Książki

Czytamy Starcie Królów #16: Tyrion IV

Tyrion IV [17]

Miejsce akcji: Królewska Przystań

Tyrion spotyka się o świcie z wielkim maesterem. Pycelle zapewnia, że woli wstawać wcześnie, bo i tak ma problemy ze snem, a bezczynne leżenie w łóżku nie ma sensu. Starszy mężczyzna wydaje się bardzo senny, podejmując p.o. namiestnika w komnatach pod ptaszarnią. Maester oznajmia, że odżywia się skromnie w związku z głodówką prostaczków w stolicy. Tyrion ma zupełnie inne nastawienie – je, póki ma dostęp do jedzenia. Pyta o godziny aktywności kruków – okazuje się, że to ranne ptaszki. Tyrion kładzie na stole dwa zalakowane zwoje i prosi o odesłanie służącej. Chce wysłać listy do Dorana Martella najszybszymi ptakami. Pycelle obiecuje, że wyśle ptaki zaraz po śniadaniu. Tyrion nakazuje mu zostawić śliwkowy kompot i wykonać polecenie natychmiast. Staruszek porusza się tak powoli, że Tyrion zdążył zjeść jajko i wypić napitek, po czym ruszył ku półkom z lekami. Po oględzinach chowa do rękawa jedną z fiolek i wraca do stołu. Wielki maester jest żywo zainteresowany listami Tyriona do Dorana Martella. Próbuje indagować Krasnala, dyskusja schodzi na wiek dobrego króla Joffreya i słabość płci królowej regentki. Namiestnik prosi, by maester niezwłocznie poinformował go o odpowiedzi z Dorne i schodzi na dziedziniec, gdzie Bronn przesiaduje przy studni. Najemnik nie zwraca uwagi na służące, uważnie przypatruje się ćwiczeniom zbrojnych i rycerzy. Jego zdaniem najlepszy jest ser Tallad, wędrowny rycerz.

Umyty, uczesany i ogolony Bronn prezentuje się przyzwoicie, odziany w napierśnik oficera Straży Miejskiej. Nosi płaszcz w karmazynowym kolorze, prezent od Tyriona. Około trzydziestu suplikantów czeka na posłuch u króla, a lady Tanda próbuje zaprosić Krasnala na kolejną przepyszną kolację. Wysłannik Żelaznego Banku z Braavos domaga się audiencji u króla, ale z rozkazu Tyriona zostaje odesłany do Petyra Baelisha. Paniątko z dorzecza otrzyma w prezencie buty. Tyrion podejrzewa piekielne ogary pana ojca o spalenie zamku lorda znad Tridentu. Piekarze, rzeźnicy i sprzedawcy jarzyn chcą widzieć się z królem – miasto głoduje, a tłuszcza napada na sklepy i piekarnie. Krasnal walczy z pokusą wydania ich Joffreyowi, który zapewne nie oszczędziłby sprzedawcom biczowania i ciosów włóczni. Do miasta przypłynął z północy ser Alliser Thorne. Przywiózł w słoju rękę upiora. Tyrion nie ma ochoty na widzenie się z niesympatycznym czarnym bratem i postanawia, by umieszczono wielbiciela Jona Snow w zapuszczonej celi. Bronn oddala się, by wypełnić polecenia, a Lannister wspina się na zewnętrzny dziedziniec. Królowa regentka z liczną eskortą wybiera się na objazd bram. Będą jej towarzyszyć: ser Boros Blount, ser Balon Swann, Gyles Rosby, Hallyne, Lancel Lannister i Vylarr z dwudziestką zbrojnych. Renly Baratheon może dotrzeć do miasta do najbliższej pełni. Słodka siostra nazywa Tyriona durniem – w jej mniemaniu brat lekceważy siły Renly’ego. Jej zdaniem Tyrion jest bezużyteczny, bo nie potrafi ściągnąć pana ojca do stolicy ani uwolnić Jaimego z Riverrun.

Tyrion podczas powrotu do swej samotni rozmyśla o zagrożeniu ze strony braci Baratheonów. Stannis jest bardziej niebezpieczny, a żadnemu ze szpiegów nie udało się zdobyć informacji o sytuacji na Smoczej Skale. Karzeł zastanawia się, jak bezpiecznie wyprowadzić Shae z miasta. Pod drzwiami samotni zastaje Podricka, który nie zdołał powstrzymać Baelisha przed wtargnięciem do środka. Petyr podziwia umiejętności łowieckie króla, któremu umykają zające. Skarbnik radzi Podrickowi, by zainwestował w rondle, gdyż wkrótce zamkową kuchnię zawojują potrawki z brązowych biegaczy. Tyrion komplementuje ubiór i broń Baelisha – dzięki słownym utarczkom obaj przekonują się, że Tyrion wie o knowaniach Petyra. Namiestnik wypytuje Palucha o jego relacje z córkami Hostera Tully. Chce złożyć propozycje Catelyn (jeśli odnajdzie Aryę) oraz Lysie i potrzebuje posła. Baelish przyznaje, że Lysa jest podatna na wpływy, ale nienawidzi Tyriona. Karzeł odpowiada, że ma dla niej prawdziwego zabójcę Jona Arynna. Potrzebuje mieczy Doliny i przysięgi Lysy, a w zamian jest gotów rozbroić górskie klany i ożenić Myrcellę z Robertem Arrynem po nadaniu mu tytułu namiestnika wschodu. Petyr pyta, co sądzi o planie namiestnika królowa Cersei i wybucha śmiechem, widząc odpowiedź Tyriona. Zgadza się zostać posłem do Lysy, ale nie za darmo. W zamian za Harrenhal i tytuł seniora Tridentu podejmuje przygotowania do wypłynięcia za dwa tygodnie do Doliny.

