Czytamy Grę o Tron #26: Sansa V, Eddard XV

Sansa V [57]

Miejsce akcji: Czerwona Twierdza, Królewska Przystań

Sansa obserwuje pierwszą audiencję dobrego króla Joffreya. Od jakiegoś czasu może poruszać się swobodnie, ale zawsze w towarzystwie przydzielonej jej straży i tylko po Czerwonej Twierdzy. U stóp Żelaznego Tronu zasiadają członkowie Małej Rady. Sansa zwraca uwagę na to, że sala jest dość pusta. Brakuje wielu lordów, nie wpuszczono też przedstawicieli klas niższych. Wielki Maester odczytuje kolejne dekrety. Pierwszy z nich wymienia lordów i ich dziedziców, którzy muszą złożyć przysięgę wierności przed Joffreyem. Są wśród nich krewni Sansy z rodu Tullych. Na samym końcu Sansa słyszy, jak Pycelle wymienia jej matkę, braci i siostrę. Uświadamia sobie, że w jakiś sposób Aryi udało się uciec.

Kolejny dekret dotyczy urzędów. Nowym namiestnikiem zostaje lord Tywin Lannister. Janos Slynt, dowódca Złotych Płaszczy, otrzymuje tytuł lorda Harrenhal i miejsce w Małej Radzie. Cersei zajmuje miejsce Stannisa Baratheona. Królowa regentka oznajmia też ser Barristanowi, że nie będzie już pełnił roli Lorda Dowódcy Gwardii Królewskiej. Otrzyma ziemie na północ od Lannisportu i złoto oraz sługi. Miejsce ser Barristana ma zająć ser Jaime Lannister. Selmy odpowiada, że rycerz z Bractwa Zaprzysiężonych składa dożywotnie śluby. Nie chce ziemi ani litości, ale słyszy kpiny i zarzuty o to, że nie dopełnił swych obowiązków. Selmy zrzuca pancerz, płaszcz i miecz u stóp Żelaznego Tronu, nazywając Joffreya chłopcem i czyniąc aluzję do tego, że wkrótce na tronie zasiądzie Stannis.

Król nakazuje pojmać rycerza, ale bez reakcji. Dopiero gdy ponawia rozkaz, Slynt podnosi się od stołu rady i wydaje rozkazy Złotym Płaszczom. Do Gwardii Królewskiej zostaje przyjęty Sandor Clegane, który stawia jeden warunek. Nie chce składać rycerskich ślubów, co wywołuje protest ser Borosa Blounta. Królewski herold ogłasza, że jeśli ktokolwiek chce prosić o coś króla, niech wystąpi teraz. Sansa zbiera w sobie całą odwagę i klęka na płaszczu Selmy’ego przed Żelaznym Tronem. Prosi o łaskę dla ojca, który został uznany za zdrajcę. Próbuje usprawiedliwić jego zachowanie, tłumacząc, że był pod wpływem makowego mleka. Członkowie Małej Rady wymieniają uwagi, a Cersei ponaglona przez syna zwraca się do córki Neda – jeśli Eddard przyzna się do winy i potwierdzi, że Joffrey jest prawowitym królem, zostanie okazana mu łaska.

Sansa przed Żelaznym Tronem.

Postaci występujące w rozdziale:

  • Sansa Stark (główna postać)
  • dobry król Joffrey
  • Cersei Lannister
  • Barristan Selmy
  • Petyr Baelish
  • wielki maester Pycelle
  • Varys
  • Sandor Clegane
  • Aron Santagar
  • Arys Oakheart
  • Balon Swann
  • Boros Blount
  • Meryn Trant
  • Preston Greenfield
  • Janos Slynt
  • Danos, Jothos i Morros Slynt
  • Gyles Rosby
  • Dontos Hollard
  • Hobber i Horas Redwyne
  • Jalabhar Xho

Postaci wspomniane w rozdziale:

  • król Robert Baratheon
  • Myrcella Baratheon
  • Eddard Stark
  • Stannis, Selyse, Shireen Baratheon
  • Renly Baratheon
  • Yohn i Nestor Royce z synami
  • Mace Tyrell, jego bracia, wujowie i synowie
  • Thoros z Myr, Beric Dondarrion
  • Lysa i Robert Arryn
  • Hoster, Brynden i Edmure Tully
  • Jason Mallister
  • Bryce Caron
  • Tytos Blackwood
  • Jonos Bracken
  • Shella Whent
  • Doran Martell i jego synowie
  • Catelyn, Robb, Brandon, Rickon i Arya Stark
  • Walder i Stevron Frey
  • Karyl Vance

Statki:

  • galera “Wichrowa Wiedźma” z Braavos

Kto zmarł w rozdziale?

  • ludzie posłani za ser Barristanem (choć dowiemy się o tym dopiero później)
Żelazny Tron.

Czego się dowiedzieliśmy?

  1. Gobeliny króla Roberta zostały zdjęte ze ścian Sali Tronowej.
  2. Sansa jest pilnowana przez “straż honorową”.
  3. Bramy i mury Czerwonej Twierdzy oraz Sala Tronowa są patrolowane przez Złote Płaszcze i gwardię domową Lannisterów.
  4. Sansa spacerowała po dziedzińcu, zbierała kwiaty w ogrodzie Myrcelli, modliła się w sepcie i w bożym gaju.
  5. Pierwsza audiencja króla Joffreya wygląda skromnie w porównaniu do audiencji króla Roberta – obecnych jest tylko 20 lordów.
  6. Dornijczyk, ser Aron Santagar, jest ponurym człowiekiem.
  7. Dworzanie ignorują Sansę, córkę zdrajcy. Traktują ją jak ducha albo osobę chorą na szarą zarazę.
  8. Córka Neda jest przekonana, że nie ma się czego obawiać, gdyż Joff i Cersei kochają ją.
  9. Dobry król Joffrey w koronie z czarnych diamentów i rubinów uśmiecha się widząc Sansę w Sali Tronowej.
  10. Cersei została Królową Regentką i Protektorką Królestwa. Nosi także tytuł Światła Zachodu.
  11. Pycelle ubiera się w barwy rodowe Lannisterów. Szarą owcą to on nie jest.
  12. Obowiązkiem króla jest karać zdrajców i nagradzać wiernych poddanych.
  13. Do złożenia przysięgi wierności wezwano m.in. uciekinierów z królewskiego dworu, lordów Dorzecza, Arrynów oraz Starków.
  14. Sansa jest zdziwiona, iż nie pochwycono Aryi. Zakłada, że siostra jest już bezpieczna w Winterfell.
  15. Tywin Lannister zostaje mianowany królewskim namiestnikiem.
  16. Janos Slynt otrzymuje tytuł lorda Harrenhal.
  17. Ser Barristan jest zszokowany dekretem pozbawiającym go miejsca w Gwardii Królewskiej.
  18. Jaime Lannister zostaje mianowany Lordem Dowódcą Białych Mieczy.
  19. Selmy jest przekonany, że z łatwością pokonałby pięciu Gwardzistów Joffreya. Nikt nie kwapi się, aby go sprawdzić.
  20. Selmy zdejmuje zbroję i stwierdza, że umrze jako rycerz. Littlefinger żartuje, że jako nagi rycerz.
  21. Sandor Clegane zgadza się wstąpić do Gwardii Królewskiej, ale nie zamierza składać ślubów rycerskich.
  22. Sansa klęka na białym płaszczu porzuconym przez ser Barristana.
  23. Zdrada to trudny do wyplewienia chwast.
  24. Makowe mleko zaciemnia umysł.
  25. Mądrość często wychodzi z ust niewiniątek.
  26. Sansa była bardzo przejęta swoją prośbą. Nie wiedziała, że po raz kolejny uczestniczy w sprytnie zaplanowanym przedstawieniu.

