Pytania do maesterów #3

Tożsamość Starej Niani

Kim jest Stara Niania? Nie w sensie, jaką historyczną postacią typu Shiera, ale skąd pochodzi, jakie może mieć rodzinne powiązania i dlaczego tak się ekscytuje smokami. – Val

D: Stara Niania jest po prostu bardzo starą kobietą z Północy. Do Winterfell trafiła jako niania albo mamka dla Brandona Starka, który – jeśli dobrze kojarzę – był bratem Rickarda Starka (a więc wujkiem Neda). Jest też prababką Hodora. Co do jej rodzinnych/uczuciowych konotacji to na razie nie wiemy nic (choć może kolejne nowelki o Dunku i Jaju coś odsłonią, zwłaszcza, że z ser Duncana robi się zniewalacz niewieścich serc). Ale z całą pewnością możemy powiedzieć, że liczy się archetypiczna rola, jaką pełni Stara Niania. Ona jest łącznikiem z zapomnianą historią, jako pierwsza nakreśla Branowi świat magii. Musi być stara, by symbolizować starszą, zapomnianą wiedzę – i to mimo, że sama zna ów świat tylko z opowieści.

BT: Zgadzam się z tym, co powiedział DaeL. Stara Niania przede wszystkim uosabia tradycję, w której przez wieki przetrwały fragmenty tej prawdy, o której zapomnieli mędrcy. Przypomina mi się tutaj scena z “Władcy Pierścieni”, w której Ioreth – wiekowa uzdrowicielka z Minas Tirith – jest jedyną osobą, która pamięta wierszyk, w którym zachowała się pamięć o właściwościach królewskiego ziela. To dzięki niej Aragornowi udaje się ocalić Eowynę i Merry’ego. Podejrzewam, że w PLIO wiedza przekazywana przez Starą Nianię dzieciom Eddarda i Catelyn też ostatecznie okaże się niezwykle przydatna w walce z Innymi. Ta postać i przekazywane przez nią cenne informacje są odpowiedzią na kpiący ton jakim w prologu ser Waymar naśmiewa się z opowieści, którymi dzielą się właśnie takie osoby. 

Co do drugiej części pytania, nie odniosłem wrażenia, żeby Niania interesowała się smokami w tak nadzwyczajnym stopniu, żeby budziło to podejrzenia. Chyba po prostu mówi o nich, bo zdają się należeć do tego samego świata baśni, co inne istoty z jej opowieści. A potem legendy ożywają… Podejrzewam, że po Westeros krąży całe mnóstwo legend o smokach. Nie zdziwiłbym się, gdyby szczególnie zakorzeniły się w folklorze okolic Winterfell, które odwiedzili smoczy jeźdźcy – Alysanne i Jacaerys Velaryon. Jeśli w ogóle dowiemy się czegoś o przeszłości Starej Niani, to zapewne będzie tak jak wspomniał mój przedmówca – musimy poczekać na “Wilczyce z Winterfell”. Jej przybycie do Winterfell w tym okresie zgadzałoby się z tymi nielicznymi informacjami, które posiadamy. Niania była mamką, która pojawiła się w domostwie Starków żeby opiekować się niemowlęciem o imieniu Brandon, którego matka zmarła przy porodzie. Bran nie jest pewien, czy ten Brandon był bratem jego dziadka Rickarda, czy bratem pradziadka. Brat Rickarda odpada z tego prostego względu, że ojciec Neda nie miał rodzeństwa (przynajmniej tak mówi drzewo rodowe ze ŚLIO).

