Pytania do maesterów #20

Czołem! Idą małe zmiany w formule Pytań do maesterów. A może nawet nie tyle zmiany w formule, co w częstotliwości. Ostatnio podliczyłem wszystkie zebrane pytania i wyszło mi, że przyjmując planowane tempo (1-2 odcinki w miesiącu) odpowiedzenie na wszystkie nadesłane pytania zajęłoby nam jakiś rok. Dlatego przyspieszamy tempo. Od dziś Pytania do maesterów będą ukazywać się regularnie, raz w tygodniu, w poniedziałki. Szalone Teorie, Debaty Małej Rady i inne teksty poświęcone PLiO będą ukazywać się na zmianę w czwartki. A sobotę jak już to było od dłuższego czasu, zapełniać będą przygotowane przez Bluetigera teksty poświęcone literaturze Tolkiena, Martina, czy też szerzej fantastyce i mitologii. Odpowiada Wam to? 🙂
DaeL

N+?=J

Czy możliwym jest, że aby ukryć jak najlepiej przed Robertem dziedzica Rhaegara podmieniono dzieci i Jon Snow nie „jest” synem Rhaegara Targaryena i Lyanny Stark, ale zgodnie ze słowami Neda Starka jego własnym bękartem, którego spłodził z Asharą Dayne? Prawdziwym synem Lyanny i Rhaegara w tej sytuacji byłby niejaki Edric Dayne, mleczny brat Jona. Zamiana ta polegać by miała konkretnie na tym, że bękart Neda Edric oddaje swoje imię siostrzeńcowi Aemonowi, sam natomiast otrzymuje nowe imię Jon i ojciec zabiera go ze sobą na północ. W Starfall zostaje syn Lyanny, którym ma opiekować się Ashara udająca, że to jej własne dziecko. Kobieta źle znosi całą sytuację z podmianą dzieci i odejściem Neda co skutkuje tym, że popełnia samobójstwo rzucając się do morza. Syn Rhaegara pozostaje jednak nadal pod opieką Daynów, tym razem już jako syn lorda Starfall. Arthur Dayne oddał za to dziecko własne życie, więc jego żyjący krewni mogliby wziąć sobie za punkt honoru ochronę dziecka królewskiej krwi. Dodatkowo mielibyśmy tutaj coś na zasadzie „wstecznego” foreshadowingu, lub powtarzających się niczym kręgi na wodzie zdarzeń w momencie gdy Jon idzie w ślady ojca i podmienia synów Goździk i Manca Raydera aby chronić dziecko właśnie królewskiej krwi. Czy realnym może być, że Martin zgotowałby nam na kartach powieści taki plot twist? – ZdzichuPocichu

D: Nie. To jest ostatni szczebel myślenia spiskowego – dopatrywanie się spisków ukrywających spiski, które w końcu prowadzą do konstatacji, że najbardziej ukryta, spiskowa wersja, jest tą, którą podaje się oficjalnie :). A tak na poważnie – owszem, pisarze posługują się zwrotami akcji, żeby zaskoczyć czytelnika i pokazać mu, że nie wszystko jest tak oczywiste jak sądził. Natomiast nie każdy zwrot akcji czy zaskoczenie czytelnika ma pozytywny wpływ na oddźwięk historii. Może przecież podważyć sens opowiadanej historii. W moim przekonaniu tak właśnie byłoby, gdyby Jon Snow okazał się po prostu synem Neda. Gdyby cały mitologiczny konstrukt ukrytego księcia, dziesiątki metafor i symboli, które wskazywały na królewskie pochodzenie Jona, wreszcie odwołania do liczących tysiące lat archetypów obecnych w religiach świata, miały okazać się tylko odwróceniem uwagi, to po prostu ten kawałek literatury stałby się mniej wartościowym. I chyba mniej satysfakcjonującym dla czytelnika. No i tak nawiasem mówiąc – warto pamiętać, że Martin pisał przed internetem, przed serialem, i z przekonaniem, że kolejne tomy będzie oddawać do publikacji co 2-3 lata. Zapewniam Cię, że gdyby te warunki się nie zmieniły, to R+L=J byłoby dla wielu czytelników niespodzianką.