Cytat/foreshadowing

  • Tron wydaje się odrzucać dobrego króla Joffreya.

Król Joffrey pochylił się do przodu, zaciskając dłonie na poręczach tronu. Pod jego palcami wiły się stępione ostrza mieczy. – Powiedział, że nie jestem Królem. Dlaczego?

  • Barristan umrze nagi? Khem, khem, warto zapoznać się z Szaloną Teorią o oblężeniu Meereen.

Podniósł rękę i odpiął klamry swojego płaszcza, który zsunął się z jego ramion i opadł na podłogę. Chwilę później jego hełm zagrzechotał na podłodze. – Jestem rycerzem – powiedział. Rozpiął srebrne klamry napierśnika i także pozwolił mu opaść. – Umrę jak rycerz.
– I to nagi rycerz – zażartował Littlefinger.

Szalona Teoria

Ser Barristan.

Błędy w tłumaczeniu

  • Oryginał: a promise Sansa had been more than willing to give. She couldn’t have gone beyond the walls anyway.
    Tłumaczenie: na co Sansa chętnie przystała. I tak nie miała szans.
    Jak powinno brzmieć tłumaczenie? Przysięgę tę Sansa z chęcią złożyła. I tak nie dałaby rady wyjść za mury.
  • Oryginał: Of smallfolk and commoners, she saw no sign, but under the gallery a cluster of lords great and small milled restlessly.
    Tłumaczenie: Nie widziała nigdzie pospólstwa, ale pod galerią przechadzali się nerwowo lordowie.
    Jak powinno brzmieć tłumaczenie? Nie widziała nigdzie pospólstwa, ale pod galerią kłębiła się nerwowo grupa małych i wielkich lordów.
  • Oryginał: the Redwyne twins Horror and Slobber . . .
    Tłumaczenie: bliźniaków Redwyne’ów, zwanych Horrorem i Ślimakiem (tłum. Kruk)/ Bobberem (tłum. Jakuszewski)…
    Na czym polega błąd? Tym razem obydwaj tłumacze trafili kulą w płot. “Slobber” to “Śliniak”.
  • Oryginał: only none of them seemed to recognize her. Or if they did, they shied away as if she had the grey plague. Sickly Lord Gyles…
    Tłumaczenie: za to tylko jeden z nich ją rozpoznał. Chorowity lord Gyles…
    Jak powinno brzmieć tłumaczenie? Nikt jej nie rozpoznawał. A jeśli rozpoznał, to odwracał się, jak gdyby miała szarą zarazę. Chorowity lord Gyles…
  • Oryginał: Vainly, she searched for friendly faces. Not one of them would meet her eyes. It was as if she had become a ghost, dead before her time.
    Tłumaczenie: Na próżno szukała znajomych twarzy. Wszyscy odwracali wzrok. Jakby była duchem, jakby umarła jeszcze za życia.
    Na czym polega błąd? Ostatnie zdanie mówi o duchu “zmarłym przed swym czasem”.
  • Oryginał: Grand Maester Pycelle was seated alone at the council table, seemingly asleep, his hands clasped together atop his beard.
    Tłumaczenie: Przy stole rady siedział samotnie Wielki Maester Pycelle, drzemał z głową wspartą na dłoniach.
    Na czym polega błąd? Pycelle tylko wydawał się drzemać.
  • Oryginał: Butterflies fluttered nervously in Sansa’s stomach.
    Tłumaczenie: Sansa poczuła ucisk w żołądku.
    Na czym polega błąd? Nie ucisk, a “motylki”.
  • Oryginał: Grand Maester Pycelle, I command you to read my decrees.
    Tłumaczenie: Wielki Maester Pycelle przeczyta moje dekrety.
    Jak powinno brzmieć tłumaczenie? Wielki Maesterze Pycelle, rozkazuję ci odczytać me dekrety.
  • Oryginał: Lord Tytos Blackwood. Lord Walder Frey and his heir Ser Stevron. Lord Karyl Vance. Lord Jonos Bracken
    Tłumaczenie: Lord Tytos Blackwood. Lord Jonos Bracken.
    Na czym polega błąd? Brakuje Freyów i Vance’a.
  • Oryginał: Sansa stifled a gasp.
    Tłumaczenie: Sansa otworzyła usta.
    Jak powinno brzmieć tłumaczenie? Sansa stłumiła westchnienie.
  • Oryginał: Warden of the West, take up the office of Hand of the King
    Tłumaczenie: urząd Królewskiego Namiestnika obejmie (…) Namiestnik Zachodu
    Na czym polega błąd? W takich sytuacjach widzimy jak wielkim błędem było tłumaczenie “Hand of the King” jako “Królewskiego Namiestnika”. Należało przetłumaczyć nazwę urzędu dosłownie, jako “Rękę Króla” albo “Królewską Dłoń”.
  • Oryginał: It is also the wish of His Grace that his loyal servant, Janos Slynt, Commander of the City Watch…
    Tłumaczenie: Ponadto z woli Króla Janos Slynt, Dowódca Straży Miejskiej…
    Jak powinno brzmieć tłumaczenie? Jest także życzeniem Jego Miłości, aby wierny sługa, Janos Slynt, Dowódca Straży Miejskiej…
  • Oryginał: Proud lords whose houses went back thousands of years made way reluctantly for the balding, frog-faced commoner as he marched past.
    Tłumaczenie: Dumni lordowie, którzy od stuleci piastowali swoje dziedzictwo, z niechęcią robili przejście dla łysiejącego plebejusza o twarzy ropuchy.
    Na czym polega błąd? Znów coś nie tak ze skalą czasową. Oryginał mówi o tysiącach lat.
  • Oryginał: Golden scales had been sewn onto the black velvet of his doublet and rang together softly with each step. His cloak was checked black-and-gold satin.
    Tłumaczenie: Na jego czarnym kubraku lśniły i pobrzękiwały cicho świeżo przyszyte złote wagi. Miał na sobie czarno-złoty płaszcz z satyny.
    Na czym polega błąd? To prawdopodobnie najbardziej humorystyczny przykład nieznajomości terminologii militarnej. “Scales”, które ma na swym kaftanie (nie kubraku) Janos Slynt, to nie żadne “wagi”, tylko “łuski”.
  • Oryginał: You have served the realm long and faithfully, good ser, and every man and woman in the Seven Kingdoms owes you thanks.
    Tłumaczenie: Długo i wiernie służyłeś Królestwu, za co wszyscy wyrażamy ci nasze podziękowania.
    Na czym polega błąd? Cersei mówi, że każdy mężczyzna i kobieta w Siedmiu Królestwach winien jest Barristanowi podziękowanie.
  • Oryginał: The tall, white-haired knight seemed to shrink as he stood there, scarcely breathing.