Godzinę po rozmowie z Littlefingerem w sypialni Tyriona pojawia się Varys. Eunuch gani Lannistera, który jego zdaniem jest okrutnikiem – skrzywdził wielkiego maestera, nie wyjawiając mu tajemnicy. Varys stwierdza, że namiestnik chce zapobiec koalicji Martellów z młodszym Baratheonem. Rozmawiają o mordercy Elii Martell i jej dzieci, ofercie dla Dorana Martella: wydanie zabójcy, miejsce w radzie, zakładnik królewskiej krwi. Eunuch zgaduje, że do Dorne zostanie wysłany Tommen. Reakcja Cersei na odebranie jej dzieci na pewno nie będzie entuzjastyczna, a człowiek, który przedwcześnie doniesienie o planach Tyriona królowej regentce, okaże się wrogiem.

Kandydaci nr 1, 2 i 3.

Postaci występujące w rozdziale:

  • Tyrion Lannister
  • wielki maester Pycelle
  • Petyr Baelish
  • Varys
  • Bronn
  • Cersei Lannister
  • dobry król Joffrey
  • Podrick Payne
  • Balon Swann
  • Boros Blount
  • Preston Greenfield
  • Gyles Rosby
  • Tallad (Wysoki Chłopiec)
  • Lancel Lannister
  • Vylarr
  • Hallyne
  • Galt

Postaci wspomniane w rozdziale:

  • Doran Martell, książę Dorne
  • Stannis i Renly Baratheon
  • Eddard Stark
  • lady Tanda Stokeworth
  • Lollys, nadziewana gęś
  • Braavos z Żelaznego Banku
  • Amory Lorch
  • Gregor Clegane
  • Qohorik, czyli Kozioł tj. Vargo Hoat
  • paniątko z Tridentu (?) i jego zgwałcona żona
  • Tywin Lannister
  • piekarze, rzeźnicy i zieleniarze
  • ser Alliser Thorne z ręką upiora w słoju
  • Janos Slynt
  • lord Tyrell
  • Loras Tyrell
  • lord Redwyne i jego dwaj synowie
  • Robb Stark
  • Jaime Lannister
  • Catelyn Stark
  • Shae
  • szpiedzy Varysa
  • Lyseńczycy i Myrijczycy na służbie u Stannisa
  • Jon Arryn
  • Robert Baratheon
  • Lysa Tully Arryn
  • Hoster Tully
  • Sansa Stark
  • Arya Stark
  • Robert Arryn
  • księżniczka Myrcella Baratheon
  • książę Tommen Baratheon
  • Janos Slynt
  • Elia Martell
  • Rhaenys i Aegon Targaryen, dzieci Elii i Rhaegara

Kto zmarł w rozdziale?

  • chłopi lorda z dorzecza, wybici przez Lannisterów
  • piekarz upieczony we własnym piecu

Statki:

  • lyseńskie galery Salladhora Saana
  • statek do Gulltown, którym Petyr chce wypłynąć za dwa tygodnie do Doliny

Bitwy i starcia:

  • spalenie zamku lorda z dorzecza, któremu zgwałcono żonę i wybito prostaczków
  • dobry król Joffrey kontra zające
Śmierć Elii i jej syna.

Czego się dowiedzieliśmy?