D: Czyli źle kojarzyłem 🙂

BT: Pradziadek Brana miał tylko siostrę, Jocelyn. Na wszelki wypadek trzeba też spojrzeć na żonę Rickarda, Lyarrę – która też pochodziła z rodu Starków, więc Branowi mogłoby się tutaj coś pomieszać. Ale Lyarra miała tylko siostrę. Dlatego tym Brandonem, którym miała się opiekować Stara Niania musiał być pierwszy syn Willama Starka, pradziadka Eddarda. Matką tego Brandona była Lyanne Glover, która prawdopodobnie zmarła przy porodzie – lub w każdym razie młodo, bo lord Willam miał potem dzieci z drugą żoną, a sam nie żył zbyt długo, gdyż zginął w roku 226 w bitwie nad Długim Jeziorem z Raymunem Rudobrodym. Za identyfikacją Brandona od Starej Niani z Brandonem synem Willama przemawia też fakt, że chociaż Brandon był starszy od swojego brata Edwyle’a (syna drugiej żony, Melanthy Blackwood), to właśnie ten drugi został lordem Winterfell po śmierci ich ojca. Wniosek nasuwa się sam – Brandon musiał umrzeć wcześniej. A to doskonale pasuje do tego, co o “swoim” Brandonie powiedziała Niania – że zmarł w wieku trzech lat na “letnie przeziębienie”. Biorąc pod uwagę, że “Wilczyce” rozgrywają się w momencie, kiedy umiera lord Beron Stark, ojciec Willama, i dochodzi do sporu o sukcesję, jest więc wysoce prawdopodobne, że Dunk i Jajo spotkają tam młodą Starą Nianię. I mniej więcej wtedy powinien się też urodzić jej syn, dziadek Hodora (można podejrzewać, że Niania została mamką dla Brandona dlatego, że sama miała w tym czasie dziecko).  Podejrzewam, że mogło być tak, że GRRM najpierw umieścił w książkach wzmiankę o tym Brandonie bracie Rickarda/bracie Edwyle’a, a dopiero potem doszedł do wniosku, że musi to pozmieniać, żeby Stara Niania mogła się pojawić już w “Wilczycach”. Taki miękki retcon.

Uprawadzenie smoka

Kto ma największe szanse na przejęcie od Danki smoka? I komu ostatecznie one przypadną? (wejście w umysł smoka uważam za równoważne z przejęciem go) – Val

D: Euron (poprzez róg) i Bran (poprzez czary-drzewo-mary). Myślę, że Euron spełni tu rolę podobną do serialowego Nocnego Króla. A ostatecznie… hmmm… seria może mieć tu rację – wszystkie zginą, z wyjątkiem jednego, który odleci niewiadomo gdzie, dając nam przyczynek do rozważań nad powrotem smoków.

BT: Też myślę, że dokona tego Euron, chociaż nie wiem, czy przy pomocy rogu – w końcu wygląda na to, że najbardziej szalony z Greyjoyów jest w jakimś stopniu zmiennoskórym, może nawet zielonowidzem. Jeśli Euron ma się stać zagrożeniem dla całego Westeros, a nie tylko terenów przybrzeżnych i tych położonych nad wielkimi rzekami, to raczej musi dostać smoka – w końcu Żelaznych Ludzi jest po prostu zbyt mało, żeby konkurować z którymkolwiek z pozostałych głównych graczy południa. Przynajmniej jeden smok zostanie przy Daenerys do końca, zapewne Drogon. Euronowi chyba przypadnie Viserion.  A wskazówką co do losu Rhaegala może być kolor jego łusek – zielony. Jeśli zobaczymy nowy Taniec Smoków, echo wojny pomiędzy Rhaenyrą i Aegonem II, to czymś stosownym byłoby obdarzenie nowych rywali (Daenerys i Aegona VI) smokami, które barwą nawiązują do dawnych stronnictw – Czarnych i Zielonych. Gdyby Aegonowi udało się oswoić smoka na pewno przekonałoby to wielu do jego sprawy. Byłaby jakaś ironia w tym, gdyby to sama Daenerys wyzwała pretendenta na “próbę smoka”, sądząc że ośmieszy “samozwańczego Targaryena”. A tu nagle Aegon wsiada na smoczy grzbiet i odlatuje… Ale oczywiście okoliczności w jakich Gryf pofrunie mogą być zupełnie odmienne. W każdym razie jestem chyba nawet bardziej przekonany co do Aegona niż Eurona.  Gdy tak teraz o tym myślę, zastanawiam się dlaczego jedna z frakcji z okresu Tańca Smoków to “Zieloni” –  godłem Aegona II był złoty smok, na herbie Hightowerów nie ma zieleni… więc z jakiego powodu GRRM przyznał im takie określenie? Może właśnie ze względu na Rhaegala, którego już wcześniej opisał jako zielonego, a którego będzie dosiadał “nowy Aegon II”, który zmierzy się z “nową Rhaenyrą” na czarnym Drogonie. A co do ostatecznego losu smoków, sądzę, że jeśli pokonani zostaną Inni to smoki również odejdą. Magia ognia i magia lodu albo zupełnie zanikną, albo wzajemnie się zrównoważą. 