    Tłumaczenie: Wydawało się, że wysoki siwowłosy rycerz skurczył się w jednej chwili.
    Na czym polega błąd? Barristan był białowłosy, na dodatek nie tylko skurczył się, ale i nie oddychał.
  • Oryginał: Sansa watched as the knight peered up at his new king. She had never seen him look his years before, yet now he did.
    Tłumaczenie: Stary rycerz podniósł wzrok i spojrzał na nowego Króla. Sansa nigdy wcześniej nie zastanawiała się nad wiekiem ser Barristana, lecz teraz była pewna, że wygląda on na swoje lata.
    Na czym polega błąd? Barristan nigdy wcześniej nie wyglądał na swoje lata. Dopiero teraz.
  • Oryginał: “Your Grace,” he said. “I was chosen for the White Swords in my twenty-third year. It was all I had ever dreamed, from the moment I first took sword in hand. I gave up all claim to my ancestral keep. The girl I was to wed married my cousin in my place, I had no need of land or sons, my life would be lived for the realm. Ser Gerold Hightower himself heard my vows . . . to ward the king with all my strength . . . to give my blood for his . . . I fought beside the White Bull and Prince Lewyn of Dorne . . . beside Ser Arthur Dayne, the Sword of the Morning.
    Tłumaczenie: – Wasza Miłość – powiedział. – Zostałem wybrany do Białych Mieczy w dwudziestym trzecim roku mojego życia. Spełniło się wtedy moje największe marzenie. Wyrzekłem się mojego dziedzictwa. Dziewczyna, która miała zostać moją żoną, wyszła za kuzyna. Nie potrzebowałem już ziemi ani synów, od tamtej chwili miałem służyć tylko Królestwu. Przysięgałem przed ser Geroldem Hightowerem… przysięgałem strzec Króla swoim życiem… walczyłem u boku Białego Byka i księcia Lewyna Dorne’a… u boku ser Arthura Dayne’a, nazywanego Mieczem Poranka.
    Na czym polega błąd? Jest w tym fragmencie kilka błędów. Najbardziej rażący to oczywiście nazwanie księcia Lewyna z Dorne, księciem Lewynem Dorne. Brakuje też wzmianek o przelaniu krwi za króla i strzeżeniu go całą swą siłą.
  • Oryginał: “The false knight who profaned his blade with the blood of the king he had sworn to defend.”
    “Have a care for your words, ser,” the queen warned. “You are speaking of our beloved brother, your king’s own blood.”
    Tłumaczenie: – Fałszywy rycerz. Splugawił swój miecz krwią Króla, którego miał bronić.
    Na czym polega błąd? Brakuje fragmentu, w którym królowa ostrzega Barristana, że mówi o jej ukochanym bracie i krewnym Joffreya.
  • Oryginał: Even now, I could cut through the five of you as easy as a dagger cuts cheese.
    Tłumaczenie: Nawet teraz mógłbym przejść przez was równie gładko jak nóż przez ser.
    Na czym polega błąd? Sztylet, nie nóż.
  • Oryginał: Perhaps Lord Stannis will chance to sit on it when he takes your throne.
    Tłumaczenie: Lord Stannis zasiądzie na nim, kiedy wstąpi na tron.
    Na czym polega błąd? Tłumacz odebrał Barristanowi możliwość popisania się humorem. Rycerz sugeruje, że być może Stannis się nim ukłuje, gdy będzie siadać na Żelaznym Tronie. Jest to sformułowanie bardzo dwuznaczne. Barristan nie wyraża poparcia dla Stannisa, ale sugeruje niekompetencję króla i reszty Białych Płaszczy.
  • Oryginał: Not until the pages had closed the great oak-and-bronze doors behind him
    Tłumaczenie: Nikt się nie odezwał, dopóki paziowie nie zamknęli za nim ciężkich dębowych drzwi.
    Na czym polega błąd? Drzwi były z dębu i spiżu.
  • Oryginał: The Hound’s scarred face was hard to read. He took a long moment to consider. “Why not? I have no lands nor wife to forsake, and who’d care if I did?” The burned side of his mouth twisted. “But I warn you, I’ll say no knight’s vows.”
    “The Sworn Brothers of the Kingsguard have always been knights,” Ser Boros said firmly.
    “Until now,” the Hound said in his deep rasp, and Ser Boros fell silent.
    Tłumaczenie: Trudno było odczytać cokolwiek z pokrytej bliznami twarzy Ogara. – Czemu nie? Nie mam ziemi ani żony, które musiałbym zostawić. Nikt by po mnie nie płakał, gdybym zginął. – Jego usta na poparzonej części twarzy wykrzywił grymas. – Ale ostrzegam was, nie będę składał żadnych rycerskich ślubów.
    – Zaprzysiężeni Braci Królewskiej Gwardii zawsze wywodzili się spośród rycerzy – przemówił ser Boros stanowczym głosem.
    – Tak było aż do dzisiaj – odpowiedział krótko Ogar. Ser Boros nie odezwał się więcej.
    Na czym polega błąd? Ogar nie mówi nic na temat płakania po nim. Stwierdza za to, że nawet gdyby miał żonę, to mógłby ją zostawić i nikt by się tym nie przejął. Poza tym ostatnie zdanie do Borosa miał wychrypieć.
  • Oryginał: Varys said, “A child’s faith . . . such sweet innocence . . . and yet, they say wisdom oft comes from the mouths of babes.”
    “Treason is treason,” Pycelle replied at once.
    Joffrey rocked restlessly on the throne. “Mother?”
    Tłumaczenie: – Dziecięca wiara – odezwał się Varys – słodka niewinność… chociaż ponoć mądrość często wychodzi z ust dzieci.
    Jofrey poruszył się niespokojnie na tronie. – Matko?
    Na czym polega błąd? Zabrakło wtrącenia Pycelle’a, który mówi, że zdrada to zdrada.
Joffrey na tronie.
Eddard XV [58]

Miejsce akcji: lochy Czerwonej Twierdzy, Królewska Przystań

Głęboko pod Czerwoną Twierdzą lord Stark siedzi w lochu pogrążonym w ciemności. Początkowo pyta dozorcę o wieści dotyczące jego córek, później prosi tylko o coś do jedzenia. Dręczony głodem, gorączką i bólem, śni, majaczy i rozmawia na jawie z nieżyjącym królem Robertem. By zachować przytomność umysłu, mówi na głos. Myśli o tym jak zawiódł Roberta, nie wyjawiając mu prawdy i pozwalając, by został zabity.