  1. Wielki maester podobno ma problemy ze spaniem. Nie wiadomo, czy spowodowane wizytami służących, czy długimi porannymi ceremoniałami z rodzaju “Panoramix” – czesanie brody, zaplatanie, puszenie, fryzowanie zarostu, układanie itp.
  2. Tyrion i Pycelle spożywają na śniadanie jaja na twardo, kompot ze śliwek i owsiankę.
  3. Karzeł rozbija wielkie, brązowe jajo, które przypomina mu głowę maestera – wkrótce Pycelle podpadnie i omal nie straci życia.
  4. Renly Baratheon maszeruje różanym traktem, a nikt nie wie, kiedy Stannis Baratheon wypłynie ze Smoczej Skały. Lannisterowie potrzebują sojuszników z armią.
  5. Tyrion podziwia łańcuch Pycelle’a, który sprawuje swój urząd od czasów Aegona V.
  6. Wielki maester prawdopodobnie udaje zniedołężnienie, by móc w spokoju przeczytać listy przed wysłaniem (w serialu w jednej z usuniętych scen, gdy Tywin łowił ryby w Królewskiej Przystani, Pycelle przez chwilę zachowywał się jak krzepki mężczyzna).
  7. W stolicy trudno o masło i miód, ale zamek królewski jest dobrze zaopatrzony w żywność dzięki dostawom lorda Gylesa i lady Tandy. Rosby i Stokeworth położone na północ od Królewskiej Przystani jeszcze nie ucierpiały z powodu wojny.
  8. Indagowany przez Pycelle’a Tyrion oznajmia, że namiestnik przemawia głosem króla (który ma trzynaście lat), a Cersei dźwiga brzemię wielkiej odpowiedzialności.
  9. Różnobarwne oczy karła zawsze zbijają ludzi z pantałyku – niczym Wolanda: „prawe, ze złotą iskierką na dnie, przewiercało każdego na wylot, lewe, puste i czarne, było wysokie jak ucho igielne, jak otwór bezdennej studni ciemności i cieni” (“Mistrz i Małgorzata”, M. Bułhakow).
  10. Wielki maester podkreśla, że królowa regentka co prawda jest kobietą, ale za to bardzo niezwykłą – należy do delikatnej płci i trzeba oszczędzać jej trosk. Słuchając o słabości Cersei Tyrion myśli: “Tak, to delikatna gołąbeczka. Zapytaj o to Eddarda Starka.”
  11. Na dziedzińcu Czerwonej Twierdzy każdego ranka rycerze i zbrojni wprawiają się w walce, posługując się stępionym orężem. Najlepszy z nich, ser Tallad Wysoki, powtarza sekwencję ciosów podczas ataku.
  12. Tyrion mianował Bronna kapitanem swej osobistej straży – najemnik nosi karmazynowy płaszcz wyszywany w złote dłonie.
  13. Tanda Stokeworth uzbrojona w nieprzebrany arsenał placków z minogiem, dzikich świń i smakowitych gulaszów prześladuje Krasnala.
  14. Bronn poważnieje, wspominając o lichwiarzu z Braavos, który żąda spotkania z królem i spłaty długu. Tyrion wątpi, by Joffrey umiał liczyć do dwudziestu i poleca najemnikowi, by odesłał Braavosa Littlefingerowi.
  15. Kamienny Płot został spalony do gołej ziemi, prawdopodobnie to lord Bracken przyjechał do stolicy ze skargą na zbrojnych Lannisterów, którzy wybili mu prostaczków.
  16. Tyrion rozkazuje wysłać lordowi z dorzecza nowe buty, co oznacza, że ten człowiek stanie się sługą Lannisterów (tak jak Bronn zajął miejsce sługi Tyriona w “Grze o Tron”). Lord Bracken zaraz po śmierci Młodego Wilka zaczął oblegać Raventree Hall.
  17. Większość dostaw żywności do stolicy trafia bezpośrednio do zamkowej i garnizonowej kuchni, dlatego mieszczanie głodują. W Zapchlonym Tyłku garkuchnie nadal serwują swój “specjalny” gulasz – Tyrion myśli, że prawdopodobnie w jego skład wchodzą ryby.
  18. Sprzedawcy żywności domagają się ochrony z obawy przed tłuszczą, która ostatniej nocy spaliła piekarza w jego własnym piecu. Podobno wśród napastników były też Złote Płaszcze.
  19. W tym rozdziale GRRM dwukrotnie wspomina o białym kolorze: królowa ma białe ramiona, a także białego wierzchowca.
  20. Obleczona w zieleń Cersei wygląda jak bogini. W przyszłości Sansa będzie nosić obszerny zielony płaszcz, Bronn chodzi w karmazynowym, a np. Ygritte w czarnym…
  21. Królowa regentka nie była zadowolona z tego, jak Tyrion potraktował Janosa Slynta.
  22. Boros Blount spogląda na wszystkich spode łba, ser Balon Swann ma inkrustowane srebrem siodło, z którego zwisa łuk. Gyles Rosby kaszle coraz mocniej, a Lancel Lannister został nowym ulubieńcem Cersei.
  23. Królowa chce sprawdzić skorpiony i ogniomioty – doniesiono jej o wymarszu Renlyego z Wysogrodu. Lwica uważa, że jej brat lekceważy kwestie obronności miasta. Podobno zastęp Baratheona liczy 100 tys. ludzi.
  24. Eunuch ma dokładne informacje na temat codziennych uczt i zabaw na rozstajach dróg, w których bierze udział król Renly.
  25. Gdyby Cersei nie zatrzymała synów lorda Paxtera Redwyne’a, zapewne i admirał z Reach opowiedziałby się po stronie Tyrellów i ich króla.
  26. Tyrion uważa, że Renly ma inne zmartwienia oprócz ataku na stolicę. W Riverrun zebrał siły Robb Stark, a w Harrenhal Tywin Lannister. Na miejscu Baratheona Krasnal posuwałby się powoli z armią i czekał na rozstrzygnięcie walk pomiędzy wilkorem a lwem.
  27. Cersei, mimo uspokajających słów brata, nie czuje się bezpieczne. Chce, by pan ojciec przyprowadził armię z dorzecza do stolicy. Pyta też o kwestię uwolnienia Jaimego z lochów Riverrun.
  28. Tyrion obawia się Stannisa bardziej niż Renlyego. Starszy z Baratheonów uchodzi za zimnego, twardego i nieubłaganego.
    Ani opłaceni rybacy, ani szpiedzy Varysa spośród domowników Stannisa nie dostarczają wieści o poczynaniach pana Smoczej Skały, co nie wróży nic dobrego.
  29. Varys otrzymał raport z Myr o kapitanach-najemnikach zaciągających się na służbę u Stannisa oraz o lyseńskich galerach widocznych przy brzegach wyspy z cytadelą Targaryenów.
  30. Joffrey walczy z zającami. Zwierzaki wygrywają, mimo iż dobry król uzbrojony jest w kuszę.
  31. Baelish nosi czerwone buty z czarnym grawerunkiem, śliwkowy wams i żółtą, atłasową pelerynę. Koszmarny dobór kolorów, George! 😉
  32. Petyr odmawia poczęstunku: “Powiadają, że ten kto pije z karłem, budzi się na Murze. Czarny kolor nieprzyjemnie podkreśla niezdrową bladość mojej cery.”
  33. Tyrion rozmyśla o swoich planach względem Littlefingera. Chwali jego ubiór i broń: Petyr nosi u boku sztylet z valyriańskiej stali, który odebrał Nedowi Starkowi. Ten sam, którym próbowano zabić Brana, i który przeciął palce Catelyn.
  34. Krasnal przy pomocy gierek słownych bada Baelisha – obaj wiedzą, jakie znaczenie ma ta broń z rękojeścią ze smoczej kości.
  35. Tyrion dowiedział się sporo o przeszłości Palucha i zaniepokoiło go, jak Petyr zdobył pozycję i wpływy w ciągu dziesięciu lat oraz wytworzył coś w rodzaju siatki wpływów, tzw. “złotą zbroję”. Baelish rozpoczynał karierę przed dziesięciu laty, gdy Jon Arryn ofiarował mu pozycję celnika (zapewne na prośbę Lysy Arryn).
  36. Podobo Littlefinger potrafił “potrzeć o siebie dwa złote smoki i w ten sposób spłodzić trzeciego” (zdaniem Jaimego w “Nawałnicy Mieczy” Baelish wytapia złoto ze złotych rybek).
  37. Trzy lata po przybyciu na dwór Petyr został królewskim skarbnikiem i członkiem Małej Rady. Kupował towary i obracał nimi, dzięki czemu dziesięciokrotnie zwiększył dochody Korony. Sprowadzał wełnę z północy, materiały z Dorne i Essos, barwił je, przewoził i sprzedawał.
  38. Baelish wszędzie lokował swoich ludzi – wszyscy klucznicy, rachmistrz, wagowy, mincmistrze trzech mennic, komendanci portów, poborcy, celnicy, płatnicy należeli do niego (w tym cudzoziemcy).
  39. Nikt nie kwestionował nominacji Petyra, który sprawiał wrażenie niegroźnego, przyjaznego człowieka z niskiego rodu (nie miał chorążych, świty zbrojnych, potężnej twierdzy, włości i perspektyw).
  40. Tyrion nie jest pewny, czy może zlikwidować Palucha, nawet jeśli Baelish okaże się zdrajcą – ludzie na kluczowych pozycjach mogą zaszkodzić namiestnikowi. Brak działania ze strony Lannistera umożliwi Littlefingerowi zdobycie w przyszłości pozycji, perspektyw małżeńskich, włości i zbrojnych.
  41. Petyr przechwala się, że zabrał dziewictwo obu córkom Hostera Tully – zarówno Catelyn, jak i Lysie (nigdy nie spał z Cat, była to Lysa, która opatrywała rannego po pojedynku z Brandonem Starkiem).
  42. Baelish jest przekonany, że Joffrey nie odda swojej “zabaweczki” (Sansy), a Catelyn Stark nie jest na tyle głupia, by wymienić Jaimego za córkę (tu się pomylił).
  43. Krasnal planuje pojmać Aryę, o ile ją odnajdzie. Słysząc o tym Petyr stwierdza: “Szukać nie znaczy jeszcze znaleźć”. Jak wiemy, w jego burdelu przebywa Jeyne Poole.
  44. Lysa Arryn jest bardziej bojaźliwa od swojej siotry, łatwiej ulega wpływom i nienawidzi Tyriona.
  45. Górskie klany nękają Dolinę Arrynów, a od pewnego czasu pozwalają sobie na bardziej zuchwałe napaści – dzięki uzbrojeniu otrzymanemu od Lannistera.
  46. Lysa miałaby przysiąc wierność Joffreyowi i oddać mu do dyspozycji armię Doliny – Tyrion jest realistą i wie doskonale, że córka lorda Tully nie skieruje ludzi przeciwko dorzeczu i wojskom północy.
  47. Baelish mógłby “zaśpiewać tę pieśń lady Lysie”, ale w zamian oczekuje zapłaty. Krasnal oferuje Harrenhal, jeden z najwartościowszych majątków w Siedmiu Królestwach. Ziemie dookoła zamku były rozległe, żyzne i bogate.
  48. Petyr stara się nie okazywać emocji, gdy słucha oferty Tyriona. Wspomina o klątwie siedziby Harrena Czarnego, a Krasnal kusi tytułem seniora Tridentu. Wtedy Paluch pyta o powody, dla których miałby otrzymać taką gratyfikację i wzmiankuje los Janosa Slynta.
  49. Varys mówi Tyrionowi, że Doran Martell jest sentymentalny i nadal opłakuje swoją siostrę Elię oraz jej słodkie dzieci. Książę Dorne nienawidzi rodu Lannisterów, zwołał chorążych i podzielił armię na dwie części.
  50. Krasnal obiecał, że wyda Martellom mordercę Elii i jej dzieci. Eunuch opowiada o ptaszkach, które słyszały imię wykrzyczane przez księżną przed śmiercią.
  51. W Casterly Rock było powszechnie wiadomo, że to Gregor Clegane zabił Elię Martell i jej dziecko. Zgwałcił żonę Rhaegara, mając na rękach krew i mózg jej syna.
  52. Pięćdziesiąt tys. Dornijczyków jest warte jednego wściekłego psa.
  53. Varys określa ofertę Tyriona jako “słodką”, ale zaraz dodaje, że słodycze bywają zatrute. Zastanawia się, które z dzieci Cersei zaoferowane zostanie jako zakładnik.
  54. Karzeł mówi do starszego nad szeptaczami, iż rozdzielenie Tommena z rodziną wyjdzie chłopcu na dobre.
  55. Varys zastanawia się, co stałoby się w przypadku śmierci Joffreya (Żelazny Tron odziedziczyłby potulny Tommen) i jak zareaguje Cersei na odebranie jej dzieci?
Cersei komplementuje brata.

