Czytamy Synów Smoka #3

W poprzednim odcinku naszego omówienia „Synów Smoka” Maegor najprawdopodobniej umarł. A potem w niewyjaśnionych okolicznościach ożył. I rozpoczął krwawą kampanię przeciw Wierze Wojującej. Dziś dowiemy się jak zakończyła się historia okrutnego króla.

Najważniejsze postaci

• Martyn Hightower – lord Starego Miasta, brat zmarłego Wielkiego Septona i ojciec pierwszej żony króla Maegora.
• Septon Pater – dziewięćdziesięcioletni ślepy starzec, który został wybrany na nowego Wielkiego Septona.
• Davos Darklyn – Gwardzista Królewski dowodzący siłami lojalistów Maegora.
• Lucas Harroway – ojciec drugiej żony króla Maegora, zrzucony z dachu Wieży Namiestnika za sprowadzanie do sypialni Alys kochanków.
• Viserys Targaryen – drugi z trzech synów króla Aenysa, torturowany na polecenie Maegora, zmarł w lochach.
• Septon Moon – wybrany przez wróble na Wielkiego Septona, wędrował po dorzeczu i wzywał ludność do buntu.
• Benifer – nowy wielki maester, prawdopodobnie wybrany przez Konklawe po egzekucji maestera Desmonda. Uciekł z królewskiego dworu do Pentos.
• Edwell Celtigar – nowy królewski namiestnik, wybrany na stanowisko po śmierci lorda Harrowaya.
• Jeyne Westerling – piąta żona Maegora, wdowa po lordzie Tarbecku, któremu urodziła pogrobowca. Zmarła w połogu, wydając na świat monstrum podobne do tego, jakie powiła Alys Harroway.
• Elinor Costayne – szósta żona Maegora, wdowa po Theo Bollingu. Matka trzech synów. Przeżyła swojego drugiego pana męża.

Rajd na Stare Miasto

Septon wezwał króla do błagania o zmiłowanie bogów. Wielu lordów nie złożyło hołdu Maegorowi. Visenya na grzbiecie Vhagar spaliła w dorzeczu siedziby rodów: Blanetree, Terrick, Deddings, Lychester i Wayn. Maegor poleciał na Zachód, gdzie spopielił zamki Broomów, Falwellsów, Lorchesów, Myattsów i wielu innych. Na koniec zniszczył Doggettów, których syn był kapitanem Mieczy. Następnie Vhagar i Balerion skierowały się ku Staremu Miastu. Tysiące ludzi opuściło miasto, jeszcze więcej wyszło pić na ulice bądź modlić się w septach. W Cytadeli trwało Konklawe, a straż miejska szykowała się na atak smoków. Ogień na Wysokiej Wieży zapłonął upiorną zielenią – Hightowerowie wzywali swoich chorążych. Gdy Targaryenowie pojawili się nad miastem, zastali otwarte bramy miejskie. W nocy zmarł Wielki Septon, trzydziestopięcioletni człowiek znany ze swojej siły, nieustraszony, dobrego zdrowia, który niejednokrotnie pościł dzień i noc. Jego śmierć wstrząsnęła miastem. Niektórzy powiadali, że samodzielnie odebrał sobie życie, by oszczędzić miasto przed zagładą od smoczych płomieni. Inni wskazują jako zleceniodawcę brata Jego Świątobliwości, lorda Hightowera bądź ciotkę, lady Patrice Hightower. Podejrzanymi byli także arcymaesterzy z Cytadeli, którzy przez całą noc wymieniali wiadomości z Gwiezdnym Septem.