We wspomnieniach wraca do roku fałszywej wiosny 281 o.P. i turnieju w Harrenhal, gdzie Jaime Lannister został zaprzysiężony na Królewskiego Gwardzistę. Książę Rhaegar Targaryen został tryumfatorem turnieju i zamiast swojej żony Elii Martell, ukoronował na królową miłości i piękna Lyannę Stark. Sny Neda wypełniają zimowe róże, krew i słowa siostry: “Obiecaj mi, Ned”.

Po kilku dniach do lochów schodzi inny strażnik, w którym Ned rozpoznaje Varysa. Eunuch przynosi wino i informacje o sytuacji na królewskim dworze i w królestwie. Ned zarzuca mu, że nic nie zrobił podczas jego pojmania i pyta, czy Pająk zgodzi się przekazać wiadomość. Varys odpowiada, że to zależy od treści wiadomości i decyzji Starka. Eunuch przez lata chronił króla Roberta, by zachować pokój w królestwie. Teraz Westeros grozi wojna, a Cersei najbardziej obawia się braci nieżyjącego męża. Varys doradza Eddardowi, by przyjął jej warunki, przyznał się do winy, uznał Joffreya za króla, a Stannisa i Renly’ego za zdrajców. Stark odpowiada, że nie będzie służył kobiecie, która zamordowała Roberta, wyrżnęła jego ludzi i okaleczyła Brana. Varys przypomina mu, że Cersei trzyma jego córkę jako zakładniczkę, a Tyrion wymknął się z rąk Catelyn Stark. Sansa może stracić życie.

Rhaegar Targaryen.

Postaci występujące w rozdziale:

  • Eddard Stark
  • Varys przebrany za Rugena
  • strażnik z dzbanem wody

Postaci wspomniane w rozdziale:

  • Robert Baratheon
  • Maegor Targaryen
  • Littlefinger
  • Janos Slynt
  • Cersei Lannister
  • Jaime Lannister
  • Pycelle
  • ser Barristan Selmy
  • Renly Baratheon
  • Arya i Sansa Stark
  • Catelyn Stark
  • Stannis Baratheon
  • Alyn i Harwin
  • Gregor Clegane
  • Lyanna Stark
  • Rhaegar Targaryen
  • Aerys II Targaryen
  • Brandon Stark
  • Oswell Whent
  • Gerold Hightower
  • Arthur Dayne
  • Spiżowy Yohn Royce
  • Jon Arryn
  • lord Hunter
  • Elia Martell
  • Meryn Trant
  • Lancel Lannister
  • Robb Stark
  • Lysa Arryn
  • Rhaenys i Aegon Targaryen
  • Tyrion Lannister
  • Tywin Lannister i lordowie dorzecza
Lyanna Stark.

Czego się dowiedzieliśmy?

  1. Król Maegor wymordował wszystkich budowniczych Czerwonej Twierdzy.
  2. Ludzie z Winterfell przypłacili życiem błędy lorda Starka.
  3. Ned nie umie grać w trony.
  4. Na myśl o córkach namiestnik chciał zapłakać, ale nie mógł.
  5. Lord Stark został wtrącony do najgłębszych lochów Czerwonej Twierdzy.
  6. Ned śnił o krwi i złamanych obietnicach.
  7. Myśli o Catelyn Stark były równie bolesne jak najeżone kolcami łóżko.
  8. Eddard snuł plany i “budował zamki z nadziei w ciemności”.
  9. Lord Stark ma nadzieję, że w Końcu Burzy i na Smoczej Skale zbierają się armie, Alyn i Harwin wrócą cali i zdrowi z polowania na Górę, a Catelyn zgromadzi wojska północy, dorzecza i Doliny.
  10. Ned wspomina turniej w Harrenhal w roku fałszywej wiosny. Prześladują go sny o Lyannie.
  11. Stark błaga bogów o pomoc. Ci nie raczyli odpowiedzieć.
  12. Varys odwiedza zdrajcę w przebraniu klucznika Rugena.
  13. Lord Eddard pyta, czy Varys jest czarownikiem. Ale nie kojarzy tego z opowieścią, jaką przekazała mu wcześniej Arya.
  14. Eunuch nie zdołał odszukać Aryi.
  15. Varys nie ma złudzeń co do śmierci Neda.
  16. Starszy nad szeptaczami wie o romansie Cersei i Jaimego.
  17. Varys twierdzi, że zależy mu tylko na dobru królestwa. I że starał się jak najdłużej utrzymać Roberta przy życiu.
  18. Las to istna rzeźnia bogów.
  19. Zdaniem Varysa nie wino od Lancela zabiło Roberta, ale miłosierdzie Neda względem Cersei i jej dzieci.
  20. Varys przyrównuje braci Roberta do żelaznej i jedwabnej rękawicy.
  21. Eunuch mówi, że Ned powinien był posłuchać Palucha i uznać sukcesję Joffreya.
  22. Cersei planuje odwiedzić zdrajcę.
  23. Varys opowiada Nedowi o sytuacji w Siedmiu Królestwach.
  24. Martellowie nadal rozpamiętują śmierć Elii i jej dzieci.
  25. Stannis sprawia, że Cersei się boi. Stannis jest Jedynym Prawdziwym Królem (TM).
  26. Varys chce, by Ned służył królestwu. Na Murze.
  27. Ned chciałby porozmawiać z Jonem.
  28. Varys prędzej poślubiłby Czarnego Kozła z Qohoru niż spiskował z Paluchem. Tym niemniej podrzuca Littlefingerowi różne smakowite ploteczki.
  29. Eunuch szantażuje Neda życiem Sansy.
  30. Pająk wspomina Rhaenys i jej kota Baleriona.

Cytat/foreshadowing

  • Sny o złamanych obietnicach…

Kiedy zasypiał, śnił: były to mroczne, niespokojne sny pełne krwi i złamanych obietnic.