Cytat/foreshadowing

  • Śliwki, śliwki, śliwki… podstęp, podstęp, podstęp.

Siedzieli w przewiewnych komnatach pod ptaszarnią. Służąca maestera przyniosła im jaja na twardo, kompot ze śliwek i owsiankę.

  • Łańcuch wielkiego maestera – złoto oznacza matematykę i ekonomię, srebro leczenie i trucizny, natomiast platynowe ogniwo pozostaje zagadką.

Maester podniósł się z trudem z krzesła z cichym brzękiem masywnego łańcucha: tuzina pierścieni przewleczonych przez siebie i ozdobionych klejnotami. Tyrion odnosił przy tym wrażenie, że złotych, srebrnych i platynowych ogniw jest znacznie więcej niż tych, które wykonano z mniej szlachetnych metali.

  • Półki z medykamentami i Tyrion wykazujący się znajomością leków oraz trucizn. Krasnal podprowadza specyfik na przeczyszczenie, który poda słodkiej siostrze.

Zestaw medykamentów maestera wywierał imponujące wrażenie. Stały tam tuziny zapieczętowanych lakiem słoiczków, setki zamkniętych zatyczkami fiolek i równie wielka liczba buteleczek z mlecznego szkła, a także niezliczone słoiki suszonych ziół. Wszystko to zaopatrzono pieczołowicie w nalepki, opisane wyraźnym pismem Pycelle’a.
Lubi porządek – pomyślał Tyrion. Rzeczywiście, gdy już poznało się zasady, według których ustawiono leki, łatwo było zauważyć, że każdy specyfik stoi na swoim miejscu. I ma tu bardzo ciekawe rzeczy. Zauważył senniczkę i wilczą jagodę, makowe mleko, lyseńskie łzy, suszony szary liść, tojad i taniec demona, jad bazyliszka, ślepotkę, wdowią krew…
Wspinając się na palce i wyciągając rękę w górę, zdołał ściągnąć z najwyższej półki małą, zakurzoną buteleczkę. Odczytawszy etykietę, uśmiechnął się i schował zdobycz do rękawa.

