Obłąkane Spekulacje: Trzy ofiary dla smoka (część 1 – Shireen)

Ofiara złożona z Shireen była jednym z bardziej szokujących ale i interesujących wydarzeń piątego sezonu Gry o Tron. Dzięki niedyskrecji twórców wiemy również, że spalenie Shireen będzie miało miejsce również w książkach. Biorąc pod uwagę na jak odmiennym etapie znajdowała się wówczas powieść i serial, możemy bezpiecznie założyć, że zdarzenie to nie będzie miało tożsamego przebiegu. Czy zatem George R.R. Martin zostawił nam jakieś wskazówki co do przyczyn tych wydarzeń? A co najważniejsze- czy możliwe jest na obecnym etapie opowieści znalezienie odpowiedzi na pytanie, do czego to spalenie doprowadzi?

Niektórzy z fanów powieści wskazują na podobieństwa pomiędzy postaciami Agamemnona (pół-mitycznego króla Argos, dowódcy Greków w wojnie trojańskiej) oraz Stannisa. Agamemnon, aby przebłagać wrogą mu Artemidę i zapewnić swoim statkom pomyślne wiatry podczas wyprawy na Troję, miał złożyć w ofierze swoją córkę (przynajmniej w jednej z wersji opowieści, w późniejszej, gdy ofiary z ludzi stały się mniej „znośne”, bogini w ostatniej chwili interweniuje, powstrzymując mord, który miał jedynie sprawdzić oddanie Agamemnona). I chyba nie jest to porównanie bezzasadne. Stannis – tak jak Agamemnon – jest uważany za wielkiego wodza.

Co więcej, w podobnych okolicznościach (to jest dla pomyślnej wyprawy) zezwolił już wcześniej na złożenie krwawej ofiary (spalenie Alestera Florenta). Zwolennicy tezy, że Stannis rzeczywiście zamorduje swoją córkę, po prostu przesuwają to zdarzenie w czasie, do momentu, kiedy rodzina Baratheonów znów będzie w komplecie (i – przykładowo – będzie ewakuować się przed Innymi).

Chciałbym jednak (z małą pomocą DaeLa) przekonać Was do hipotezy alternatywnej, mówiącej o tym, że poświęcenie Shireen odbędzie się bez czynnego udziału Stannisa.

Wskrzeszenie zbawiciela

Jedną z najbardziej tajemniczych postaci Pieśni Lodu i Ognia wciąż pozostaje Melisandre. Motywy jej działania nadal są niejasne, zaś poza spekulacjami nadal mamy za mało materiału, aby móc postawić stabilne w tym względzie tezy. Dotychczas ujawnione rozdziały przekonują nas jednak, że kapłanka wierzy, iż Azorem Ahai pozostaje ojciec Shireen, Stannis Baratheon. Wiemy jednak również, że wizje których doświadcza, choć prawdziwe, ze względu na swoją wieloznaczność powodują poważne trudności interpretacyjne, nawet dla tak doświadczonych krzewicieli wiary w R’hllora jak Melisandre. Zakończenie historii na Murze w Tańcu ze Smokami pozostawia nas w stanie niepewności. Dotychczasowi bracia Jona Snowa podstępem go mordują w momencie, kiedy ten zdecydował się na złamanie ślubów i wyruszenie na wojnę przeciwko bękartowi Boltona. Wcześniej jednak, bez uprzedniej rozmowy z Melisandre czy królową, upublicznił treść listu otrzymanego rzekomo od Ramsaya (Snowa) Boltona. Jak przekonywał nas DaeL w swojej teorii, prawdopodobnym autorem listu nie jest jednak w rzeczywistości Bolton, lecz prawdziwie przebiegły były król za Murem. Spróbujmy zatem przewidzieć kolejne posunięcia czerwonej kapłanki.

Jak do tej pory jej wizje ukazywały jedynie śnieg. Nie mogąc odnaleźć Stannisa, może być zatem przeświadczona o prawdziwości treści listu. Kapłanka z chęcią w swoich czarach używa magii krwi- najpotężniejszej, ale i najbardziej niebezpiecznej ze sztuk tajemnych. Żadna krew nie daje jednak takiej mocy, jak krew króla. Dzięki interwencji Jona Snowa, który odesłał maestera Aemona oraz dziecko Mance’a, na Murze nie ma osoby dysponującej takim darem- poza jedyną córką Baratheonów, Shireen. Trudno jednak oczekiwać, aby królowa, zwykle tak gorliwie wyznająca czerwonego boga, w tej sytuacji bez słowa sprzeciwu była gotowa poświęcić córkę. Jedynym możliwym zatem rozwiązaniem jest poświęcenie Shireen w imię przywrócenia do życia „martwego” króla, Stannisa. Mellisandre będzie zdolna przekonać królową, że tylko w ten sposób odzyska męża, a cykl „narodzin” Azora Ahai zostanie dopełniony.