BT: Nie zdziwiłbym się, gdyby zwrot akcji z Jonem polegał na tym, że to królewskie pochodzenie będzie dla niego raczej przeszkodą niż atutem – gdyby np. przez to część lordów nie chciałaby go uznać jako hipotetycznego dziedzica Robba. No i oczywiście będzie to dla niego ogromny kryzys tożsamości. Przedstawiona powyżej teoria jest ciekawa i pewnie gdyby pominąć R+L, właśnie coś takiego – Jon jako syn Ashary – miałoby najwięcej sensu. Ale tych wskazówek dla teorii o pochodzeniu od Rhaegara i Lyanny jest po prostu tyle, że choć oczywiście GRRM może pójść inną drogą, w świetle tych wszystkich symboli, aluzji i foreshadowingów (wizja o niebieskim kwiecie wyrastającym ze szczeliny w Murze, sen Jona, w którym nosi zbroję z czarnego lodu itd.) byłoby to po prostu dziwne i mielibyśmy tu chyba najbardziej rozbudowany red herring w literaturze fantasy. Ale coś chyba jest na rzeczy z tymi synami Mance’a i Crastera – też mam wrażenie, że to jakiś foreshadowing (albo wskazówka co do wydarzeń z przeszłości). Pytanie tylko, czy rzeczywiście chodzi tu o pochodzenie Jona. Przede wszystkim bardzo dziwne wydaje mi się to, że w scenariuszu, który zarysował pytający, Ashara miałaby zdecydować się na taki krok chociaż wiedziała, że jej dziecko żyje. Oczywiście, rozłąka byłaby bardzo, bardzo ciężka – ale jednak cały czas byłaby szansa, że kiedyś znowu się spotkają. Już prędzej można by się spodziewać, że niespodziewanie zjawi się w Winterfell.

Dyskretny urok wyspy kanibali

Od zawsze mnie ciągnie do Skagos 😃 Macie jakieś informacje i wyspie i mieszkańcach, których nie było (informacji) w PLiO i w ŚLiO? – Aria

D: Obawiam się, że innych źródeł wiedzy na temat Skagos nie ma. Może gdzieś kiedyś Martinowi zdarzyło się powiedzieć na temat wyspy ze trzy zdania, których nie ujęto w oficjalnych publikacjach, ale wątpię, aby były to jakieś istotne rzeczy. Pozostają więc nam spekulacje. Takie jak na przykład ta Obłąkana Spekulacja. 

Samotne Światło

Czy macie jakieś przypuszczenia, a może analogie do naszego realnego świata (bo zakładam brak źródeł książkowych) jak wygląda życie na Samotnym Świetle? Nie ukrywam, że ten skrawek Westeros mnie fascynuje, bo jest takim końcem świata – czy tamtejsi mieszkańcy utrzymują jakikolwiek regularny kontakt z Żelaznymi Wyspami? Czy lord ŻW zawracałby sobie głowę/miał możliwości/byłoby to dla niego opłacalne – aby ściągać należne mu podatki? Czy uważacie, ze to raczej taka samodzielna osada, która rządzi się swoimi własnymi prawami niezależnie od świata zewnętrznego? – Gogi

i pytanie dodatkowe:

A czy ta wyspa nie bylaby wyludniona po jakims czasie? Oplaca sie w ogole tam komus mieszkac na takim odludziu? Rod Farwynd moze wie co jest na zachod od nich, ze plynac na zachod dotrze sie na wschod. – Mariusz

D: Bardzo ciekawe pytanie. Nie wiem niestety zbyt wiele na temat historycznych opisów życia w tak odosobnionych miejscach, ale czytałem kiedyś na temat Tristan da Cunha, wulkanicznej wyspy na środku Atlantyku, pomiędzy Afryką a Ameryką Południową, która ma kontakt z ludźmi z zewnątrz tylko osiem razy w roku, gdy do jej brzegów dobijają kutry rybackie lub brytyjskie statki. Wyspę zamieszkuje nieco ponad 250 osób, reprezentujących kilka rodzin (jeśli się nie mylę, to na wyspie jest tylko kilka nazwisk, więc w praktyce w ogóle się ich nie używa). Ze względu na pokrewieństwo pomiędzy wszystkimi mieszkańcami wyspy, ludzie starają się dobierać w pary jak najbardziej oddalone genetycznie (większość małżeństw jest zawieranych pomiędzy kuzynami drugiego stopnia – wspólny przodek trzy pokolenia wzwyż). Z tego powodu u połowy mieszkańców występuje ta sama choroba genetyczna wywołująca astmę. Myślę, że na Samotnym Świetle byłoby podobnie. Tylko może zamiast tej choroby mielibyśmy powszechne talenty magiczne. A co do relacji z seniorami – nie mam najmniejszych wątpliwości, że nikt by się nawet nie kłopotał, żeby upomnieć się o podatek czy jakieś służebności. Jakoś to jest może zorganizowane, może są jakieś podarki, ale to nie jest rozbudowany system danin. Zresztą Westeros i tak jest pod tym względem zdecentralizowane, a Żelazne Wyspy są zdecentralizowane podwójnie, więc ich najbardziej oddalony zakątek musi rządzić się w dużej mierze po swojemu.