  • Ser Tallad, zalotnik Shae i królowej Margaery, jeden z najlepszych wojowników w Czerwonej Twierdzy, z rozkazu Cersei zostanie wtrącony do lochów Qyburna…

(…) pewnego dnia moje życie może zależeć od tego, jak uważnie przyjrzałem się tym prostakom. – Wstał. – Kim jest ten chłopak w opończy w niebieską kratę, który ma na tarczy troje oczu?
– To jakiś wędrowny rycerz. Na imię ma Tallad. Dlaczego pytasz?
Bronn odgarnął opadające na oczy włosy.
– On jest z nich najlepszy. Ale przyjrzyj się mu. Wpada w rytm i kiedy atakuje, za każdym razem wyprowadza te same ciosy w takiej samej kolejności. – Uśmiechnął się. – W dniu, gdy stanie do walki ze mną, przyniesie mu to zgubę.
– Poprzysiągł wierność Joffreyowi. To mało prawdopodobne, byś miał kiedyś z nim walczyć.

  • Zapowiedź zaślubin Bronna i Lollys, nadziewanej gęsi. W czasie najazdu Galów na Rzym w IV w. p.n.e. gęsi ostrzegły obrońców Kapitolu nocnym gęganiem – Jorah Mormont wspomniał kiedyś Daenerys, że jeśli lordowie Siedmiu Królestw mają rozum choćby wielkości gęsiego, nie ruszą przeciwko Dothrakom w otwartym polu. Być może Bronn ostrzeże kogoś przed inwazją z Essos?

Przyszło jej skądś do głowy, że karłowaty lord byłby idealnym małżonkiem dla jej córki Lollys, wielkiej, pulchnej, głupkowatej kobiety, o której plotkowano, że w wieku trzydziestu trzech lat nadal pozostaje dziewicą.
– Prześlij jej moje przeprosiny.
– Nie masz ochoty na nadziewaną gęś? – zapytał Bronn, uśmiechając się złośliwie.
– A może to ty powinieneś zjeść gęś i ożenić się z panną. Albo, jeszcze lepiej, wyślijmy Shaggę.
– On prędzej zjadłby pannę i ożenił się z gęsią – zauważył Bronn. – Zresztą Lollys waży więcej od niego.
– To prawda – przyznał Tyrion, gdy przechodzili w cieniu zadaszonego przejścia łączącego dwie wieże.

  • Jeden z lordów Tridentu pozostał wierny Joffreyowi. Tyrion postara się wykorzystać “paniątko” do swoich celów.

Jakieś paniątko z Tridentu skarży się, że ludzie twojego ojca spalili mu zamek, zgwałcili żonę i wybili wszystkich chłopów.
– Mam wrażenie, że to się nazywa wojna. – Tyrion wyczuwał w tym rękę Gregora Clegane’a albo Amory’ego Lorcha, czy innego ulubionego piekielnego ogara swego ojca, na przykład Qohorika. – A czego chce od Joffreya?
– Nowych chłopów – wyjaśnił Bronn. – Przyszedł tu z tak daleka, żeby się pochwalić swą wiernością i zażądać odszkodowania.
– Jutro znajdę dla niego trochę czasu. – Bez względu na to, czy naprawdę był wierny, czy tylko zdesperowany, uległy lord z dorzecza mógł się okazać użyteczny. – Dopilnuj, żeby dano mu wygodną komnatę i gorący posiłek. Wyślij mu też nową parę butów i to dobrych, jako prezent od króla Joffreya. Nigdy nie zaszkodzi okazać szczodrość.

  • Śliwkowy Paluch przesiaduje w oknie samotni namiestnika, z którego niegdyś pokazywał Nedowi szpiegów. Obecnie podziwia dobrego króla Joffreya.

Lord Petyr siedział na ławeczce w oknie wykuszowym. Rozleniwiony i elegancki, miał na sobie szykowny śliwkowy wams i żółtą atłasową pelerynę. Jedną obleczoną w rękawiczkę dłoń wsparł na kolanie.
– Król uzbroił się w kuszę i walczy z zającami – rzucił. – Zające wygrywają. Chodź to obejrzeć.
Tyrion musiał stanąć na palcach, by móc wyjrzeć przez okno. Na ziemi leżał martwy zając. Drugi, trafiony w bok, właśnie konał. Jego długie uszy drżały. Niezliczone bełty pokrywały ubitą ziemię niczym rozrzucona przez burzę słoma.
– Teraz! – krzyknął Joff. Łowczy puścił kolejnego zająca i uciekł w pośpiechu. Joffrey nacisnął spust kuszy. Chybił o dwie stopy. Zwierzę stanęło słupka i zmarszczyło nos, spoglądając na króla.

  • Tyrion zostaje wrogiem Petyra i niejako wydaje na siebie wyrok – Litllefinger będzie miał Krasnala na celowniku i spróbuje go usunąć (pionek: Mandon Moore).

– To prawda, że Lysa łatwiej ulega wpływom niż Catelyn… ale jest też bardziej bojaźliwa, a do tego słyszałem, że cię nienawidzi.
– Jest przekonana, że ma powód. Gdy gościłem u niej w Orlim Gnieździe, utrzymywała, że zamordowałem jej męża i nie chciała słuchać mych zaprzeczeń. – Pochylił się. – Jeśli dam jej prawdziwego zabójcę Jona Arryna, może spojrzy na mnie łaskawszym okiem.
Littlefinger wyprostował się nagle.
– Prawdziwego zabójcę? Przyznaję, że mnie zaciekawiłeś. To znaczy kogo?
Tym razem to Tyrion się uśmiechnął.
– Podarunki daję tylko przyjaciołom. Lysa Arryn będzie musiała to zrozumieć.

  • Perspektywy Baelisha, który po przodkach odziedziczył kawałek gruntu na kamienistym wybrzeżu Paluchów. I przyszłość Tullych, którzy stracą władzę nad dorzeczem.