Polityka też się sypie, to osobny rozdział…

Czy nie uważacie że system polityczny 7 królestw jest skazany na niestabilność? Nie przypominam sobie aby Król posiadał jakiś urzędników którzy by go reprezentowali na prowincji. Lordowie wolą wspierać lokalnego namiestnika. Czy istnieją jakieś podatki które wpływają, z królestw do Króla? Jedynym podatkiem jaki przychodzi mi do głowy to “podatek inflacyjny” bo w końcu Król bije monetę. Jak w takich warunkach (bez smoka xd) 7 królestw może stabilnie funkcjonować? -zyx

D: To jest problem, o którym będziemy jeszcze w przyszłości dyskutować, ale w największym skrócie – tak, nie wszystko tu gra. To znaczy państwo jest mocno zdecentralizowane, co nie jest na warunki feudalne czymś nadzwyczajnym. Ale jest przy tym ogromne i podzielone kulturowo. Wyobrażam sobie, że taki system może działać bezbłędnie tak długo jak król ma “ultima ratio regnum” – może wsiąść na smoka i zrobić porządek z kapryśnym wasalem. Ale w warunkach bezsmoczych wszystko opiera się na zdolności budowania koalicji – do tego koalicji skłonnej do podejmowania bardzo dużego wysiłku by poskromić separatystów. To musi rodzić problemy. Choć trzeba Martinowi oddać – rzeczywiście w jego prozie je rodzi. Co się tyczy podatków – to trochę zabawne, bo Martin choć żartował sobie z braku informacji na temat “polityki fiskalnej Aragona”, to sam zostawił bardzo mało informacji na ten temat. Wydaje mi się, że podatki rozumiane jako stałe świadczenia pieniężne od wasali nie są ściągane przez Żelazny Tron – a przynajmniej nie regularnie, w zwyczajnych sytuacjach. Na pewno są okoliczności nadzwyczajne, kiedy się to zmienia. A głównym źródłem dochodów korony są cła oraz odstępowanie określonych monarszych monopoli w zamian za czynsz. No i może jakieś świadczenia podatkowe od wasali z Krain Korony. Ale tacy Starkowie czy Arrynowie to raczej nie wysyłają królowi skrzyni z pieniędzmi.

W kwestii kreacji pieniądza i “podatku inflacyjnego” (czyli obniżenia wartości pieniądza znajdującego się w obiegu). to ze zjawiskiem tym raczej nie mieliśmy do czynienia tak długo, jak pieniądz był oparty na kruszcu. Bo tempo wydobycia kruszcu jest wolne, więc przystaje do ślimaczego tempa wzrostu gospodarczego w średniowiecznym państwie rolniczym. Natomiast to się chyba zmieniło za Littlefingera, którego cud gospodarczy polega na rzuceniu do obrotu papierów dłużnych Żelaznego Tronu (co jest de facto kreacją papierowego pieniądza).