Na wieść o śmierci Wielkiego Septona lord Hightower rozkazał rozbroić i aresztować Synów Wojownika. W Gwiezdnym Sepcie odbyło się głosowanie, które wyłoniło najpobożniejszego Wiary, septona Patera – dziewięćdziesięcioletniego ślepego starca, który pobłogosławił Maegora I Targaryena na króla Andalów, Rhoynarów i Pierwszych Ludzi, Władcę i Obrońcę Siedmiu Królestw. Visenya wróciła na Smoczą Skałę, ale Maegor pozostał w Starym Mieście jeszcze przez pół roku. Synowie Wojownika dostali wybór – mogli zostać odesłani na Mur (co trzy czwarte z nich wybrało) bądź zginąć. Król Maegor osobiście ścinał Blackfyrem głowy szlachetnie urodzonych. Jedynie Martyn Hightower dostąpił łaski. Nowy Wielki Septon rozwiązał zakony Mieczy i Gwiazd, nakazując im złożenie broni w imieniu bogów. Odtąd obrońcą Wiary był Żelazny Tron. Król Maegor dał Wojownikom rok na odstąpienie od krucjaty; po upływie tego czasu obiecywał złotego smoka za głowę Miecza, a srebrnego jelenia za skalp Gwiazdy. Ceryse Hightower zgodziła się zaakceptować pozostałe żony Maegora, a w zamian przywrócono jej przywileje królewskiej małżonki. Odbyła się uczta i drugie pokładziny.

Maegor kontra Aegon

Pobyt Maegora w Starym Mieście mógłby się wydłużyć, gdyby nie roszczenia Aegona, prowadzącego przez dorzecze pięćdziesięciotysięczną armię. Przyłączyli się do niego Tarbeckowie, Piperowie, Roote’owie, Charltonowie, Freyowie, Paege’owie, Parrenowie, Westerlingowie, Corbrayowie z Doliny, Bękart z Barrowtown i czterech synów lorda Gryfiego Gniazda. Tyanna z Wieży ostrzegła męża, że Koniec Burzy, Orle Gniazdo, Winterfell i Casterly Rock pozostają w potajemnej komunikacji z królową wdową, Alyssą Velaryon. Maegor zebrał swoją armię – z Harrenhal wymaszerował lord Harroway, z Riverrun Tully, Davos Darklyn z Gwardii Królewskiej zebrał pięć tysięcy zbrojnych w Królewskiej Przystani i wymaszerował na zachód ku rebeliantom. Dołączyli do nich Rowan, Merryweather i Caswell. Wolno poruszający się zastęp Aegona został otoczony ze wszystkich stron. Lord Corbray doradzał mu atak na każdego z wrogów osobno, zanim połączą swoje siły, ale Aegon nie chciał rozpraszać wojsk i zdecydował się na marsz ku stolicy. Nad Okiem Boga armia Maegora otoczyła zastęp syna Aenysa. Młody pretendent rozkazał szarżować na ludzi Darklyna w nadziei na przedarcie się zanim pozostali wrogowie dołączą ze swoimi siłami. Aegon dosiadł Żywego Srebra, by osobiście poprowadzić atak. Wtedy pojawił się Maegor na Balerionie, czterokrotnie większym od smoka Aegona (a wcześniej Aenysa). Młody książę i jego smok zostali zabici przez okrutnego stryja i starego smoka. Walka nad Okiem Boga była krótka i krwawa. Zginęło dwa tysiące ludzi Aegona, a tylko setka Maegora, m.in. Darklyn zabity przez Corbraya. Visenya przekonała syna do oszczędzenia lordów rebeliantów, ale stracili oni ziemie i tytuły.

Upadek Harrowayów

Rok 44 od Podboju przyniósł królestwu pokój. Maegor bezskutecznie starał się spłodzić potomka. Polowano na Gwiazdy i Miecze, którym przewodził Joffrey Doggett polujący na lojalistów króla. Jego ofiarą padli: Morgan Hightower, lord Merryweather, syn lorda Rowana, ojciec Gwardzisty Darklyna. Visenya zapadała na zdrowiu, strzegąc na Smoczej Skale Alyssy Velaryon i jej dzieci: Jaehaerysa i Alyssane. Ich brat Viserys przebywał u boku Maegora. Tymczasem Alys Harroway zaszła w ciążę, ale poroniła. Król obejrzał potworka, który wyszedł z łona żony – chłopiec miał ogromną głowę, powykręcane kończyny i był pozbawiony oczu. Rozkazał zgładzić opiekujące się żoną septy i wielkiego maestera, oszczędzając siostry Alys. Podobno Maegor siedział na Żelaznym Tronie z głową wielkiego maestera w dłoniach, gdy Tyanna z Wieży doniosła mu o oszustwie – podczas gdy król odwiedzał ją bądź Ceryse, królewski namiestnik sprowadzał do łóżka córki mężczyzn, którzy mieli ją zapłodnić, by zyskała przewagę nad rywalkami. Maegor początkowo nie chciał uwierzyć, ale Tyanna powiedziała „pająki nie kłamią” i podała mu listę nazwisk. Podczas tortur nie przyznało się tylko dwóch z dwudziestu. Na oczach Alys zabito jej siostry, a lorda Harrowaya zrzucono z dachu Wieży Namiestnika. Jego rodzinę nadziano na szpikulce suchej fosy wraz z dwudziestoma mężczyznami wskazanymi przez Tyannę, której pozwolono na torturowanie Alys. Królowa umierała przez dwa tygodnie. Następnie jej ciało poćwiartowano na siedem części i nadziano na włócznie zatknięte nad siedmioma bramami miasta.