– Harrenhal jest przeklęty – oznajmił po pewnym czasie lord Petyr, starając się nadać swemu głosowi znudzone brzmienie.
– W takim razie zrównaj go z ziemią i zbuduj nowy zamek, który będzie ci odpowiadał. Pieniędzy ci nie zabraknie. Zamierzam uczynić cię seniorem Tridentu. Okazało się, że lordom dorzecza nie można ufać. Niech wszyscy złożą ci przysięgę lenną.
– Nawet Tully’owie?
– Jeśli po wojnie zostaną jeszcze jacyś Tully’owie.

  • Varys o sentymentach i antypatiach Dorana Martella.

– Dornijczycy jak dotąd nie biorą udziału w wojnie. Doran Martell zwołał swych chorążych, ale na tym poprzestał. Powszechnie wiadomo, że nienawidzi rodu Lannisterów. Wszyscy sądzą, że przyłączy się do lorda Renly’ego. Chcesz go przed tym powstrzymać.
– To jest oczywiste – zauważył Tyrion.
– Pytanie tylko, co zamierzasz mu zaoferować w zamian za poparcie. Książę jest sentymentalny i do dziś opłakuje swą siostrę Elię oraz jej słodkie maleństwa.
– Ojciec mówił mi kiedyś, że lord nigdy nie pozwala, by sentymenty stanęły na drodze jego ambicji… a tak się składa, że zwolniło się miejsce w małej radzie, jako że lord Janos przywdział czerń.
– Miejsce w radzie to gratka nie do pogardzenia – przyznał Varys – ale czy to wystarczy, by dumny książę zapomniał o zamordowanej siostrze?

Ręka Króla.

Szalone Teorie:

Błędy w tłumaczeniu:

  • Oryginał: In the airy chambers beneath the rookery, his girl served them boiled eggs, stewed plums, and porridge, while Pycelle served the pontifications.
    Tłumaczenie: Siedzieli w przewiewnych komnatach pod ptaszarnią. Służąca maestera przyniosła im jaja na twardo, kompot ze śliwek i owsiankę. Pycelle odprawił należne obrządki.
    Poprawne tłumaczenie: W przewiewnych komnatach pod ptaszarnią, jego służąca podała im jaja na twardo, kompot ze śliwek i owsiankę, podczas gdy Pycelle perorował.
  • Oryginał: “For the eyes of Doran Martell, Prince of Dorne.”
    Tłumaczenie: – Mają dotrzeć do rąk Dorana Martella, księcia Dorne.
    Poprawne tłumaczenie: – Dla oczu Dorana Martella, księcia Dorne.
  • Oryginał: before the sound of wings prompted him to rise. He spied the raven, dark in the dawn sky, and turned briskly toward the maze of shelves at the far end of the room.
    Tłumaczenie: Wreszcie rozległ się łopot skrzydeł i namiestnik wstał z krzesła. Zauważył kruka, ciemną plamkę na porannym niebie, po czym ruszył pośpiesznie ku licznym półkom, stojącym w głębi pomieszczenia.
    Poprawne tłumaczenie: nim łopot skrzydeł skłonił go do powstania. Spostrzegł kruka, ciemnego na porannym niebie, i ruszył żwawo ku labiryntowi półek na drugim końcu pokoju.
  • Oryginał: powdered greycap
    Tłumaczenie: suszony szary liść
    Poprawne tłumaczenie: szary kapelusz (muchomora) – „Nawałnica Mieczy” tom 2 podaje poprawny przekład;
  • Oryginał: Ser Boros Blount of the Kingsguard, wearing white scale and his favorite scowl; Ser Balon Swann, bow slung from his silver-inlay saddle;
    Tłumaczenie: ser Boros Blount z Gwardii Królewskiej zakuty w białą płytową zbroję i jak zwykle spoglądający na wszystkich spode łba; ser Balon Swann, z którego inkrustowanego srebrem siodła zwisał łuk;
    Poprawne tłumaczenie: Ser Boros Blount z Gwardii Królewskiej, w białej zbroi łuskowej spoglądał groźnie; ser Balon Swann, z którego zdobionego srebrem siodła zwisał łuk;
    Na czym polega błąd? scale – łuska, inlay – damaskinaż (inkrustacja chyba tylko do mebli?)
  • Oryginał: The queen jerked on her reins and wheeled her palfrey around. She rode out the gate at a brisk trot
    Tłumaczenie: Królowa szarpnęła wodze, zawróciła konia i opuściła szybkim truchtem dziedziniec.
    Poprawne tłumaczenie: Królowa szarpnęła wodze i zawróciła swoją klacz. Wyjechała przez bramę szybkim kłusem
  • Oryginał: The striped hulls of Lysene war galleys had been seen offshore,
    Tłumaczenie: W pobliżu brzegu widziano jednak pasiaste lyseńskie galery,
    Poprawne tłumaczenie: Pasiaste kadłuby lyseńskich galer wojennych widziano w pobliżu brzegu,
  • Oryginał: Valyrian steel, and a dragonbone hilt.
    Tłumaczenie: Valyriańska stal i rękojeść z kości słoniowej.
    Na czym polega błąd? Smoczej!!!
  • Oryginał: I want Lady Lysa and her son to acclaim Joffrey as king, to swear fealty, and…
    Tłumaczenie: – Chcę, żeby lady Lysa uznała Joffreya za króla, poprzysięgła mu wierność i…
    Poprawne tłumaczenie: Chcę, żeby lady Lysa i jej syn uznali Joffreya za króla, przysięgli mu wierność i…
  • Oryginał: Harrenhal was one of the richest plums in the Seven Kingdoms, its lands broad and rich and fertile, its great castle as formidable as any in the realm…
    Tłumaczenie: Harrenhal był jednym z najwartościowszych majątków w Siedmiu Królestwach. Jego ziemie były rozległe, bogate i żyzne, a zamek nie ustępował żadnemu w kraju…
    Poprawne tłumaczenie: Harrenhal było jedną z najdorodniejszych śliwek w Siedmiu Królestwach, jego ziemie były rozległe, bogate i żyzne, wielki zamek potężny jak żaden inny w królestwie…
  • Oryginał: Blood for his pride, a chair for his ambition. Gold and land, that goes without saying. A sweet offer…
    Tłumaczenie: Krew dla zaspokojenia dumy, miejsce w radzie dla zaspokojenia ambicji. Słodka propozycja…
    Poprawne tłumaczenie: Krew dla jego dumy, miejsce dla ambicji. Złoto i ziemie, to rzecz zupełnie zrozumiała. Słodka propozycja..
To mi się podoba 0
To mi się nie podoba 0