BT: Wydaje mi się, że w Westeros jednak jakieś podatki są, gdyż wspomina się o nich kilkakrotnie, na przykład:

• tam gdzie w “Catelyn I” w starciu królów omawiane są warunki pokoju z Lannisterami (Królowa Regentka i jej syn nie będą sobie rościć pretensji do takich danin z Północy)
• w miejscu w Nawałnicy gdzie Mance stwierdza, że gdyby Dzicy przeszli przez Mur, sami sobie stworzą prawa i król może sobie zatrzymać swoją sprawiedliwość i podatki. 
• w Uczcie gdzie lord Merryweather stwierdza, że nie ma znaczenia kto jest regentem Doliny dopóki kraina będzie je płacić
• w epilogu Tańca gdzie ser Kevan obawia się, że gdyby wprowadził w obecnej sytuacji nowe podatki połowa lordów podniosłaby bunt
• wśród warunków przyłączenia Dorne do Siedmiu Królestw jest mowa o tym, że ród Martellów będzie miał prawo samodzielnie zbierać należne Koronie podatki, a proces będzie kontrolowany tylko okazjonalnie.

D: To doprecyzuję – chodziło mi o podatki rozumiane klasycznie jako (w przypadku średniowiecza) chociażby pogłówne. Sądzę, że te pozostaje zdecentralizowane i w gestii lordów. I prawdopodobnie nawet uiszczane są nie w formie pieniężnej, ale w naturze. Cła i czynsze z monopoli to odrębna kwestia.

BT: Niestety GRRM nie przedstawił nam jak dotąd więcej szczegółów. Na pewno cła istnieją, w końcu to właśnie jego podniesienie stało się zarzewiem konfliktu lorda Darklyna z Aerysem II. Gdy Północ ogłasza niepodległość Robb wymienia dawnych poborców w Białym Porcie, gdyż nadal wysyłają oni należności Koronie. Podejrzewam, że w Westeros istnieje podobna wielorakość różnego rodzaju opłat, podatków i powinności lennych, ale po prostu GRRM uznał, że takie detale zanudziłyby czytelnika. Nie wiemy też za wiele na temat urzędnikach na niskim i średnim szczeblu. Prawdę mówiąc, w Westeros jest Mała Rada, potem długo, długo nic… Można się domyślać, że np. Starkowie mają swoją administrację, raczej wszystkim nie zawiaduje jeden Luwin. Ale czy są jacyś szeryfowie, baliwowie, reevowie i inni urzędnicy… cóż, z tego co pamiętam, w PLIO w jednym miejscu jest wzmianka o szeryfach, baliwach i justyciariuszach podlegających Doranowi. Ale czym się dokładnie w Westeros zajmują? Tego już nie wiemy. 

Wampiroose

Zastanawia mnie co sadzisz o charakterystycznych cechach Roosa Boltona i ich znaczeniu,gdyż Martin nieustannie przypomina o jego niezwykle jasnych oczach, cichym głosie, pijawkach, etc… Co uważasz o teorii Bolt-on? – Pucio

D: Gdzieś o tym czytałem. To jest trochę zbyt szalona teoria, nawet na mój gust. Wyjaśnię ją pokrótce tym, którzy jej nie słyszeli. Teoria zakłada, że aktualny Roose Bolton to naprawdę jakiś nieśmiertelny byt, który w jakiś sposób przejmuje ciała kolejnych członków rodu (czy przez zmiennoskórość, czy jakimiś innymi metodami). A symbolika rodu – człowiek obdarty ze skóry – jest na to wskazówką. No więc moim zdaniem wskazówką jest raczej słabą. Jakiegoś konkretu tu brakuje. Nie sądzę też, aby ta nieśmiertelność wiele wnosiła do rozwoju postaci… natomiast na pewno wiele odbiera. Mianowicie odbiera Roose’owi pewną głębię, ból, gniew i konflikt związany z faktem, że stracił fantastycznie zapowiadającego się, dobrze wychowanego dziedzica w postaci Domerica. Gdyby i tak miał syna zabić/opętać, to cóż to za różnica jakimi przymiotami charakteru tenże syn by się cechował.

BT: Też myślę, że teoria jest przesadzona. Wydaje mi się, że właśnie zwyczaj obdzierania ludzi ze skóry wskazuje na to, że Boltonowie nie są zmiennoskórymi. Takie dosłowne zdzieranie skór z wrogów i ich przywdziewanie przywodzi raczej na myśl kogoś, kto zazdrości innemu rodowi niezwykłego talentu i go przedrzeźnia. The Fattest Leech zauważyła kiedyś, że coś podobnego ma miejsce w opowiadaniu GRRM-a o wilkołakach pod tytułem “The Skin Trade”, gdzie właśnie tak postępuje grupa “proto-Boltonów”. A co do wyglądu Roose’a, to myślę, że po prostu chodzi tu o symbolikę – Roose może i jest “wampirem” albo “Innym”, ale nie dosłownie.