Maegor i jego zbrojni wyruszyli na Harrenhal zniszczyć ród Harrowayów. Garnizon otworzył bramy zamku, ale każdy mający w sobie kroplę lordowskiej krwi został zgładzony. Podobnie uczyniono w Miasteczku Lorda Harrowaya nad Tridentem. Maegor zdecydował, że Harrenhal powinno przypaść najsilniejszemu wojownikowi i dwudziestu trzech domowych rycerzy stoczyło walkę na ulicach Miasteczka. Wygrał ser Walton Towers, który zmarł od ran w ciągu dwóch tygodni; jego starszy syn objął zamek we władanie. Król przyznał osadę Altonowi Butterwellowi, a resztę ziem Harrowayów Dormandowi Darry’emu. Po powrocie do stolicy Maegor dowiedział się o śmierci matki, królowej wdowy Visenyi. Alyssa Velaryon wykradła z jej komnat Mroczną Siostrę i wraz z dziećmi opuściła Smoczą Skałę. Król rozkazał spalić ciało matki i złożyć jej prochy u boku brata i siostry. Księcia Viserysa zakuto w łańcuchy i poddano ostremu przesłuchaniu, by wydobyć informacje o miejscu pobytu królowej wdowy Alyssy. Zmarł po dziewięciu dniach tortur. Jego ciało pozostawiono przez dwa tygodnie na zamkowym dziedzińcu. Gdy Alyssa Velaryon nie pojawiła się w stolicy, król rozkazał spalić zwłoki piętnastoletniego księcia.

Czerwona Twierdza i Smocza Jama

W 45 roku od Podboju ukończono Czerwoną Twierdzę. Przez trzy dni wszyscy robotnicy pracujący przy budowie zamku pili najlepsze wina i cieszyli się towarzystwem kobiet ze wszystkich burdeli miasta. Następnie zginęli na rozkaz króla, a ich kości złożono w zamkowych lochach, by nie zdradzili tajemnic tuneli i ukrytych przejść. Niebawem królowa Ceryse zapadła na zdrowiu. Gdy Jej Miłość znieważyła pana męża, król rozkazał wyciąć jej język. Podobno ser Owen przeciął gardło królowej. Do dziś plotki o śmierci Ceryse Hightower traktowane są przez maesterów jako oczernianie króla.

Wkrótce król rozkazał oczyścić Wzgórze Rhaenys z ruin Septu Pamięci i wybudować stajnię dla smoków, siedzisko godne Baleriona i Vhagar. Zaistniał problem ze znalezieniem murarzy i budowniczych, dlatego Maegor nakazał opróżnić królewskie lochy i więźniowie pracowali nad Smoczą Jamą pod okiem mistrzów z Myr i Volantis. Król wyruszył na południe walczyć przeciwko Braciom Ubogim; wielu z nich powiesił bądź odesłał na Mur. Poxy Jeyne Poore została zdradzona przez trzech swoich ludzi. Oskarżono ją o czary i spalono jako wiedźmę na brzegach Wendwater. Trzystu jej zwolenników wyłoniło się z królewskiego lasu, by ratować Jeyne, ale zostali wybici przez zbrojnych Maegora.

