Czytamy Nawałnicę Mieczy #3: Catelyn I

Trzeci odcinek Czytamy Nawałnicę Mieczy w tym roku? Szaleństwo!

Streszczenie

Catelyn czuje wstyd. Wieść o uwolnieniu Królobójcy już się rozeszła, a ona – matka króla i córka lorda Riverrun – staje przed zbrojmistrzem Desmondem Grellem i namiestnikiem Utherydesem Waynem, by ponieść odpowiedzialność za swój postępek. Cat wstydzi się nie tyle samego uczynku, co tego, w jakiej sytuacji zostali postawieni wierni słudzy lorda Hostera. Wayn i Grell nie potępiają Catelyn, przeciwnie, zaczynają od złożenia kondolencji w związku ze śmiercią Brana i Rickona, następnie sugerują, że kobieta nie była w momencie uwalniania Jaime’a poczytalna. Catelyn nie chowa się za szaleństwem i obstaje przy swoim, również dlatego, że w jej wersji wypuszczenie Królobójcy było wymianą zakładników. Ostatecznie, na własną prośbę, zostaje zamknięta w areszcie domowym w komnatach ojca. Utherydes Wayn informuje Cat, że ser Robin Ryger ruszył w pościg za Lannisterem i Brienne.

Później, siedząc przy łóżku lorda Hostera, Catelyn obserwuje swojego ojca bredzącego w malignie. Lord Hoster błaga o przebaczenie, wspomina imię Ruta i obiecuje córce, że będzie miała inne dzieci. Catelyn próbuje dopytać maestera Vymana o to, czy w Riverrun pracowała kobieta imieniem Ruta, przypuszczając, że jej ojciec musiał wziąć po śmierci swojej żony kochankę. Vyman nie przypomina sobie takiej osoby. Catelyn dostrzega, że maester jest zmieszany i wydobywa z niego informację o tym, iż Robb został ranny podczas szturmu na Turnię – zamek w Krainach Zachodu. Maester zapewnia, że rana nie jest poważna, ale Cat i tak ma wrażenie, że bogowie postanowili ją ukarać.

Rozważając tajemnicę „Ruty”, Catelyn dochodzi do wniosku, że lord Hoster musiał myśleć o swojej drugiej córce – Lysie, która wielokrotnie poroniła. Domyśla się, że małżeństwo było sposobem na przywiązanie Tullych do sprawy Starków i Baratheonów, oraz metodą pozyskania dziedzica dla rodu Arrynów. Lysa została skazana na małżeństwo bez miłości i według Cat właśnie za to chce przeprosić jej ojciec. Catelyn pisze list do siostry, błagając ją, aby przybyła do Riverrun i wysłuchała prośby o przebaczenie jej ojca. A jeśli to niemożliwe, to aby choć wysłała do niego list. Lady Catelyn domyśla się wszakże, że Hoster zginie, nim kruk doleci do Orlego Gniazda.

Wieczorem tego dnia powracają wojska Tullych. Lord Edmure informuje siostrę, że Stannis Baratheon przegrał bitwę nad Czarnym Nurtem. Cat nie przejmuje się tym, uważając, iż Stannis również był potencjalnym wrogiem. Dopiero wyjaśnienie powodów tej porażki jest porażające – po stronie Lannisterów opowiedziało się Reach. Wspiera ich także Dorne. Brat stwierdza, że Catelyn nie miała prawa zwalniać jeńca, Cat zasłania się „prawem matki”, po czym Edmure przekazuje prawdziwie szokującą wiadomość. Po pierwsze – Tyrion Lannister prawdopodobnie nie żyje, więc cały układ trzyma się na słowo honoru. Po drugie – Edmure wysłał wiadomość o ucieczce Królobójcy do Harrenhal, więc Jaime zostanie schwytany. Lord Tully przemilczał udział w całym przedsięwzięciu swojej siostry. Catelyn jest przerażona, zdaje sobie bowiem sprawę z tego, że nawet jeśli Brienne zdoła doprowadzić Lannistera do Królewskiej Przystani, wszyscy będą już wiedzieli, że uciekł, a nie został zwolniony. Nie będzie powodu, by wymieniać jeńców. Zrozpaczona wyprasza brata.