  • Turniej w Harrenhal

Wspomnienia podkradały się w ciemności tak samo żywe jak sny. Był to rok fałszywej wiosny, a on znowu miał osiemnaście lat i przybył z Orlego Gniazda do Harrenhal na turniej. Widział zielone trawy i czuł ich zapach niesiony wiatrem. Ciepłe dni i chłodne noce, słodki smak wina. Pamiętał śmiech Brandona i brawurową odwagę Roberta w zbiorowym pojedynku, jego śmiech, kiedy zrzucał z koni kolejnych przeciwników. Przypomniał sobie Jaime’a Lannistera, złocistowłosego młodzieńca w zbroi pokrytej białymi łuskami, który klęczał przed królewskim pawilonem i przysięgał bronić króla Aerysa. Potem ser Oswell Whent pomógł wstać Jaime’owi, a sam Biały Byk, Lord Dowódca ser Gerold Hightower zapiął mu na ramieniu śnieżnobiały płaszcz Królewskiej Gwardii. Byli tam wszyscy Biali Rycerze, by powitać nowego brata.
Jednakże pozostała część dnia należała bezsprzecznie do Rhaegara Targaryena. Następca tronu ubrał wtedy zbroję, w której miał umrzeć: lśniąco czarny pancerz z trójgłowym smokiem jego rodu z rubinów na piersi. Kiedy jechał, powiewał za nim srebrzysty pióropusz. Wydawało się, że nikt nie jest w stanie mu się oprzeć. Pokonał Brandona, potem Spiżowego Yohna Royce’a, a nawet wspaniałego ser Arthura Dayne’a zwanego Mieczem Poranka.
Robert żartował właśnie z Jonem Arrynem i starym lordem Hunterem, kiedy Książę okrążał pole turniejowe po ostatnim pojedynku, w którym pokonał ser Barristana. Ned pamiętał tamtą chwilę. Wszyscy zamarli w bezruchu, widząc, że książę Rhaegar Targaryen mija żonę, dornijską księżniczkę Elię Martell, i składa wieniec na kolanach Lyanny, najpiękniejszej wybranki. Wciąż go widział: wieniec upleciony z zimowych róż o płatkach błękitnych jak mróz.
Ned Stark wyciągnął rękę, by chwycić kwiaty, lecz pod jasnoniebieskimi płatkami czekały ukryte kolce. Poczuł, jak wpijają się w jego dłoń, dostrzegł strużkę krwi, która spływała po jego palcach, i obudził się drżący w ciemności. “Obiecaj mi, Ned”, wyszeptała jego siostra na łożu śmierci. Kochała zapach zimowych róż.

  • Los Neda jest przypieczętowany.

– Lordzie Eddard, chyba zdajesz sobie sprawę, że już jesteś martwy?

  • Przeszłość Varysa

– Jako chłopiec, jeszcze zanim mnie wykastrowali, podróżowałem z grupą wędrownych komediantów, którzy jeździli po Wolnych Miastach. Nauczyli mnie, że każdy ma do odegrania jakąś rolę, zarówno w życiu, jak i w teatrze. Podobnie jest na dworze.

  • Stannisa jeszcze nie widzieliśmy, ale już wiemy kim jest.

Ma prawo do tronu, dał się poznać jako wyśmienity dowódca w czasie bitwy i potrafi być bezlitosny. Nie znajdziesz w świecie bardziej niebezpiecznej istoty od prawdziwie sprawiedliwego męża. Nikt nie wie, co Stannis robi na Smoczej Skale, ale założę się, że zebrał więcej mieczy niż muszli.

  • Ned bardzo pragnie jeszcze raz porozmawiać z Jonem.

Jeśli zapewnisz jej spokój umysłu, jakiego potrzebuje, żeby się rozprawić ze Stannisem, i obiecasz, że zabierzesz jej tajemnicę do grobu, z pewnością pozwoli ci przywdziać czarny strój i dożyć starości na Murze, razem z bratem i tym twoim synem z nieprawego łoża.
Na wspomnienie Jona Ned poczuł ukłucie wstydu, a także ogromny smutek. Gdyby tylko mógł jeszcze raz zobaczyć chłopca, usiąść i porozmawiać z nim… strumień bólu przelał się przez jego nogę oblepioną brudnym, szarym gipsem. Zamrugał, zaciskając i rozwierając bezradnie pięść.

  • Varys kłamie nawet w cztery oczy.

– Sam obmyśliłeś ten plan – wycedził – czy też razem z Littlefingerem?
Eunuch wyglądał na rozbawionego. – Prędzej bym poślubił Czarnego Kozła z Qohoru. Littlefinger jest prawie niezrównany w swojej przebiegłości. Och, podsuwam mu moje najlepsze szepty, tak żeby myślał, że jestem jego… podobnie sądzi Cersei.
– Ja również tak myślałem. Powiedz mi, Lordzie Varysie, komu ty naprawdę służysz?
Varys uśmiechnął się słabo. – Królestwu, mój panie. Jak mogłeś wątpić? Przysięgam na moją utraconą męskość. Służę Królestwu, a Królestwo potrzebuje pokoju.

  • Varys naprawdę ma niesamowity tupet.

– Wielki Septon powiedział mi kiedyś, że tak cierpimy, jak grzeszymy. Jeśli ma rację, lordzie Eddardzie, to powiedz mi… dlaczego niewinni cierpią najbardziej, kiedy wy, wielcy panowie, zaczynacie swoje gry o trony?

Szalona Teoria

#takbyło #potwierdzoneinfo

Błędy w tłumaczeniu

  • Oryginał: even Lord Renly, Robert’s own blood
    Tłumaczenie: a nawet lorda Renly’ego, brata Roberta
    Na czym polega błąd? Oryginał używa bardziej poetyckiego wyrażenia “własna krew Roberta”.
  • Oryginał: Even now, he was a Stark of Winterfell, and his grief and his rage froze hard inside him.
    Tłumaczenie: Nawet teraz pozostał Starkiem z Winterfell; smutek i wściekłość zastygły w jego wnętrzu.
    Na czym polega błąd? Oryginał jest bardziej “zimowy”. Smutek i wściekłość zamarzły, nie zastygły.
  • Oryginał: Yet when the jousting began, the day belonged to Rhaegar Targaryen.
    Tłumaczenie: Jednakże pozostała część dnia należała bezsprzecznie do Rhaegara Targaryena.
    Jak powinno brzmieć tłumaczenie? Ale gdy zaczęły się walki na kopie, dzień należał już do Rhaegara Targaryena.
  • Oryginał: A plume of scarlet silk streamed behind him when he rode, and it seemed no lance could touch him.
    Tłumaczenie: Kiedy jechał, powiewał za nim srebrzysty pióropusz. Wydawało się, że nikt nie jest w stanie mu się oprzeć.
    Na czym polega błąd? Szkarłatny, nie srebrzysty. Poza tym wydawało się, że nie może go dosięgnąć żadna kopia.
  • Oryginał: Ned remembered the moment when all the smiles died.
    Tłumaczenie: Ned pamiętał tamtą chwilę. Wszyscy zamarli w bezruchu.
    Jak powinno brzmieć tłumaczenie? Ned pamiętał chwilę, w której zgasły wszystkie uśmiechy.
  • Oryginał: a crown of winter roses, blue as frost.
    Tłumaczenie: wieniec upleciony z zimowych róż o płatkach błękitnych jak mróz.
    Na czym polega błąd? Nie wieniec, a korona. Różnica jest symboliczna, ale istotna.
  • Oryginał: Promise me, Ned, his sister had whispered from her bed of blood.
    Tłumaczenie: Obiecaj mi, Ned, wyszeptała jego siostra na łożu śmierci.
    Na czym polega błąd? Oryginał mówi o “łożu we krwi” albo “łożu krwi”, co sugeruje poród.
  • Oryginał: Ned’s hands fumbled at the skin.
    Tłumaczenie: Ned pomacał dłonią.
    Na czym polega błąd? Tłumacz zapomniał dodać, co macał Ned. Chodziło oczywiście o bukłak.
  • Oryginał: Your blood is the last thing I desire.
    Tłumaczenie: – Twoje życie jest ostatnią rzeczą, jakiej bym pragnął.
    Na czym polega błąd? Oryginał mówi nie o życiu, a o krwi, co jest wieloznaczne (może na przykład dotyczyć dzieci).
  • Oryginał: I seem to recall that I was unarmed, unarmored, and surrounded by Lannister swords.
    Tłumaczenie: I przyglądałbym się jeszcze raz. O ile pamiętam, byłem nieuzbrojony i otoczony zgrają Lannisterów.
    Jak powinno brzmieć tłumaczenie? O ile pamiętam, byłem bezbronny, pozbawiony zbroi i otoczony przez miecze Lannisterów.
  • Oryginał: For fifteen years I protected him from his enemies, but I could not protect him from his friends. What strange fit of madness led you to tell the queen that you had learned the truth of Joffrey’s birth?
    Tłumaczenie: – Przez dwanaście lat chroniłem go przed wrogami, ale nie mogłem go ustrzec przed przyjaciółmi. Co za szaleństwo mówić Królowej, że dowiedziałeś się prawdy o ojcu Joffreya?
    Na czym polega błąd? Oryginał mówi o piętnastu, nie dwunastu latach.
  • Oryginał: Ned had feared as much.
    Tłumaczenie: Ned zastanawiał się już nad tym.
    Jak powinno brzmieć tłumaczenie? Tego Ned się obawiał.
  • Oryginał: There is no creature on earth half so terrifying as a truly just man.
    Tłumaczenie: Nie znajdziesz w świecie bardziej niebezpiecznej istoty od prawdziwie sprawiedliwego męża
    Na czym polega błąd? Przerażającej, nie niebezpiecznej.
  • Oryginał: If you will give her the peace she needs and the time to deal with Stannis, and pledge to carry her secret to your grave, I believe she will allow you to take the black and live out the rest of your days on the Wall, with your brother and that baseborn son of yours.
    Tłumaczenie: Jeśli obiecasz, że zabierzesz jej tajemnicę do grobu, z pewnością pozwoli ci przywdziać czarny strój i dożyć starości na Murze, razem z bratem i tym twoim synem z nieprawego łoża.
    Na czym polega błąd? Tłumacz pominął pierwszy warunek. Ned ma zapewnić Cersei pokój, aby mogła pokonać Stannisa.
-->