Kolejne żony

W całym królestwie prostaczkowie i lordowie byli oburzeni okrucieństwem króla. Septon Moon, wybrany przez wróble na Wielkiego Septona (podczas gdy rezydującego w Starym Mieście nazwano Wielkim Lizusem), wędrował przez Reach i dorzecze, głosząc kazania przeciwko królowi. W Złotym Zębie zbierał siły Joffrey Dogget. W 46 roku Maegor wrócił do stolicy z dwoma tysiącami czaszek, owocem rocznej kampanii wojennej. Z nastaniem nowego roku wielki maester Benifer zasugerował królowi małżeństwo z Clarisse Dayne, a lord Butterwell zaoferował rękę swojej siostry, wdowy z siedmiorgiem dzieci. Lord Celtigar, królewski namiestnik miał dwie dziewicze córki na wydaniu i proponował Maegorowi małżeństwo z obiema. Lord Velaryon doradził królowi, by posłał po Rhaenę, wdowę po księciu Aegonie – dzięki małżeństwu scali obie linie królewskiej krwi. Maegor zdecydował się na małżeństwo z kobietami, które dowiodły swej płodności.

Po śmierci męża Rhaena przefarbowała włosy rocznych córek i odesłała je do zaufanego silnego sojusznika. Sama nie miała pojęcia o miejscu pobytu dzieci. Ze względu na swojego smoka, Dreamfyre, księżniczka nie mogła przefarbować włosów i udawać septy czy dziewki służebnej. Smoczyca złożyła dwa lęgi jaj, a Rhaena dosiadała jej od dwunastego roku życia. Uciekły na Piękną Wyspę, gdzie czekały, aż Maegor pośle po nie. Po przybyciu do stolicy poznała swoje towarzyszki niedoli, które miały zostać żonami króla: lady Jeyne Westerling (która urodziła pogrobowca, syna lorda Tarbecka) oraz Elinor z rodu Costayne, rudowłosą żonę Theo Bollinga (który walczył u boku Braci Ubogich). Dziewiętnastoletnia Elinor była matką trzech synów Bollinga, pojmanego i przesłuchiwanego w związku ze spiskami Alyssy Velaryon pragnącej posadzić księcia Jaehaerysa na Żelaznym Tronie. Po siedmiodniowej żałobie Maegor pojął Elinor, Jeyne i Rhaenę za żony. Ceremonię poprowadził sam Wielki Septon, który przypłynął ze Starego Miasta (jednocześnie Septon Moon nawoływał w Kamiennym Sepcie do potępienia króla). Tyanna z Wieży sprowadziła na dwór dwie dziewczynki ze srebrnymi włosami i fioletowymi oczami i powiedziała do Rhaeny: „Byłaś głupia sądząc, że możesz je przede mną ukryć”. Wdowa po Aegonie spuściła głowę i wypowiedziała słowa przysięgi małżeńskiej, szlochając.

Szaleństwo i śmierć

Aerea została ogłoszona dziedziczką Maegora dopóki jedna z Czarnych Żon nie wyda na świat męskiego potomka. Jej bliźniacza siostra została odesłana do Starego Miasta, gdzie miała zostać wychowana na septę. Jaeherys został pozbawiony wszelkich praw, a syn królowej Jeyne Westerling został mianowany lordem Tarbeck Hall i odesłany do Casterly Rock. Dwaj synowie królowej Elinor zostali wysłani do Orlego Gniazda i Wysogrodu. Pół roku po ślubie ogłoszono, że Jeyne jest przy nadziei. Wkrótce dołączyła do niej Elinor. Maegor obsypywał żony darami, a ich ojcom przyznawał ziemie i przywileje. Jeyne urodziła potworka podobnego do dziecka Alys Harroway i wkrótce po jego śmierci podążyła do grobu.

Ludzie plotkowali o przekleństwie Maegora. Król nie wierzył w klątwę i rozkazał pojmać Tyannę. W lochu Pentoshijka przyznała się do podtruwania królowych. Maegor wyciął jej serce Blackfyrem i rzucił na pożarcie psom. Niedługo Elinor zległa w połogu i wydała na świat bezokie dziecko ze skrzydełkami. Był rok 48. Zwolennicy opuszczali króla i dołączali do zastępów jego wrogów. Joffrey Doggett i lord Tully połączyli siły, a septon Moon poprowadził wiernych ku Staremu Miastu, by wymusić potępienie „króla plugastwa”. Lordowie Oakheart i Rowan dołączyli do wróbli. Lord Celtigar zrezygnował z godności królewskiego namiestnika i wrócił na Szczypcową Wyspę. W górach Dorne zbierały się armie gotowe do ataku. W Końcu Burzy lord Robar Baratheon ogłosił Jaehaerysa Targaryena prawowitym władcą Siedmiu Królestw. Robar został mianowany Obrońcą Królestwa oraz królewskim namiestnikiem. Setki lordów Krain Burzy połączyło siły z młodym królem dosiadającym Vermithora. Jego dwa lata młodsza siostra miała smoczycę zwaną Srebrnoskrzydłą. Wkrótce dołączyła do nich Rhaena, która wykradła Aereę oraz Blackfyre i na grzbiecie Dreamfyre uciekła z Czerwonej Twierdzy.

