winogron Redwyne’ów, cętkowany dzik, czerwony wół, płonące drzewo, biały baran, potrójna spirala, fioletowy jednorożec, tańcząca panna, ostrokrzew, bliźniacze wieże, sowa uszata i wreszcie śnieżnobiałe tarcze herbowe Królewskiej Straży.
      Na czym polega błąd? Blackadder przełożono jako ostrokrzew, a w rzeczywistości jest to czarna żmija Wylów. Nightingales to słowiki, nie skowronki. Oba gatunki zaliczane są do wróblowatych, ale te dwa ptaszki inaczej śpiewają. Ponadto brakuje wzmianki, że śnieżnobiałe tarcze herbowe Gwardii Królewskiej lśniły niczym blask jutrzenki.”

      Nie wspomnieliście, że orzeł Seagardów jest srebrny, a nie złoty 🙂

      Reply
      • 3 września 2017 at 22:17
        Permalink

        o, faktycznie, dzięki 🙂
        co ciekawe, w rozdziale Cat z zeszłego tygodnia – tam herb Mallisterów jest umieszczony na tarczach barwy indygo, czyli chyba raczej wpadającej w niebieski? :>
        “the guardsmen wore indigo cloaks and on their shoulders flew the silver eagle of Seagard”

        Reply
        • 3 września 2017 at 22:19
          Permalink

          tarczach, opończach itd. Catelyn V ok 300 strona w wyd. z 2011

          Reply
  • 2 września 2017 at 15:01
    Permalink

    Jako byłego członka bractwa rycerskiego i miłośnika militariów (nie tylko średniowiecznych), nazywanie obojczyka “naszyjnikiem”, też mnie zawsze irytowało.

    Reply
  • 2 września 2017 at 21:37
    Permalink

    Foreshadowing u sansy
    Po śmierci giermka Arryna Sansa uległa “dziwnej fascynacji”. Nie płakała w porównaniu z Jeyne która wpadła w histerię. Sansa wmawiala sobie ze byłoby inaczej gdyby chodziło o Joryego, Cassela lub jej ojca.

    Reply
    • 2 września 2017 at 21:48
      Permalink

      Czy ja wiem? Po pierwsze każdy musi umrzeć, a po drugie większość z nas płakałaby po śmierci bliskich, a po śmierci nieznajomych przeszła prawie że obojętnie tak jak Sansa.
      Błagam, nie dopatrujmy się we wszystkim foreshadowingu albo jakieś teorii…..

      Reply
  • 2 września 2017 at 22:15
    Permalink

    Cześć DaeL co do wycieków z ahm 8 sezonu… To według mnie nie gra tam wiele rzeczy, ale 10 aż widać po finale 7 sezonu. I po tym jak autor się zapomina.

    1. Aktualizacje, które zmieniają kwestię i rzeczy co ważne zostaję, ale poboczne wątki są zmieniane.

    2. Wszyscy pojawiają się w Winterfell, ale np: Brienn, Podrick, Dawos czy Szary robak wątpię, aby wszyscy byli na stateczku i płynęli do białego portu.

    3. Theon wyruszył po siostrę, ale teleportował, się wraz z Jonem do Winterfell co jest idiotyczne…

    4. Rola Dany Urodzić Córkę i tyle wszystko nic innego nie zrobi. Co jest Debilizmem.

    5. Teraz pora na Jamiego wyruszył do Winn z … Sam i będzie, miał 500 Turllych i Brona, którzy odmienią losy bitwy tia to lecim dalej.

    6. Brak AA, czyli to wszystko było o tak, aby sobie było.

    7. Freyowie nie walczą o Winterfell ok, ale odwrót wojsk Aegona i jego dupy i zostawili 10k ludzi na śmierć ahm ok ktoś albo jest idiotą, albo Dedeki dali scenariusz dzieciom.

    8. Kiedy Dany dowiedziała się, że Aegon jest Targaryenem ? Bo chyba nie umiem czytać albo mam 2 lata.

    9. Przepowiednia Z 5 albo 4 sezonu Cersei miała, zostać zabita przez brata a zabija ją Arya. Wszystko z przepowiedni się sprawdziło, a to nie … Idiotyzm

    10. To wychodzi na to, że akcja trwa 10 miecha? Błyskawiczna ciąża Dany? Tia to jest to chyba nigdzie tak jeszcze nie byto, ale dobra… Dałbym jeszcze z 10, ale nie chce mi się 🙂 i osobiście czekam na twój artykuł ciekawe czy coś z tego będzie? Oczywiście podyskutuję na temat, jeżeli ktokolwiek chce?