Lai / Mya Stone

https://smokadom.blogspot.com/

Kilka komentarzy do "Czytamy Grę o Tron #26: Sansa V, Eddard XV"

  • 9 grudnia 2017 at 12:49
    Permalink

    Nawet nie czytałem, czekam o co przyczepi się użytkownik “tak” :>

    Reply
    • DaeL
      9 grudnia 2017 at 17:03
      Permalink

      Nie wywołuj wilka z lasu 😉

      Reply
  • 9 grudnia 2017 at 15:01
    Permalink

    Oryginał: Butterflies fluttered nervously in Sansa’s stomach.
    Tłumaczenie: Sansa poczuła ucisk w żołądku.
    Na czym polega błąd? Nie ucisk, a “motylki”.

    ^ Tu akurat nie miałbym pretensji do tłumacza, “motylki w brzuchu” w języku polskim jednoznacznie kojarzą się ze stanem zakochania, a Sansa w tym momencie czuła zdenerwowanie i strach. Ten ucisk w żołądku moim zdaniem dużo lepiej pasuje do jej stanu w tamtej chwili.

    Przy okazji mam pytanko: Czy Ned ostatecznie przekazał jakąś wiadomość za pośrednictwem Varysa, a jeśli tak to do kogo i co w niej było? Wiadomo coś na ten temat?

    Reply
    • DaeL
      9 grudnia 2017 at 17:01
      Permalink

      Myślę, że z motylkami możesz mieć rację. Co się tyczy listu – nikt w książkach takiego listu nie otrzymał, więc możemy przypuszczać, że Ned nic w końcu nie napisał.

      Reply
      • 10 grudnia 2017 at 00:04
        Permalink

        Albo napisał, ale Varys z sobie znanych powodów tej wiadomości nie przekazał 😉 Teoretycznie nie można też wykluczyć opcji, że ta wiadomość jeszcze wypłynie. Niby mało prawdopodobne, ale ciekawie by było, gdyby się okazało, że np. dostał ją Howland Reed :]

        Reply
      • 10 grudnia 2017 at 14:02
        Permalink

        no to poprawcie te motylki, na co czekacie?

        Reply
  • 9 grudnia 2017 at 15:33
    Permalink

    “Tłumacz zapomniał dodać, co macał Ned…”- haha, już sobie wyobraziłem Neda z Varysem ;P. A tak ogólnie wychodzi na to, że Varys wiedział o planach “Joffreya” a właściwie Littlefingera co do skrócenia o głowę Neda, a być może sam to zaplanował, choć w dalszych częściach sugerują, że nie miał o tym pojęcia. To by jednak bardziej pasowało do tych wydarzeń.

    Reply
    • DaeL
      9 grudnia 2017 at 17:02
      Permalink

      Wiedzieć to pewnie nie wiedział, ale myślę, że na poważnie liczył się z taką możliwością, podczas gdy Ned miał masę złudzeń (sądził, że jest bezpieczny bo Catelyn nadal ma Tyriona, itd…).

      Reply
    • DaeL
      9 grudnia 2017 at 18:08
      Permalink

      Nie ma na ten temat żadnych wzmianek. Jego lojalność wobec Tywina może się brać z o wiele bardziej prozaicznej przyczyny. Po prostu miał wiele lat, by przyjrzeć się Tywinowi jako Namiestnikowi Aerysa. I pewnie uznał, że Tywin to dobry wybór zarówno dla królestwa, jak i dla samego Pycelle’a.

      Reply
  • 9 grudnia 2017 at 17:47
    Permalink

    Ilustratora chyba nazbyt poniosła fantazja. Wątpię, żeby Barristan nosił takie długie kudły. Rycerze na ogół obcinali się pod hełm. A swoją drogą wkurzył mnie stary dureń swoją postawą podczas zamachu stanu Cersei. Pewnie nie mógł się już doczekać, żeby pognać na dwór Targaryenów i takie drobiazgi jak ostatnia wola króla nie zaprzątały mu głowy. Dopiero jak go wywalili na zbity pysk to się obudził. Robert źle postąpił pozostawiając go przy życiu. Co prawda największą winę ponosi Janos Slynt, ale jego nikt nigdy nie nazywał człowiekiem honoru.

    Reply
    • DaeL
      9 grudnia 2017 at 18:17
      Permalink

      Ale Barristan w ogóle nie wiedział o co chodzi. Eddard go w nic nie wtajemniczył. Nawet nie zasygnalizował, że będą problemy. Ned po prostu ni z gruchy, ni z pietruchy odmówił złożenia przysięgi. Owszem, istniała wola króla, którą Cersei pogwałciła, ale dla każdego, kto obserwował to z boku musiało być jasne, że to Eddard dopuszcza się prawdziwej zdrady.