Related Articles

Komentarzy: 25

  1. O co chodzi z tym lordem Tridentu. On jest wyżej niż Tully ? Coś jak strażnicy Wschodu, zachodu itd ?

    To mi się podoba 0
    To mi się nie podoba 0
    1. Najwyższy Lord Tridentu (Lord Paramount of the Trident) to tytuł przyznany przez Aegona Zdobywcę lordowi Edmynowi Tully’emu z Riverrun. LPoT jest seniorem (liege lord) dla wszystkich lordów Dorzecza, których ziemie są poetycko określane jako 'tereny nawadniane przez rzekę Trident, jej odnogi i dopływy’.

      W angielskim systemie feudalnym Lord Paramount (od par a mont, na szczycie góry) był panem, który nie miał nad sobą innego lorda, jedynie samego monarchę. Lordowie podlegli Paramontowi byli nazywani 'lorda paravail’ (’w dolinie’).

      Według A Wiki of Ice and Fire najprawdopodbniej tytuł 'lord paramount’ otrzymali ci spośród wielkich lordów Siedmiu Królestw, którzy nie byli przed Podbojem królami – Tully’owie jako nowi seniorzy Dorzecza (gdzie wcześniej władali Żelaźni Ludzie z rodu Hoare), Tyrellowie (tytuł: Lord Paramount of the Mander) jako nowi władcy Reach (wcześniej byli majordomami Gardenerów, tak jak Karolingowie na dworze Merowingów) oraz Orys Baratheon jako Lord Paramount of the Stormlands.

      Na Żelaznych Wyspach dość długo trwały walki o sukcesję (sparawa z kapłanem Lodosem, kwestia praw lorda Qhorina Volmarka) – w roku 2 o.P. miała miejsce inwazja floty Targaryenów dowodzonej przez samego Aegona na Balerionie. Ostatecznie władcą Żelaznych Wysp został lord Vickon Greyjoy z Pyke, ale nie otrzymał tytułu Lord Paramount. Wg. A Wiki of Ice and Fire możliwe, że jego odpowiednikiem jest 'Lord of the Iron Islands’.

      To mi się podoba 0
      To mi się nie podoba 0
      1. Chciałem sprawdzić te tytuły na awoiaf (królowie przed podbojem nie zostali Lordami Paramountami?), i wyświetla mi się to: 404 – Not Found. Takie wyjaśnienie znalazłem na wikipedii: Rządy, które cenzurują Internet również często zwracają nieprawdziwe błędy 404, kiedy użytkownik próbuje skorzystać z zablokowanej strony internetowej. Czyżby unijna cenzura?

        To mi się podoba 0
        To mi się nie podoba 0
          1. A już myślałem… Dziękuję za odpowiedź. Przedstawiony przez ciebie podział tytułów rzeczywiście ma sens.

            To mi się podoba 0
            To mi się nie podoba 0
            1. Oto fragment ze ŚLIO w którym pojawia się Lord Paramount dla Żelaznych Wysp:

              /Aegon chose a different course. Gathering the remaining lords of the Iron Islands together, he announced that he would allow them to choose their own lord paramount. Unsurprisingly they chose one of their own: Vickon Greyjoy, Lord Reaper of Pyke, a famous captain descended of the Grey King. Though Pyke was smaller and poorer than Great Wyk, Harlaw, and Orkmont, the Greyjoys boasted a long and distinguished lineage. In the days of the kingsmoot, only the Greyirons and Goodbrothers had produced more kings, and the Greyirons were gone/

              Wygląda na to, że Greyjoyowie również są L.P. – lecz nie używają tego tytułu z 'zielonych krain’, wybierając godności kojarzące się z kulturą Żelaznych Ludzi – Kosiarz Pyke, Syn Morskiego Wiatru.

              Z kolei w tych fragmentach Aegon nadje tytuły pozostałym Lordom Paramontom:

              Dorzecze – lord Edmyn Tully:

              /Harren and his last sons died in the fires that engulfed his monstrous fortress that night. House Hoare died with him, and so too did the Iron Islands’ hold on the riverlands. The next day, outside the smoking ruins of Harrenhal, King Aegon accepted an oath of fealty from Edmyn Tully, Lord of Riverrun, and named him Lord Paramount of the Trident. The other riverlords did homage as well—to Aegon as king and to Edmyn Tully as their liege lord/

              Reach – Ser Harlan Tyrell:

              /Tyrell yielded up the keys to the castle without a fight and pledged his support to the conquering king. In reward Aegon granted him Highgarden and all its domains, naming him Warden of the South and Lord Paramount of the Mander, and giving him dominion over all House Gardener’s former vassals/

              Krainy Burzy – Orys Baratheon:

              /Even before the Conquest, he served as Aegon’s champion and sworn shield, and his defeat of King Argilac only added further luster to his name. When King Aegon granted Storm’s End to House Baratheon in perpetuity, and named Orys Lord Paramount of the Stormlands and the Hand of the King, none dared suggest that he was unworthy of these honors/

              To mi się podoba 0
              To mi się nie podoba 0
        1. Oto znane tytuły głów Wielkich Rodów Westeros:

          LANNISTER – Król Skały (przed Podbojem), Lord Casterly Rock, Tarcza Lannisportu, Namiestnik (Warden) Zachodu

          ARRYN – {Król Góry i Doliny}, Lord Eyrie, Obrońca Doliny, Namiestnik Wschodu

          TYRELL – {Wysoki/Wielki Zarządca Reach}, Lord Paramont Manderu/Najwyższy Lord Manderu (w TWOIAF pojawia się forma tego tytułu z 'L.P. Reach’), Wielki Marszałek Reach, Obrońca Marchii, Lord Wysogrodu