    Bonusss : WIELKI HEJT NA TEN SCENARIUSZ A NA REDDICIE TO IMIĘ KTÓREGO NIE WOLNO WYMAWIAĆ POZDRAWIAM DLA TYCH KTÓRZY W TO WIERZĄ

    Reply
  • 2 września 2017 at 22:17
    Permalink

    Bardzo dobry artykuł. DaeL wybrał sobie najlepszego następcę 😀
    Od siebie dorzucę jeszcze jedną ciekawostkę odnośnie turnieju. Anguy, zwycięzca turnieju strzelania z łuku będzie później należał do bractwa bez chorągwi. To on m.in odnajdzie Aryę i spółkę

    Reply
    • 3 września 2017 at 12:27
      Permalink

      Anguy wspomina nawet o tym turnieju, że poznał dziewczyny z burdelu Chatayi, z którymi zajadał się pieczonym łabędziem (o ile dobrze pamiętam).

      Reply
  • 3 września 2017 at 02:11
    Permalink

    Mam wrażenie, że ród Royce odegra jakąś większą rolę, Widzimy już jednego w prologu, ich zbroja ma starożytne runy, są silnym rodem w dolinie, w serialu również jest widoczny i odwiedził Winterfell dwa lata wcześniej(chodzi mi o to, że ta wzmianka się w ogóle pojawia)

    Reply
  • 3 września 2017 at 04:22
    Permalink

    Mimo, że Robert zdobył tron na wojnie (Prawem Podboju), to o tym, że na nim zasiadł, zadecydowało pokrewieństwo z Targaryenami. Po ucieczce Viserysa i Daenerys, Robert był po prostu następną osobą w kolejce do odziedziczenia tronu (czy na pewno?).

    Chodzi tutaj o Martelów?

    Reply
  • 3 września 2017 at 18:37
    Permalink

    Lai, mam pytanie. Nie zaczęłam jeszcze czytać ponownie (czekam na spokojniejszy okres w pracy), ale powyższy cykl śledzę regularnie. W związku z wzmianką o Royce’ach i eskortowaniu Waymara – czy gdziekolwiek było wspomniane, za co chłopak trafił na Mur? Niby ród miał za wielu synów, ale czy go zmuszono, czy to był jego wybór? Będę wdzięczna za odpowiedź 🙂

    Reply
    • 3 września 2017 at 22:10
      Permalink

      Val, z tego co pamiętam to w prologu jest wzmianka o tym, że ród Royce’ów miał zbyt wielu potomków (dziedziców) i dlatego jednego z nich odesłano na Mur. Waymar trafił na Mur, a Robar szukał zaszczytów i miejsca dla siebie, aż trafił do Tęczowej Gwardii Renlyego. Spiżowy Yohn musiał mocno naciskać na synów 😉

      Reply
      • 3 września 2017 at 23:13
        Permalink

        Ser Waymar Royce z własnej woli dołączył do Nocnej Straży, bo jako trzeci syn miał małe szanse na zdobycie ziem lub dobry ożenek. Tak samo można powiedzieć o Ser Lorasie, tyle że on dołączył do gwardii

        Reply
  • 3 września 2017 at 22:15
    Permalink

    “Varys zazwyczaj używa dość intensywnych perfum” – pewnie dlatego, aby ukryć rybi zapach, w końcu jest merlingiem 😉 #confirmed

    Reply
    • 3 września 2017 at 22:23
      Permalink

      nie zapominajmy, że Yezzan zo Gaggaz też się perfumował, bo przechodził końcowy etap przemiany w króla merlingów po wizycie w Sothroys, gdzie stoi magiczna świątynia w Yeen 😉 #sprawdzoneinfo

      Reply
  • 6 września 2017 at 12:36
    Permalink

    co to za dziwne okolicznosci smierci siostry gory?

    Reply
    • 6 września 2017 at 16:51
      Permalink

      Nie ma więcej szczegółów niż to co wyżej jest zacytowane w artykule, że “umarła młodo w dziwnych okolicznościach”. Jako część serii nieciekawych wydarzeń, które się zdarzyły w rodzinie i otoczeniu Gregora.

      Reply
  • Pingback: Pomylone Analizy: Gra o Tron, sezon 1, odcinek 4, “Kalecy, bękarci i im podobni” – FSGK.PL

  • 20 września 2018 at 21:49
    Permalink

    Orzeł z Seagardu jest srebrny 🙂

    Zastanawia mnie, czy tajemnicza śmierć siostry Cleagane miała miejsce zanim Ogar opuścił dom, czy później. Obstawiam, że wcześniej, bo chyba Ogar by jej nie zostawił z Górą, nie? Może dlatego jest taki opiekuńczy względem Sansy, bo z jakiegoś powodu czuje się winny, że nie pomógł siostrze, kiedy jeszcze mógł?

    Reply

Skomentuj fishka Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

 pozostało znaków