      Reply
      • 9 grudnia 2017 at 20:41
        Permalink

        Nie musiał przecież znać wszystkich szczegółów i niuansów. Powinno mu wystarczyć, że król mianował Neda regentem (praktycznie na jego oczach) i to jemu jest winien posłuszeństwo. Nie królowej matce, której motywy mogą być rozmaite, nie małoletniemu następcy tronu, którego sam król uznał za jeszcze niezdolnego do objęcia władzy, tylko woli króla. Jeżeli regent odmówił złożenia przysięgi to widocznie miał ku temu powody. Barristan czuł się uprawniony do domniemań i interpretacji woli króla?

        Reply
  • 9 grudnia 2017 at 20:04
    Permalink

    Tak się zastanawiam… O ile się nie mylę, cała sprawa obietnic względem Lyanny jest tłumaczona tak, że Ned obiecał jej chronić jej syna, teraz Jona, przed zemstą Baratheona.
    Tylko dlaczego to wszystko wywołuje w Nedzie poczucie wstydu i smutku? Gdyby chodziło o to, że musiał w tym celu kłamać, to przecież sam wiedziałby, że nie zrobił źle- więc skąd wstyd? Dlaczego tutaj Ned mówi o złamanych obietnicach? Cała ta sprawa z Rhaegarem niby jest oczywista, a jednak taka dziwna…

    Reply
    • 9 grudnia 2017 at 22:37
      Permalink

      Po prostu nie mógł znieść, że dopuścił się kłamstwa, które w gruncie rzeczy dotyka innych bliskich mu osób- Catelyn, Jona (choć alternatywa dla niego była gorsza), a nawet Roberta, który był przekonany, że Lyanna go kochała i została uprowadzona bez swojej woli.

      Reply
    • 10 grudnia 2017 at 21:22
      Permalink

      Też mi się wydaje że było coś więcej w tej obietnicy. Może obiecał siostrze, że gdy Jon dorośnie to dowie się prawdy kim byli jego rodzice.
      Jeśli naprawdę kochała Rhaegara to mogła tego chcieć i nie zapominajmy że ona miała kolo 16 lat. Trochę młoda dziewucha, która chyba nie do końca zdawała sobie sprawę co narobiła.

      Reply
  • 9 grudnia 2017 at 22:44
    Permalink

    Tak się ostatnio zastanawiałem odnośnie jednej z szalonych teorii (tej z Jonem jako Lancelotem i kryptami). W świecie Lodu i Ognia jest fragment, który mógłby sugerować, że w kryptach w Winterfell znajduje się smocze jajo. Myślę, że to mogłoby bardziej uzasadniać sny Jona, w których dawni królowie zimy odrzucają go i nie chcą go w kryptach, bo to nie jego miejsce niż domniemany jego grobowiec. Wiążę to trochę z informacjami, że w kolejnych książkach ma dojść do Tańca Smoków. Jakby były tylko trzy smoki to ten taniec trochę ubogi by był, jednakże potencjalnych smoków (jaj) jest znacznie więcej, co czyni taniec bardziej prawdopodobnym. W ten sposób Jon stałby się smoczym jeźdźcem, ale smokiem tym nie byłby Rhegal jak wszyscy zakładają. W świecie lodu i ognia warto też spojrzeć na legendę o Hugorze i 7 łabędzich pannach- czyżby wskazówka co do Tyriona?

    Reply
    • 10 grudnia 2017 at 00:37
      Permalink

      Co do tego smoczego jaja w Winterfell – nawet zakładając, że ono tam faktycznie jest i ktoś je przejmie i uda mu się wykluć smoka to przecież ten smok musiałby mieć jeszcze czas, żeby trochę podrosnąć, zanim będzie mógł wziąć udział w walce. To samo tyczy się jaj posiadanych przez Ludzi Bez Twarzy (którzy dostali jajo od Eurona za zabicie Balona) i Bloodravena – no chyba, że ten drugi zdążył już wcześniej wykluć smoka i trzyma go gdzieś w ukryciu, ale to jednak mało prawdopodobne. Jakoś ciężko mi sobie wyobrazić, że nagle w krótkim czasie wykluwa się kilka smoków, a za chwile już ktoś ich dosiada i niszczy za ich pomocą wrogie armie 😛 To się zwyczajnie nie będzie trzymać kupy, o ile Martin nie zrobi przynajmniej kilkuletniej przerwy czasowej na podrośnięcie smoków, a takiej przerwy niemal na pewno już w sadze nie będzie.

      Reply
      • 10 grudnia 2017 at 18:40
        Permalink

        To mogłoby być fajne. Jon ma smoka ale smok jest za mały bo wykluł się za późno. z zupełnie niemagicznego powodu Jon Targarien traci swój potencjał który miał w zasięgu ręki.

        Reply
      • 3 lutego 2018 at 17:43
        Permalink

        Smok mógł się wykluc gdy palił się zamek. Albo trochę wcześniej. Lato widział ulatujacego smoka zgdzies z dymów

        Reply
  • 9 grudnia 2017 at 23:58
    Permalink

    “Oryginał: A plume of scarlet silk streamed behind him when he rode, and it seemed no lance could touch him.
    Tłumaczenie: Kiedy jechał, powiewał za nim srebrzysty pióropusz. Wydawało się, że nikt nie jest w stanie mu się oprzeć.
    Na czym polega błąd? Szkarłatny, nie srebrzysty. Poza tym wydawało się, że nie może go dosięgnąć żadna kopia.”

    Szkoda że tłumaczenie jak zwykle daje ciała bo w oryginale jest drobna wskazówka, która w połączeniu z wspomnieniami Barristana w TzS sugeruję że wynik turnieju na kopie był ustawiony pod wygraną księcia.

    Reply
  • 10 grudnia 2017 at 13:53
    Permalink

    “Barristan umrze nagi? Khem, khem, warto zapoznać się z Szaloną Teorią o oblężeniu Meereen.”
    no własnie, przeciez wedlug teorii nie umrze nagi, tylko zostanie rozebrany zaraz po smierci, wiec usuwajcie te pomowienia i plotki, dobry krol joffrey nie byłby zadowolony słysząc podobne bzdury

    Reply
  • 10 grudnia 2017 at 14:22
    Permalink

    “– Lordzie Eddard, chyba zdajesz sobie sprawę, że już jesteś martwy?”
    “Varys chce, by Ned służył królestwu. Na Murze.”
    chce zeby tam służył martwy? lol

    Reply
  • 10 grudnia 2017 at 14:59
    Permalink

    Dael kocham Cie nie moglem dluzej tego ukrywac. Wchodzilem codziennie na fsgk zobaczyc, czy nie napisales nowego tekstu. Czytam je zawsze z wypiekami na twarzy, ale jako, ze dorastam to zaczynaja mi rosnac wlosy lonowe. Strasznie mnie to swedzi i irytuje, przez co wylewam pomyje na moich idoli jak Ty, Daelu