Podbój Essos?

Kampania Daenerys. To, że wróci od Dothraków, jest pewne. To, że urządzi w Meereen jakieś zniszczenie, raczej też. Tylko co dalej? W sensie przejmie statki Victariona i popłynie od razu do Westeros? Czy też zatrzyma się w Volantis (i może Pentos); a co z Quarthem? Oni jej wypowiedzieli wojnę. Tylko że to w przeciwnym kierunku… Zastanawiam się, czy jest sens atakowania czegokolwiek po drodze. – Vermithor

D: Myślę, że gdy Daenerys wróci do Meereen, spotka ją kilka przykrych niespodzianek. Być może samo miasto zostanie zrównane z ziemią? A na pewno nie będzie już miała smoka. Sądzę, że wściekła nie będzie chciała już zwlekać ani chwili. Rozpocznie szybką kampanię, zemsty i pozyskiwania floty. Volantis na 99% znajdzie się na jej drodze. Pozostałe miasta wymagałyby jednak zboczenia z drogi, więc chyba je ominie… No, chyba, że znajdą tam schronienie jacyś ludzie, na których będzie szczególnie wściekła.

BT: Tak, Volantis odwiedzi raczej na pewno. I może urządzi chroniącym się za Czarnym Murem arystokratom valyriańskiej krwi drugie Harrenhal. Jeśli na tym etapie Plewy na Wietrze będą stały po stronie Daenerys, to podejrzewam, że Obdarty Książe będzie nalegał na wyprawę do Pentos. Jeśli Daenerys dowie się więcej o intrygach Illyria, na przykład od Tyriona, to także ona może zapragnąc wyrównać rachunki z handlarzem sera. Ale jeśli chodzi o Essos, na tym kampania Dany raczej się skończy. Na podróż do Qarthu nie ma po prostu czasu, ale myślę, że GRRM znajdzie jakiś inny sposób na właściwe zakończenie tego wątku. Teoretycznie można sobie wyobrazić coś w rodzaju samotnego rajdu na Qarth na Baleronie, ale taki scenariusz nie wydaje mi się zbyt prawdopodobny. A po Volantis i ewentualnie Pentos przyjdzie już czas na Siedem Królestw, gdzie zapewne dojdzie do powtórki z Tańca Smoków i Daenerys zmierzy się z Aegonem VI. Ale gdyby GRRM postanowił przedstawić podboje Daenerys w jakimś flashbacku albo gdyby jej armia była wtedy na tyle duża, że byłaby w stanie zaatakować np. Myr, Tyrosh i Lys jednocześnie, to możliwe, że właśnie tak się stanie. Ale na pewno nie ma czasu na opis kampanii na zachodzie Essos w takiej formie w jakiej George przedstawił pokonanie Astaporu, Yunkai i Meereen. To byłoby raczej jedno decydujące zwycięstwo nad połączonymi siłami kilku miast, potem zawarcie rozejmu na warunkach bardzo korzystnych dla Daenerys, której armia szybko parłaby potem na zachód. Możliwe zresztą, że konflikt pomiędzy Myr, Tyrosh i Lys zaogni się do takiego stopnia, że te trzy Wolne Miasta skutecznie wyeliminują się z gry bez pomocy ze strony Daenerys. 

O czym ta piosenka?