Dość zaskakującą lekcją z historii Tristan da Cunha jest też to, że ludzie którzy opuszczają wyspę, choćby po to, by zdobyć edukację, prawie zawsze wracają. Z jednej strony ze względu na powinności wobec wspólnoty, ale również przez poczucie zagubienia w świecie zewnętrznym. Wolą sztywną, patriarchalną strukturę z aranżowanymi małżeństwami. To w jakimś sensie odpowiada na pytanie o wyludnienie Samotnego Światła. Co się zaś tyczy wypraw Farwyndów na zachód – myślę, że raczej nie mają zaplecza logistycznego, by taką dużą wyprawę zorganizować i jeszcze z niej wrócić.

BT: Samotne Światło kojarzy mi się też z osadami z okresu wikińskiego na Grenlandii, chociaż oczywiście w jego przypadku dostępne zasoby są nieporównywalnie mniejsze. Ale podejrzewam, że pod względem odizolowania od macierzystej społeczności jest podobnie – statki przepływają pomiędzy nimi stosunkowo rzadko (np. raz na pół roku), a jeśli z jakiegoś powodu się nie pojawią, bo na przykład zatoną, dla mieszkańców wyspy może się to wiązać z trudnościami. Jednak jeśli chodzi o samą wymianę informacji, sytuacja może być nieco lepsza, gdyż w Westeros wykorzystuje się do tego także kruki. Najwyraźniej Farwyndowie są w stanie utrzymać się handlując z głównym archipelagiem tym, co są w stanie złowić lub upolować w wodach otaczających ich wyspę – pewnie istotnymi produktami eksportowymi są kły morsów, tran wielorybi i tym podobne. Te dobra zapewne wymieniają na surowce, których u nich brakuje (przede wszystkim drewno, choć zapewne wykorzystują też drewno wyrzucane na brzeg przez morze) i różne artykuły żelazne. No i tu oczywiście pojawia się dla mieszkańców to ryzyko, że mający de facto monopol pośrednicy z Żelaznych Wysp będą wymuszali bardzo niekorzystne warunki tej wymiany. W ten sposób wpływ na Samotne Światło mogli też wywierać królowie, a potem lordowie Żelaznych Wysp – i pewnie na tym polega ich podległość względem Pyke, za którą zapewne idą jakieś daniny, raczej w naturze niż monetach. 

Tajemniczy sojusznik Daemona

Pytanie : czy wie ktoś może, kto był sojusznikiem Daemona Targaryena w Zielonej Radzie? Czy chodzi tu o Larysa Stronga? A jeśli byłby to on, to właśnie czemu on? Czy grał na dwa fronty czy miał inny plan? – Arcymaester Vaegon

D: No to rzuciłeś pytaniem, na które odpowiedź wymagałaby napisania całej Szalonej Teorii. Moim zdaniem, metodą eliminacji, możemy dojść do dwóch postaci – wspomnianego Larysa Stronga oraz maestera Orwyla. Skłaniam się ku Orwyle’owi, aczkolwiek nie uważam go za sojusznika Daemona, zwracam raczej uwagę na to, że próbował grać na dwie strony, tak, aby na wszelki wypadek zachować swoją głowę. No i faktycznie Rhaenyra go nie ścięła. Warto też zauważyć, że historia spisana przez maestera Orwyla bardzo faworyzuje zielonych.

BT: Niestety, dość dawno nie czytałem tej części Ognia i krwi ani żadnego z innych tekstów opisujących Taniec Smoków, więc nie potrafię tu udzielić żadnej szczegółowej odpowiedzi – może uda mi się to w przyszłości. Ale tak jak DaeL, zawsze skłaniałem się ku temu, że chodzi tu o Orwyle’a albo Stronga. Może się też okazać, że Daemon wcale czegoś takiego nie powiedział i słowa o tym skrycie sprzyjającym mu członku Zielonej Rady wymyślił sam zainteresowany – w takim scenariuszu byłyby to Orwyle, próbujący przedstawić się jako stronnik zwycięskiej strony.

Dalsze losy Stannisa #2

Pytanie : co dalej ze stannisem zakładając że wygra obie bitwy które go czekaja , Bitwa pod Osadą Zagrodników i Bitwa o Winterfell , co dalej ? ruszy żeby odbic dorzecze a potem na KL czy może cos innego? i jak sie zachowa północ chyba nie okrzykna stannisa królem północy xD – wichry zimy 2020

D: O, mamy powtarzające się pytanie! Odsyłam tutaj.

0

0