Jak wiemy jednak, Stannis w rzeczywistości (jeszcze) żyje. Choć nie mamy 100% pewności co do jego losów po bitwie, dzięki teorii o bitwie możemy bezpiecznie założyć, że w niej nie polegnie. Co w takim razie z poświęceniem Shireen? Czyżby miało być bezcelowe?

-Miałam złe sny – oznajmiła Shireen. – O smokach. Przyszły mnie pożreć.
Odkąd maester Cressen sięgał pamięcią, dziecko prześladowały koszmary.
-Mówiliśmy już o tym – zaczął łagodnym tonem. – Smoki nie mogą wrócić do życia. Wykuto je z kamienia, dziecinko.
—Starcie królów—

Pod pojęciem „smoków” w wizjach w Pieśni lodu i ognia ukrywają się nie zwierzęta, lecz ludzie z krwi i kości, osoby powiązane z Targaryenami. Kamienny smok to smok ukryty, nieświadom swojej przeszłości. Smok martwy, który wbrew twierdzeniom maestera Cressena będzie w stanie wrócić do życia – Jon Snow.

Potwierdzenie tego znajdziemy już w pierwszym tomie Pieśni lodu i ognia, w momencie gdy był przeprowadzany rytuał mający przywrócić do życia khala Drogo.

Nie, chciała powiedzieć Dany, nie, tylko nie to, nie wolno, lecz kiedy otworzyła usta, z jej gardła wydobył się tylko długi, bolesny okrzyk, a po jej ciele spłynął pot. Co z nimi, czy oni nie widzą? Cienie w namiocie  wciąż  krążyły wokół ognia  i  wanny  pełnej  krwi;  ciemne  na  tle  jedwabnych  ścian,  nie  wszystkie  przypominały  ludzkie  postacie.  Przez  chwilę widziała cień ogromnego wilka, a inny, jakaś ludzka postać, wił się w płomieniach.
—Gra o tron—

Cień wilka to nic innego jak wskazanie na Jona, a ludzka postać wijąca się w płomieniach – Shireen. Czy to jednak koniec niespodzianek związanych z powrotem Jona do świata żywych? DaeL poruszył już ten temat w teorii o wskrzeszeniu bękarta z Winterfell.

Przypomnijmy sobie treść przepowiedni o Azorze Ahai. Pierwszą:

W starożytnych księgach Asshai napisane jest, że po długim lecie nadejdzie dzień, gdy gwiazdy spłyną krwią, a na świat spadnie ciężkie, zimne tchnienie ciemności. W owej strasznej godzinie wojownik wyciągnie z ognia płonący miecz. A oręż ów będzie Światłonoścą, Czerwonym Mieczem Bohaterów, ten zaś, kto ujmie go w dłonie, będzie Azorem Ahai narodzonym na nowo i ciemność przed nim pierzchnie.

i drugą:

Widziałam to w płomieniach, wyczytałam w starożytnym proroctwie. Gdy popłynie krew czerwonej gwiazdy i zbiorą się ciemności, Azor Ahai narodzi się ponownie pośród soli i dymu, by obudzić śpiące w kamieniu smoki.

Jak widzimy, choć przepowiednie są podobne, to jednak różnią się treścią.  W pierwszym przypadku jest mowa o gwiazdach (l. mn.), które spłyną krwią – warunek spełniony.

Raz po raz uderzał martwym rycerzem o szary, kamienny mur wieży, aż wreszcie głowa zabitego zmieniła się w czerwoną miazgę przypominającą letni melon. Jego płaszcz powiewał w zimnym powietrzu. Uszyto go z białej wełny obszytej srebrnogłowej i ozdobionej niebieskimi gwiazdkami. Krew i kawałki kości bryzgały na wszystkie strony. (…) Zabitym był ser Patrek z Królewskiej Góry.
—Taniec ze smokami—

Następnie wojownik wyciągnie z ognia płonący miecz, który będzie Światłonoścą. Ten zaś, kto go ujmie, będzie Azorem Ahai. W drugiej wersji mamy zaś słowa o momencie, w którym popłynie krew czerwonej gwiazdy (l.poj.), Azor narodzi się pośród dymu i soli, by obudzić śpiące w kamieniu smoki. Różnice te są wbrew pozorom istotniejsze niż wydaje się na pierwszy rzut oka. Część wydarzeń wskazanych w przepowiedniach miała już miejsce. Ale… ofiara złożona z Shireen chyba nie będzie jedyną. Stąd właśnie mowa o gwiazdach. Do kolejnych ofiar wrócimy w kolejnej części cyklu.