Maegor rozkazał wielkiemu maesterowi rozesłać kruki z rozkazami do wiernych chorążych, ale Benifer uciekł statkiem do Pentos. Król na wieść o zniknięciu dziedziczki zażądał od Starego Miasta głowy jej siostry Rhaelli, ale lord Hightower uwięził posłańca. Dwóch Gwardzistów Królewskich dołączyło do Jaehaerysa. Velaryonowie, Tyrellowie, Hightowerowie, Redwyne’owie, Lannisterowie, Arynnowie, Roycowie – jeden po drugim opowiadali się po stronie młodego króla. W stolicy Maegor zebrał siły Darklyna, Masseya, Towersa, Stauntona, Bar Emmona, Buckwella, Rosby’ego, Stokewortha, Hayforda, Harte, Burche’a, Rollingforda, Bywatera i Mallery’ego. Na cztery tysiące ludzi tylko 400 było rycerzami. Wielu dostrzegało niewielkie szanse na zwycięstwo – podczas narady wojennej lord Hayford doradził królowi abdykację. Maegor rozkazał ściąć go, a głowę na pice zatknąć przy Żelaznym Tronie. Gdy zakończono naradę, król pozostał sam w Sali Tronowej.

Następnego dnia królowa Elinor znalazła martwego Maegora na Żelaznym Tronie. Ramiona od nadgarstków po łokcie miał przecięte przez ostrza, a jedno z nich przeszyło kark. Wielu wierzyło, że sam Tron zabił okrutnego króla. Niektórzy posądzali o mord królową Elinor, a inni mówili o człowieku, który znał sekrety twierdzy. Rządy Maegora I trwały sześć lat i sześćdziesiąt sześć dni. Spalono go na dziedzińcu Czerwonej Twierdzy, a prochy złożono u boku matki na Smoczej Skale. Dziewięć dni później w stolicy wylądowały trzy smoki niosące na grzbiecie króla Jaehaerysa i jego dwie siostry.

W 48 roku od Podboju na oczach bogów i ludzi w obecności połowy lordów Westeros Wielki Septon koronował diademem Aenysa jego syna, czternastoletniego Jaehaerysa, na króla. Jego matka rządziła przez krótki czas jako regentka, a Robar Baratheon jako namiestnik i obrońca królestwa (pół roku później pobrali się). Jaeharys I sprawował władzę nad Siedmioma Królestwami przez kolejne 55 lat…

Błędy

W tekście “Synów Smoka” znalazło się całkiem sporo błędów, nieścisłości i informacji niezgodnych z tym, co wcześniej mogliśmy znaleźć w “Świecie Lodu i Ognia”. Oto część z nich, która pojawiła się w omawianym fragmencie:

• Niezgodność dat – Wielki Septon zmarł w 43 r. o. P. a nie w 44.
• Trawiasty Rycerz – pojawia się nawiązanie do rycerza nazwanego “Loadowsem z Grassy Vale” (Trawiastej Doliny), co stanowi błąd. Powinno być: “Meadows z Grassy Vale”.
• Błędny wiek Viserysa Targaryena – książę Viserys, urodzony w 29 roku o.P, jest błędnie opisany jako mający szesnaście lat gdy zmarł w roku 44. Naprawdę miał piętnaście lat.
• „Jego Miłość [Maegor] rozkazał by ciało jego matki [Visenyi] zostało spalone, a jej kości i prochy pochowane obok jej brata i siostry.” – „Świat Lodu i Ognia podaje, iż “ciało królowej Rhaenys nigdy nie powróciło do Królewskiej Przystani”.

0

0