Błąd. Duży Błąd. (czyli kilka słów o Bondzie nowym, Bondach starych oraz o muzyce)

Korciło mnie od dłuższego czasu, by napisać felieton o zawirowaniach dotyczących nowego Bonda. Jestem fanem serii, widziałem każdy z filmów co najmniej trzy razy (w tym niekanoniczne, surrealistyczne Casino Royale z 1967 roku i Nigdy nie mów nigdy z 1983, czyli remake Thunderbolta, powstały dzięki zamieszaniu związanemu z prawami autorskimi). Na swój pierwszy kinowy film o agencie 007 – GoldenEye – wślizgnąłem się w trakcie ferii zimowych w 1996 roku. Musiałem wykorzystać szereg szpiegowskich trików, bo byłem grubo poniżej minimalnego dopuszczalnego wieku (jeśli dobrze pamiętam, to film był od 15 lat), który uprawniał do podziwiania Famke Jensen w roli cudownie drapieżnej Ksenii Nagórnej (w oryginale Onatop). No dobrze, tak naprawdę to nie musiałem się nigdzie przekradać, bo film widziałem w starym kinie, w którym nikt nie sprawdzał dokumentów, ani nawet nie spoglądał na wchodzące na salę dzieciaki – o ile tylko kupiły bilety.

Przez tę sympatię do filmów o Bondzie jakoś nieszczególnie przypadały mi do gustu zapowiadane od dłuższego czasu zmiany formuły filmu. Wielu krytyków zżymało się, że Bond to biały, heteroseksualny mężczyzna, który nie dość, że samym swym istnieniem utrwala patriarchat, neokolonializm i -tfu- kapitalizm, to jeszcze bardzo przedmiotowo traktuje kobiety, przez co nie pasuje do współczesności. Nie da się ukryć, że w zarzutach – szczególnie tych dotyczących kobiet – pobrzmiewało ziarno prawdy. Ale też Bond nigdy nie miał być wzorem do naśladowania, ale eskapistyczną bajką dla facetów. A kobiety o dwuznacznych nazwiskach, rzucające się na agenta 007, stanowiły element fantazji równie wiarygodny jak meloniki z piłami tarczowymi. No, ale czasy mamy nieubłagane, więc trzeba było Bonda zmienić. Nikt się wprawdzie jeszcze nie odważył zrobić go czarnoskórą kobietą (w najnowszym filmie też – mimo zabaw słownych sugerujących, że tak właśnie będzie), ale scenarzyści poczynili wielkie starania, by najsłynniejszy szpieg świata stał się postacią nieznośnie smutną i przygnębiającą. Ilość sercowych podbojów zmalała, przemoc pozostała na stałym poziomie, dramatycznie wzrosła ilość smętów i spożywanego alkoholu. To nie moje wrażenia, potwierdzają to filmowe statystyki.

Szkoda mi trochę Daniela Craiga, bo choć podobny zjazd jakości filmów przeżył również Pierce Brosnan (genialna pierwsza produkcja, coraz słabsze sequele, aż po żenujący ostatni finał), ale w przypadku obecnego aktora nie ma w tym zjeździe ani odrobiny gracji. Craig zagrał Bonda przez półtorej dobrego filmu – mam tu na myśli Casino Royale i połowę Skyfalla. Reszta była chaotyczna, słaba albo przynajmniej niebondowska. A najgorsze dopiero przed nami.

Tak przynajmniej wnioskuję z piosenki do najnowszego (i oby ostatniego) filmu z Danielem Craigiem w roli agenta 007. Nie jest to utwór najgorszy. Tu palmę pierwszeństwa oddajmy Madonnie i makabresce, którą przygotowała na okoliczność filmu Die Another Day. Ale jest to piosenka co najmniej równie nietrafiona jak Another Way To Die z Quantum of Solace – utwór Alicii Keys i Jacka White. Na dodatek jest to kawałek autentycznie depresyjny.  Zresztą posłuchajcie sami – oto Billie Eilish i No Time to Die.

I właśnie publikacja tego utworu skłoniła mnie, bym porzucił pomysł felietonowego znęcania się nad nowym Bondem (bo też jakoś, mimo prób usilnych, jak na felieton, to był ten tekst ułomny), a zamiast tego zachęcił Was do dyskusji na temat muzyki w tym filmie. No i podzielił się kilkoma własnymi ulubionymi motywami muzycznymi. A zatem – to moja subiektywna lista siedmiu najlepszych piosenek z filmów o 007. Na parę świetnych kawałków (Thunderball Toma Jonesa, A View to a Kill od Duran Duran, License to Kill prześwietnej Gladys Knight, The World is Not Enough od Garbage czy Live and Let Die Paula McCartneya) brakło miejsca, choć też należy im się uznanie. No to zaczynajmy!

007 – Adele „Skyfall”

Film nierówny, piosenka dobra, głos niesamowity. Utwór chwilami subtelny.. a potem potężny. Jak sama Adele.

006 – Chris Cornell „You Know My Name” (z Casino Royale)

Powiadano, że rockowy kawałek nie pasuje do Bonda. Mylono się i nie pamiętano, że już wcześniej z powodzeniem znajdowały się w tej formule nawet utwory pop. A Cornell genialnie uzupełnił najlepszy film o Bondzie z epoki Craiga.

005 – Sheryl Crow „Tommorow Never Dies”

Zjawiskowa Sheryl w kawałku przywołującym pierwsze filmy o Bondzie. Film może być anachroniczny i śmieszny, a Wielki Wróbel niestraszny, ale utwór się nie zestarzeje.

004 – „On Her Majesty’s Secret Service”

To tak zwana „niespodziewajka”, czyli jedyny motyw instrumentalny z całej serii (wyjąwszy oczywiście klasyczny motyw bondowski, który otwierał Dr No). Ale tak jak film jest niesłusznie skreślany ze względu na zmianę aktora (George Lazenby był po prostu zbyt dramatycznie różny od Connery’ego), tak i o utworze zbyt łatwo się zapomina. A to jeden z najlepszych kawałków!

003 – Shirley Bassey „Goldfinger”

Jedyna, niezrównana. Próbowałem kiedyś zaśpiewać Goldfingera w barze karaoke. Na szczęście nie zachowało się żadne nagranie z tego wydarzenia. Osoba pragnąca rzecz uchwycić komórką dostała „kiss of death from mister… Gooooldfinger!”

002 – Nancy Sinatra „You Only Live Twice”

Dla równowagi utwór niesamowicie subtelny i delikatny, ale pociągający swą tajemniczością i orientalizmem. I posiadający autentyczne przesłanie. Piękna piosenka.

001 – Tina Turner „GoldenEye”

Może nie jestem w stanie ocenić rzeczy racjonalnie. Może przemawia przeze mnie nostalgia. Ale mam wrażenie, że pierwszy film z epoki Brosnana nie odniósłby takiego sukcesu i nie odrodził całego gatunku filmu szpiegowskiego, gdyby emocji nie rozgrzała wcześniej Tina Turner, tworząc idealny motyw przewodni filmu. Jest tu wszystko – niebezpieczeństwo, tajemnica, seksapil i przygoda. Ta piosenka jest tak dobra, że mógłby z niej korzystać każdy kolejny obraz o agencie 007. Cudo!

Ale oczywiście to tylko moje zdanie. Z chęcią poznałbym Wasze. Jakie utwory z filmów o Bondzie zrobiły na Was największe wrażenie? Podzielcie się wspomnieniami, opiniami i historią swych pierwszych Bondów!

0

0