To nie pytanie, lecz taka ciekawostka z Reddita. Otóż ktoś zauważył, że w piosence, którą śpiewa Tyrionowi Tysha, ktoś doszukał się nawiązania do losów Jona. W sensie, iż kolory włosów w piosence odpowiadają kolejnym kobietom. I tak mamy: lato (rude) – Ygritte, jesień (złote) – Val? i zimę (chyba srebrne) – Dany. Pozostaje wiosna. I tego wersu nie ma (jak na razie). I chyba jest to specjalny trik Martina. Są pewne przypuszczenia. Może chodzić o córkę (ale mało prawdopodobne, bo po wskrzeszeniu będzie bezpłodny). Może być też tak (ale tu moja myśl) że chodzi o czarne – co by się wpisywało w pierwotny romans z Aryą. – Vermithor

BT: Jak dla mnie taka interpretacja jest zbytnio na siłę. Bo na przykład Val wcale nie ma włosów złotych, tylko barwy miodu. W “Nawałnicy” są opisane jako “miodowe” (ang. honey). W angielskim ten kolor może oznaczać wiele odcieni pomiędzy blado-żółtym i brązowo-żółtym. W jednym z rozdziałów “Tańca” odcień włosów Val jest określony jako “miodowo-blond”, w innym zaś jej warkocz jest “ciemno-miodowy”. W każdym razie nigdzie nie mamy tu złota. A zresztą, cały ubiór Val przywodzi na myśl raczej osobę związaną z lodem, zimą i czardrzewami. I oczywiście z walkiriami. Jeśli Val nie miałaby uosabiać zimy, to nie wiem kto mógłby. Nie wiem też, czemu piosenka, która jest tak ważna dla Tyriona miałaby przepowiadać tak szczegółowo wydarzenia z życia Jona. Ale jak już pisałem, uważam, że piosenka ma symboliczne znaczenie – po prostu jest ono bardziej abstrakcyjne i raczej nie zdradza losów konkretnych postaci. A jeśli już, to zapewne samego Tyriona (cztery kobiety z utworu to np. Tysha, Shae, Sansa i Penny). Co do brakującego wersu z piosenki, myślę, że GRRM ma jakiś cel w tym, że na razie nam go nie zdradził. Podejrzewam, że ma to jakiś związek z motywem “snu o wiośnie”. Gdy kiedyś się nad tym zastanawiałem, doszedłem do wniosku, że ostatni wers to pewnie “Kochałem dziewczę … jak wiosna, co miało wschód słońca we włosach” (sunrise, odpowiadający sunset z wersu o jesieni) lub “co miało blask jutrzenki/świtu we włosach” (with dawnlight in her hair)

D: Ja mam prostszą hipotezę. To jest po prostu historia przemijania, pieśń o miłości do kobiety, która starzeje się i umiera.

Znowu merlingi?

Czy będzie tekst o hybrydyzacji gatunków? – Vermithor

D: Tak.

Światłonośca z obsydianu

(…)czytałem wpis o obsydianie, jego kolorach i właściwościach zamieszczonych przez Lai, do którego link umieściłeś pod analizą drugiego odcinka siódmego sezonu GoT. Jak sądzisz, czy Światłonośca może być mieczem obsydianowym albo zdobionym/wzbogacanym obsydianem? (…) Fakty przemawiające za:
1. Obsydian może mieć różne kolory (w tym czerwony), 2. Obsydianowa broń była tworzona już bardzo dawno temu przez dzieci lasu. Obróbka obsydianu była też znana w Valyrii, 3. Przy odrobinie magii obsydian może zacząć płonąć – cała ta historia o obsydianowych świecach w cytadeli, nazwa oznaczająca bodajże „Uśpiony ogień” – więc AA używając odpowiedniej magii może sprawić, że ostrze stanie w płomieniach, 4. Lai wspominała, że niektóre rodzaje stalowej broni były dekorowane obsydianem. Ale dzięki smoczemu płomieniowi obsydian może uzyskać formę plastyczną, łatwą do przekuwania i kształtowania – czy jest więc możliwe, że używano go do tworzenia broni? Albo może do wzbogacania stali, aby nadać jej magiczne/płonące właściwości? 5. Co do argumentów sprzyjających teorii, że Lightbringer mógłby być mieczem z obsydianu dodałbym jeszcze „problemy” z jego wykonaniem, które urosły do rangi legendy – miecz często pękał w trakcie hartowania, a z tego co kojarzę smocze szkło samo w sobie jest trudne w obróbce i kruche…
Czy ta teoria ma rację bytu?-MiZar