Postaci występujące w rozdziale

• Catelyn Stark
• Desmond Grell
• Utherydes Wayn
• Hoster Tully
• maester Vyman
• Edmure Tully

Ważne informacje

1. Catelyn za wszelką cenę (nawet jeśli zostanie za to ukarana) próbuje utrzymać pozory, że wypuszczenie Królobójcy było aktem wymiany jeńców.
2. My już wiemy – ale Catelyn jeszcze nie – że Brienne poradziła sobie z Robinem Rygerem.
3. Lord Edmure odparł siły Lannisterów. Wszyscy traktują to jako sukces. W rzeczywistości to źródło porażki Stannisa, nad którą ubolewa Tully, a także początek końca kampanii Robba.
4. Tajemnicze słowo „ruta” nadal pozostaje niewyjaśnione. Ale Catelyn łączy ze sobą pozostałe elementy majaczeń ojca, domyślając się pewnych elementów detali małżeństwa Lysy z Jonem Arrynem.
5. Catelyn pisząc list do Lysy i wzywając siostrę, by przebaczyła ojcu, nie wie jeszcze o tym, że ruta była środkiem poronnym.
6. Hoster Tully jak na osobę, która prawie nic w książkach nie mówi, jest jednym z najpoważniejszych politycznych graczy.
7. Edmure rozesłał wici, że Jaime uciekł. Cała sprawa ma jeszcze jeden podtekst, którego nie zauważyła nawet Catelyn – ta informacja dotarła do Roose’a Boltona.

Komentarz do rozdziału

Rozdziały Catelyn zawsze czyta się fantastycznie, ale tym razem Martin przeszedł samego siebie, dając nam dwa fantastyczne wątki. Pierwszy to wątek detektywistyczny, związany ze słowami Hostera i odsłaniający drugie dno Rebelii Roberta. W zasadzie jedyny minus tej zabawy w detektywa uskutecznianej przez Catelyn to przyjęcie przez nią, że „Ruta” jest pieszczotliwym imieniem, jakim ojciec musiał mówić do Lysy. Nie ma to sensu, sama Cat nigdy nie słyszała takiego przezwiska. Ale Martinowi potrzebna była sytuacja, w której Catelyn rozgryza tylko część zagadki, nie domyślając się jeszcze, że wyciąg z ruty posłużył do zabicia dziecka Lysy i Littlefingera. Dzięki temu list, który pisze do siostry, jeszcze bardziej zantagonizuje Lysę. Co więcej, gdyby Cat odkryła wszystko, istniałaby przestrzeń do podjęcia jakichś działań przeciw Lysie (choć czy siostra by się na to zdecydowała?) w oparciu o autorytet zarówno Catelyn, jak i Blackfisha.

Drugi wątek to coś, co będziemy obserwować przez całą Nawałnicę mieczy, to znaczy niebo walące się Starkom na głowy. Nawet jedyna pozytywna wiadomość (zwycięstwo Edmure’a) jest w istocie wiadomością, którą już znaliśmy i która wcale pozytywna nie jest. Poza tym wszystko idzie źle. Robb odniósł rany. Stannis przegrywa. Reach i Dorne popierają Lannisterów. Tyrion prawdopodobnie nie żyje, więc nie dotrzyma umowy (tak naprawdę to żyje, ale rzecz jest bez znaczenia). Edmure rozesłał wiadomość, że Królobójca uciekł, co sprawia, że wymiana jeńców jest jeszcze bardziej wątpliwa. Catelyn jest oczywiście wściekła na brata, ale przecież musiała domyślać się takiej ewentualności. Królobójcę należy schwytać za wszelką cenę, bo to poważna karta przetargowa.

No i jest jeszcze jeden smaczek, który zauważymy, spoglądając na treść rozdziału z perspektywy Roose’a Boltona. Lord Dreadfortu w przeciągu kilku dni dowie się, że Robb stracił Winterfell, kluczowego jeńca i sojusz z Freyami. W tym samym czasie Lannisterowie poradzili sobie ze Stannisem i uzyskali poparcie Reach oraz Dorne. Game over, man.

0

0