          STARK – {Król na Północy, Król Zimy}, Lord Winterfell, Namiestnik Północy

          MARTELL – Książę Dorne, Lord Piaskowego Okrętu, Lord Słonecznej Włóczni

          GREYJOY – {okresowo: Najwyższy Król Żelaznych Wysp – gdy członek tego rodu zostawał wybrany przez królewski wiec}, Lord Żelaznych Wysp, Lord Kosiarz Pyke, {Król Soli i Skały – za Balona IX i Eurona III}, Syn Morskiego Wiatru

          {GARDENER} – Król Reach, Lord Wysogrodu

          TULLY – Lord Paramont Tridentu, Lord Riverrun

          BARATHEON – Lord Paramont Krain Burzy, Lord Krańca Burzy

          {DURRANDON} – Król Burzy

          {HOARE} – Król Wysp i Rzek

          Wygląda na to, że każdy ród ma:
          jeden tytuł związany z siedzibą: Lord ______ (zamek) – w przypadku Greyjoyów dodano 'Kosiarz’
          w przypadku rodów, które nie były monarchami przed Podbojem: Lord Paramont/Najwyższy Lord + rzeka/region
          w przypadku Starków, Lannisterów, Arrynów i Tyrellów: Warden + kierunek geograficzny (zapewne chodziło o obronę przed atakami z tej strony – Starkowie mieli bronić przed Dzikimi, piratami z Morza Dreszczy itd, Arrynowie przed inwazjami z Essos, Tyrellowie przed Dornijczykami, Lannisterowie przed Żelaznymi Ludźmi)
          dodatkowe tytuły honorowo-historyczne (Tarcza Lannisportu, Syn Morskiego Wiatru, Wielki Marszałek Reach)

          To mi się podoba 0
          To mi się nie podoba 0
          1. A mnie ciekawi przydomek Starków- Królowie Zimy. Według ŚLiO Brandon Budowniczy wybudował Winterfell po wybudowaniu Muru, ,,by stał się fortecą jego potomków, królów zimy”. Zastanawiam się, czy to całe nazewnictwo nie wskazuje, że Ostatnim Bohaterem był właśnie Stark. W końcu w krainie, która ma taki respekt przed zimą, nazywanie zamku upadkiem zimy, a jego właścicieli Królami Zimy, trąci nierozwagą? Durran nazwany został Królem Burzy po wybudowaniu zamku, który się jej oparł, pokonał ją, a podobno pomógł mu w tym mały chłopiec, znany później jako Brandon Budowniczy. Dzięki Melissandre wiemy, że zamek jest w jakiś sposób magiczny, więc być może Brandon już wtedy współpracował z Dziećmi Lasu? Wiemy też, że zamieszkiwały w Deszczowym Lesie. Ostatni Bohater odnalazł Dzieci Lasu, a więc musiał je znać wcześniej, skoro wiedział, że ma u nich szukać pomocy- a jakoś nikt inny na to nie wpadł. Brandon współpracował z nimi również przy budowie Muru. Wydaje mi się, że to dosyć prawdopodobne, by w Winterfell znajdowało się coś, co ma pomóc w walce z Innymi, coś, co Brandon ukrył tam, by zapobiec w przyszłości takim wydarzeniom, a co wymaga obecności Starków- stąd te ludowe wierzenia- Północ pamięta, w Winterfell zawsze musi być Stark… Tylko dlaczego Stark? Co łączy Dzieci Lasu i Starków? Według mnie tylko wargowanie. Być może jeszcze jedna legenda związana z Winterfell ma w sobie ziarno prawdy… Legenda o ukrytym w kryptach smoku, który ogrzewa je swoim oddechem.

            To tylko hipoteza, choć obecność kolejnego Brandona i jego nauka wargowania wydaje się dość spójna z moją wizją ?

            To mi się podoba 0
            To mi się nie podoba 0
            1. coś z tymi Starkami jest na rzeczy, nawet dzicy przekazują sobie podania o Winterfell, Baelu Bardzie i kryptach, itd.

              To mi się podoba 0
              To mi się nie podoba 0
  2. „Wielki maester podkreśla, że królowa regentka co prawda jest kobietą, ale bardzo za to bardzo niezwykłą”

    To mi się podoba 0
    To mi się nie podoba 0
  3. „48.Perty stara się nie okazywać emocji, gdy słucha oferty Tyriona. Wspomina o klątwie siedziby Harrena Czarnego, a Krasnal kusi tytułem seniora Tridentu. Wtedy Paluch pyta o powody, dla których miałby otrzymać taką gratyfikację i wzmiankuje los Janosa Slynta.” Imię Baelisha.

    To mi się podoba 0
    To mi się nie podoba 0
  4. W serialu jest scena jak wielki maester się rozciąga, ubiera itp i jest całkiem zdrowy i żwawy. A po gimnastyce udaje zniedołężniałego

    To mi się podoba 0
    To mi się nie podoba 0
    1. Nie będzie dzisiaj :(. Awaria. Coś się pochrzaniło przy instalacji elektrycznej na moim osiedlu i połowa ludzi nie ma prądu. Mam tylko nadzieję, że do meczu zdążą naprawić.

      To mi się podoba 0
      To mi się nie podoba 0
      1. „Mam tylko nadzieję, że do meczu zdążą naprawić.”
        żebyśmy w czasie meczu mieli co czytac? xD

        To mi się podoba 0
        To mi się nie podoba 0
  5. Tak nawiązując do niedoszłego małżeństwa Arianne z Tommenem (ludzie, to jest zupełnie nie do wyobrażenia), to aż bije po oczach, że na tym etapie potomstwo Dorana nie było jeszcze przez Martina ogarnięte. Bo żeby Krasnal nie wymyślił żadnego komentarza na temat ponad dwudziestoletniej dziedziczki tronu, która wciąż jest na rynku matrymonialnym, jest dość dziwne. A jakby tak wziąć pod lupę także jej braci, to już w ogóle. Ja rozumiem inne obyczaje, ale nie znając planów Dorana to wygląda trochę tak, jakby nie zależało mu w ogóle na przedłużeniu rodu.

    To mi się podoba 0
    To mi się nie podoba 0

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Back to top button