D: Pokrótce – teoretycznie tego wykluczyć nie można, ale… Światłonośca pozostaje przedmiotem mitycznym, pochodzącym z czasów tak odległych i tak zagadkowych, że bardzo trudno jest powiedzieć na jego temat cokolwiek konkretnego. Możemy tylko snuć domysły. Cała hipoteza ma jednak dwa problemy. Po pierwsze – kłopoty z hartowaniem nie wskazują na użycie obsydianu, bo obsydianu nie trzeba byłoby hartować. To jest proces ściśle związany z wykuwaniem broni ze stali (w skrócie chodzi o to, żeby poprzez obróbkę temperaturową zmienić strukturę wewnętrzną stali). Po drugie – istniały cywilizacje, które wykorzystywały obsydian do tworzenia broni (Majowie, Aztekowie), stąd wiemy też o słabościach tego materiału. Otóż można sprawić, by był niezwykle ostry, ale naostrzona krawędź bardzo szybko zacznie się kruszyć. Dlatego południowoamerykańskie “obsydianowe miecze” to były bardziej takie maczugi nabijane kilkoma kawałkami zaostrzonego obsydianu. Więc to działa na niekorzyść teorii o obsydianowej broni. Ale czy obsydian nie odegrał jakiejś roli w tworzeniu broni… O! To jest zupełnie inne pytanie. Być może obsydian jest domieszką i “zanieczyszczeniem” w stali Światłonoścy? A może pełni taką rolę w valyriańskiej stali? No i całe te rozważania opierają się na założeniu, że Światłonośca był mieczem, a nie metaforą czy symbolem. Choć ja akurat sądzę, że to była prawdziwa broń.

BT: Myślę, że Światłonośca – jeśli to w ogóle konkretny miecz, a nie symbol – jest raczej wykonany z metalu pochodzącego z meteorytu, tak jak Świt. Może z tego “czarnego kamienia” z opowieści o Krwawnikowym Cesarzu. GRRM mógł się tutaj inspirować “Silmarillionem”, gdzie słynny oręż Turina Turambara, Gurthang, jest właśnie czarnym mieczem wykutym z meteorytu, a jego ostrze lśni bladym ogniem. Dodam jeszcze, że motyw potrójnego wykucia miecza o niezwykłych właściwościach pojawia się choćby w mitologii nordyjskiej, gdzie dopiero za trzecim razem bohater Sigurd jest zadowolony z miecza, który z odłamków oręża jego ojca Sigmunda wykuł karzeł Regin. 

Zmieniamy Martina

Gdybyście byli GRRM to jakie wydarzenia zmienilibyście w już wydanych książkach? – zyx

D: O rany, to jest diabelnie trudne pytanie. Rozumiem, że to nie ma być czysta fantazja w stylu – Ned w ostatniej chwili łapie miecz z ręki Ilyna Payne’a i dekapituje Joffreya 🙂 Chodzi Ci zapewne o to, jak można byłoby książkę usprawnić. Ech… Wydaje mi się, że jednak rozciągnąłbym wydarzenia w czasie. Po prostu dokonałbym paru kilkumiesięcznych przeskoków czasowych, pozwalając bohaterom dorosnąć do zadań, które przed nimi stoją. I wysłałbym Daenerys do Asshai. I przyspieszyłbym podróż Quentyna.