    Reply
  • 10 grudnia 2017 at 22:37
    Permalink

    Ha. Ostatnio wyczytałam w ŚLiO o maestrze Gyldaynie, który był ostatnim maestrem Summerhall i który wysłał część swoich notatek do Cytadeli. Wiele z jego dzieła o Targaryenach zaginęło lub zostało zniszczone przez ogień, jednak to, co zostało,,wywołało w Cytadeli wielkie podniecenie”. Może w tych zaginionych częściach Rhaegar coś wyczytał? W końcu często odwiedzał Summerhall…

    Reply
    • 11 grudnia 2017 at 16:06
      Permalink

      chyba nie, poza tym jon arryn nie sam z siebie nie rozpoznal tego, ktos mu pomysl ten podsunal… trzeba czytac szalone teorie xD

      Reply
  • 11 grudnia 2017 at 12:42
    Permalink

    Dzień dobry. Mnie zastanawia jedna rzecz. O ile się nie mylę to ostatni rozdział z perspektywy Eddarda. Ciekawi mnie czemu autor nie pokazał nam rozmowy z Królową, która miała mieć miejsce po wydarzeniach z tego rozdziału, a przed wydarzenia spod Wielkiego Septu. W zasadzie od tego momentu nie widzimy nic z perspektywy Eddarda. Nawet jego egzekucję oglądamy oczyma Arii. Mnie osobiście to dziwi, bo przecież śmierć Lady Stark oglądamy z jej perspektywy tak samo jak śmierć Jona. Było nie było istotnych POV-ów. Daleki jestem od snucia teorii o drugim wcieleniu Eddarda ale mam wrażenie, że autor coś chce ukryć albo zostawia sobie jakąś furtkę. Aha! Korzystając z okazji, że to mój pierwszy komentarz tutaj, chciałbym podziękować DaeLowi za Szalone Teorie, a także Lai za cykl “Czytamy PLiO”, no i oczywiście współautorom i wszystkim osobom zaangażowanym w ww. projekty. Pozdrawiam.

    Reply
    • 4 stycznia 2018 at 21:16
      Permalink

      Teoria jest dokładnie odwrotna i mówi, że jeśli ktoś umiera w swoim rozdziale, to nie umiera naprawdę – Cat wraca, Jon powróci, Tyrion co rusz prawie umiera… ale jednak żyje, Davos przetrwał dziki ogień etc. Ned zginął w rozdziale Aryi, więc zginął naprawdę. Tak samo Robb zginął w cudzym rozdziale (on akurat nie miał innej opcji, bo swojego nie miał), więc jest permanentnie martwy.

      Reply
  • 4 stycznia 2018 at 21:17
    Permalink

    Ogólnie niesamowita robota, podziwiam ogromnie, robi wrażenie. Ale mam uwagi do paru drobiazgów 😉

    Oryginał: the Redwyne twins Horror and Slobber . . .
    Tłumaczenie: bliźniaków Redwyne’ów, zwanych Horrorem i Ślimakiem (tłum. Kruk)/ Bobberem (tłum. Jakuszewski)…
    Na czym polega błąd? Tym razem obydwaj tłumacze trafili kulą w płot. “Slobber” to “Śliniak”.

    To nie jest błąd, tylko właśnie przekład – Jakuszewski oddał, że pseudonimy bliźniaków się rymują

    Oryginał: Warden of the West, take up the office of Hand of the King
    Tłumaczenie: urząd Królewskiego Namiestnika obejmie (…) Namiestnik Zachodu
    Na czym polega błąd? W takich sytuacjach widzimy jak wielkim błędem było tłumaczenie “Hand of the King” jako “Królewskiego Namiestnika”. Należało przetłumaczyć nazwę urzędu dosłownie, jako “Rękę Króla” albo “Królewską Dłoń”.

    Ogólnie – racja, ale akurat w tym miejscu to nie ma znaczenia… Co innego przy powiedzonkach, że król sra, ręka/namiestnik ściera gówno – tam owszem, jest to bolesne.

    Oryginał: The tall, white-haired knight seemed to shrink as he stood there, scarcely breathing.
    Tłumaczenie: Wydawało się, że wysoki siwowłosy rycerz skurczył się w jednej chwili.
    Na czym polega błąd? Barristan był białowłosy, na dodatek nie tylko skurczył się, ale i nie oddychał.

    “White” w odniesieniu do włosów można tłumaczyć jako “siwe”, tak samo jak “red” to “rude”, nie “czerwone”; trochę czepialstwo 😉

    Oryginał: Butterflies fluttered nervously in Sansa’s stomach.
    Tłumaczenie: Sansa poczuła ucisk w żołądku.
    Na czym polega błąd? Nie ucisk, a “motylki”.

    Tu poprawka jest błędem. Jasne, tłumaczy dosłownie, ale “motylki w brzuchu” po polsku oznaczają zakochanie, co nie ma nic wspólnego ze stanem Sansy wtedy. Zdenerwowanie to “uścisk”, czyli przekład jest ok.

    Reply
  • 29 października 2018 at 00:24
    Permalink

    Hm… Stannisa uznaje się za zdrajcę chyba ciut przedwcześnie. Zabrano mu miejsce w radzie moment po tym, jak ogłoszono, że ma się stawić, by złożyć hołd. Nawet korzystając z niesławnej serialowej teleportacji by nie zdążył, choćby chciał. Po co zaraz obrażać w taki sposób, skoro miejsce w radzie można zabrać bez większych ceregieli? I czy Renly, któremu owego zaszczytu nie odebrano, nie zasługiwał na to bardziej, za oferowanie pomocy komuś, kogo już za zdrajcę uznano?
    Chociaż w sumie co za różnica, skoro tak niewiele osób tego słuchało?

    Tja… wiedziała, że ją wysłucha, ale że nie podjął żadnych kroków, by przyjść do niej i podnieść na duchu, za to nie ma nic przeciwko, by mówiła do niego z pozycji klęczącej, tego już nie zauważyła. Catelyn i septa musiały ją fantastycznie nauczyć, jak mężczyzna powinien traktować kobietę, którą ma poślubić. Dopiero będzie zaskoczona, że wobec Margaery będzie się zachowywał zupełnie inaczej… Ale Królowa Cierni zadbała, by Róża nie pozwoliła się tak traktować.

    Przyszło mi też do głowy, skąd się brały te korony Królowych Miłości i Piękna. Każdy rycerz kazał pleść indywidualną, żeby była gotowa na wszelki wypadek, czy też była jedna, i tak się akurat złożyło, że z zimowych róż, bo była fałszywa wiosna?
    (jak zwykle rozkminiam mało istotne szczegóły, ale naprawdę mnie to ciekawi)
    A Ned znowu zmienia wersję, i nie wiadomo, czy w końcu krzyczała, czy szeptała.

    Za to gif z ulubioną parą Westeros bardzo udany. Chętnie bym w ten sposób o nich myślała, przynajmniej byłoby śmiesznie.

    Reply

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

 pozostało znaków