Szara łuszczyca

Zaprezentowana przeze mnie wizja spalenia Shireen jest póki co tylko hipotezą, równie dobrą jak każda inna. Pozwólcie więc, że przedstawię Wam argument, który moim zdaniem przeważa szalę i wskazuje, że Stannis nie będzie Agamemnonem. A Melisandre omyli się wciąż wierząc, że jej król to Azor Ahai. Moim zdaniem kluczem do zrozumienia tego problemu jest stosunek dzikich do szarej łuszczycy.

Shireen bez wątpienia jest postacią tragiczną. Córka JPK Stannisa wczesne kalectwo okupiła smutkiem i zamknięciem w sobie. Szara łuszczyca, choroba śmiertelna dla dorosłych, spowodowała u „małej księżniczki” nieodwracalne zeszpecenie twarzy. Dziecko przeżyło, jednak świadome własnej ułomności niechętnie okazuje radość. Maesterzy pozostają zgodni- osoby dotknięte szarą łuszczycą w wieku dziecięcym są uodpornione na bardziej niebezpieczną odmianę tej choroby. Są jednak w Westeros miejsca, gdzie choroba ta jest uznawana za śmiertelną niezależnie od wieku.

-A córka… jej twarz…
-Szara łuszczyca.
-My zwiemy ją szarą śmiercią.
-U dzieci nie zawsze jest śmiertelna.
-Na północ od Muru tak. Najlepszym lekarstwem jest cykuta, ale poduszka lub nóż są równie skuteczne. Gdybym to ja wydała na świat to biedne dziecko, już dawno przyznałabym mu dar łaski.
Takiej Val Jon nigdy dotąd nie widział.
-Księżniczka Shireen to jedyne dziecko królowej.
-Żal mi ich obu. Dziewczynka jest nieczysta.
-Jeżeli Stannis wygra wojnę, Shireen będzie dziedziczką Żelaznego Tronu.
-W takim razie żal mi waszych Siedmiu Królestw.
-Maesterzy mówią, że szara łuszczyca nie zawsze…
-Maesterzy mogą sobie wierzyć w co chcą. Jeżeli chcesz poznać prawdę, zapytaj leśnej wiedźmy. Szara łuszczyca śpi, ale prędzej czy później się przebudzi. Dziewczynka jest nieczysta!
-To słodkie dziecko, nie możesz być pewna…
-Mogę. Nic nie wiesz, Jonie Snow. – Złapała go za ramię – Chcę, żebyś zabrał stamtąd Potwora. I jego mamki też. Nie możesz go zostawić w wieży z martwą dziewczynką.
Jon strzepnął jej dłoń.
-Ona nie jest martwa.
-Jest. Jej matka tego nie widzi. Ty najwyraźniej również nie. Ale śmierć jest w niej. Oddaliła się pod niego, zatrzymała i odwróciła. – Przyprowadziłam ci Tormunda, Zabójcę Olbrzyma. Ty daj mi mojego Potwora.
-Postaram się.
-Zrób to. Masz wobec mnie dług, Jonie Snow.
Jon odprowadzał ją wzrokiem. Myli się. Musi się mylić. Szara łuszczyca nie zawsze jest śmiertelna. Nie u dzieci.
—Taniec ze smokami—

I tu pojawia się kluczowe pytanie. Po co George R.R. Martin powiedział nam, że dzicy lękają się szarej łuszczycy? Dlaczego zrobił to w tak jaskrawy sposób, wkładając okrutne słowa w usta postaci, którą mamy prawo lubić? Element budowy świata? Chyba nie. Martin za bardzo stara się zwrócić na ten fakt naszą uwagę. Moim zdaniem powód jest prosty. Przesądy dzikich wpłyną na losy Shireen. Lęk przed szarą łuszczycą zostanie wykorzystany przez Melisandre, aby schwytać i spalić dziewczynkę, prawdopodobnie za zgodą królowej, ale raczej bez entuzjazmu jej ludzi. Dzicy jej w tym pomogą… albo przynajmniej nie będą przeszkadzać, obserwując mord, który w ich mniemaniu będzie uzasadniony wymogami bezpieczeństwa.

Ale to tylko pierwsza z trzech ofiar, które wskrzeszą Azora Ahaia. O dwóch pozostałych porozmawiamy już wkrótce.

0

0