BT: Wprawdzie nie dotyczy to samych wydarzeń tylko poukładania rozdziałów, ale zastanowiłbym się nad bardziej płynnym połączeniem “Uczty” i “Tańca”. Rozumiem co kierowało George’em, kiedy zdecydował się na podział (powiedzmy) geograficzny, ale od ukazania się książek fani opracowali różne ciekawe listy, gdzie te rozdziały są uporządkowane inaczej. Nigdy sam nie czytałem tych dwóch tomów w ten sposób, ale podobno są zalety tych innych metod i nie dla każdego podział “oficjalny” jest najlepszy. A co do przeskoków – wydaje mi się, że planowana pierwotnie pięcioletnia przerwa więcej by namieszała niż pomogła. Niektóre wątki musiałyby popaść w zastój, w innych sytuacja zmieniłaby się diametralnie… Ale kilkumiesięczna przerwa może miałaby sens w przypadku niektórych wątków. Jeśli zaś chodzi o zmiany w samej treści książek, to nie sądzę, żebym zdołał poprowadzić jakiś wątek niż GRRM. Tylko trochę żałuję, że wyciął rozdział o spotkaniu Tyriona z Zawoalowanym Lordem ze Smutków. Jedyne co bym zmienił to różne detale tła – pisałem kiedyś jak rozwiązałbym kwestię językowej różnorodności Westeros, a oprócz tego może zawarłbym w książkach więcej pieśni i odniesień kulturowych – bo w ciągu tylu wieków musiały w Westeros powstać jakieś sławne obrazy, jakieś wybitne dzieła literackie, cykle romansów rycerskich i pieśni o czynach… Trochę brakuje mi tych westeroskich odpowiedników “Beowulfa”, fabliaux, cyklu o lisie Reynardzie, legend o Robin Hoodzie, “Opowieści kanterberyjskich”, legend o wybitnych postaciach Wiary Siedmiu… Wyjaśniłbym też przynajmniej pobieżnie dlaczego lordowie zawsze mają ziemie tylko na obszarze jednego królestwa i opisałbym dokładniej hierarchię Wiary Siedmiu (jacyś odpowiednicy biskupów itd.) i wyjaśnił, czy w Westeros wyżsi duchowni posiadają ziemie (które w średniowieczej Europie bardzo często stanowiły znaczny odsetek powierzchni danego kraju).

Nowy punkt widzenia

Jakie POVy byście dodali lub usunęli? – zyx

D: Nie usuwałbym żadnego, ale na pewno trochę skróciłbym Quentyna i Brienne w Uczcie dla wron. Wydaje mi się, że efekt, jaki Martin chciał osiągnąć tymi rozdziałami mógłby zostać uzyskany przy bardziej oszczędnych środkch. Chyba dodałbym Robba i Stannisa. I Cersei – we wcześniejszych tomach. Chociaż nie wiem, czy to by nie odarło książki z tajemniczości. Pod żadnym pozorem nie chciałbym przecież czytać POV-a Varysa czy Littlefingera (no, chyba, że takiego przedśmiertnego).

BT: Chyba chciałbym zobaczyć ten rozdział postaci związanej z otoczeniem Garlana Tyrella w Wysogrodzie, który podobno był planowany, ale potem GRRM zdecydował się na umieszczenie w książce POV-u Areo Hotaha. Link do teorii użytkownika Admiral Kird znajdziecie w tekście DaeL-a “Na co ja czekam”  z 31 grudnia 2018 roku (jak ten czas leci!).  Z istniejących POV-ów nie ma żadnego, który bym usunął. A jeśli chodzi o dodawanie, to przyszedł mi do głowy tylko maester Luwin – z którego perspektywy mógłby być napisany epilog “Starcia”. Z drugiej strony rozumiem, dlaczego GRRM zdecydował się, żeby ostatnim rozdziałem w tej książce był ten napisany z punktu widzenia Brana, kończący się słowami o tym, że Winterfell nie umarło, choć zostało okaleczone, tak jak on sam. I pewnie kiedyś, gdy cały cykl zostanie już ukończony i wiele tajemnic się wyjaśni, chciałbym zobaczyć rozdział będące spojrzeniem na kluczowe wydarzenia oczami takich postaci, których myśli wcześniej nie mogliśmy poznać, bo dowiedzielibyśmy się zbyt wiele. Na przykład przygotowania do Krwawych Godów oczami któregoś z Freyów albo Roose’a Boltona albo spisek związany z weselem Joffreya oczami kogoś z Tyrellów albo Littlefingera. Ale oczywiście nie ma na coś takiego większych szans.

0

0