Czytamy Nawałnicę Mieczy #17: Sansa II

Najkrótszy miesiąc w roku rozpoczynamy najkrótszym rozdziałem w Nawałnicy Mieczy!

Streszczenie

Sansa dowiaduje się, że ma otrzymać nową suknię. Jeszcze bardziej dziwi ją to, że uszycie nowej sukni zleciła królowa. Przez chwilę zastanawia się, czy chodzi o Margaery (przyszłą królową) czy Królową Cierni, ale wątpliwości zostają rozwiane – to prezent od królowej Cersei. A nowa suknia jest potrzebna, ponieważ Sansa bardzo w ostatnim czasie urosła, no i jest już – przynajmniej w oczach mieszkańców Westeros – kobietą.

Myśli Sansy kierują się w stronę Margaery oraz jej dam dworu. Dziewczyna jest niezwykle wdzięczna Tyrellom za wszystko co dla niej zrobili i myśli o samej Margaery jak o siostrze. Nawet jej kuzynki, choć gadatliwe, okazywały Sansie wiele sympatii. Starkówna najwięcej rozmyśla o Margaery, dostrzegając, że jest słodka i niewinna, ale ma też w sobie coś ze swej babki. Sansa z jednej strony czuje ulgę na myśl o wyjeździe, z drugiej żałuje przyszłej królowej. Wraca myślami do rozmów, w których błagała Margaery, by ta nie wychodziła za Joffreya, bo młody król ją skrzywdzi. Przyszła królowa sprawiała wrażenie, że wierzy w opowieści Sansy, ale jest pewna swego. Ostatecznie przypomina, że będzie miała do obrony Lorasa. Sansa myśli jednak, że Rycerz Kwiatów nie zdoła obronić swej siostry. A jeśli zdoła, to zostanie kolejnym Królobójcą i wybuchnie kolejna wojna. Dziewczyna dziwi się, że Margaery, starsza i mądrzejsza, tego nie dostrzega.

Wcześniej Sansa powiedziała Dontosowi Hollardowi o swoich planach poślubienia Willasa Tyrella. Ku swojemu zdziwieniu odnotowuje, że Dontos stanowczo się temu sprzeciwia. Ostrzega Sansę, że Tyrellowie są tacy sami jak Lannisterowie i błaga ją, aby trzymała się pierwotnego planu. Dziewczyna wyrzuca błaznowi, że nie pomógł jej uciec, gdy o to prosiła, a w Wysogrodzie będzie bezpieczna. Hollard nalega, twierdząc, że wszystkie przygotowania już zakończone, a Tyrellom zależy tylko na prawach Sansy do Winterfell.

Dziewczyna opuszcza Dontosa, ale później zaczyna rozmyślać na temat jego słów. Wie o śmierci Brana i Rickona, ale jest pewna, że Winterfell przypadnie Robbowi i jego potomkom. Wędruje więc myślami w stronę swojego małżeństwa z Willasem. Jest pewna, że go z czasem pokocha, ale obawia się, że jej uczucie do Lorasa może w tym przeszkodzić. Postanawia modlić się za Margaery. I jeszcze raz wraca myślami do swojej sukni. Nie może doczekać się kiedy ją założy.

Postaci występujące w rozdziale

• Sansa
• Krawcowa

Ważne informacje

1. Sansa dostanie suknię, którą szykuje jej Cersei. Sansa nie wie jeszcze na jaką okazję.
2. Sansa zdaje sobie sprawę z tego, że jest pożądana przez mężczyzn. Prawdopodobnie swoją rolę odgrywają tu nieco zbyt obcisłe ubrania.
3. Margaery uważa, że ma wszystko pod kontrolą.
4. Dontos Hollard jakimś cudem sam zdobył statek, którym chce uratować Sansę.
5. Sansa jest traktowana jako dziedziczka Winterfell.

Komentarz

OK, nie będę kłamał. Nie działo się prawie nic. 90% rozdziału rozgrywa się w głowie Sansy, która próbuje rozgryźć motywacje poszczególnych graczy i wraca myślami do wcześniejszych rozmów. Najważniejsze wydarzenie rozdziału – rozmowa z Dontosem, któremu Sansa zdradza plan wyjazdu do Wysogrodu – swoje znaczenie odsłoni dopiero później, gdy zrozumiemy, że to przez Dontosa „sprawa się rypła” (bo wyjawił on detale Littlefingerowi, który interweniował, by zatrzymać Sansę w Królewskiej Przystani).

Nie znaczy to jednak, że cały rozdział jest zbędny. Przeciwnie, zarysowuje on bardzo dobrze postać Sansy i pokazuje, że pozbyła się już dziecinnych złudzeń, ale nadal nie myśli jak dorosły i prawdziwy gracz. W rozdziale widzimy to na każdym kroku. Sansa widzi, że kuzynki Margaery są dla niej nienaturalnie miłe i uprzejme, ale nie dostrzega, że to metoda urabiania jej i wydobywania z niej informacji. Dostrzega w Margaery sporą śmiałość, odwagę i inteligencję, ale nie rozumie, że dziewczyna ma już „plan na Joffreya” i nie zamierza ryzykować wojny. Wie, że małżeństwo z Willasem to nie jest romantyczna opowieść z bajki, a jednak nie domyśla się tego, jaką rolę pełni dla Tyrellów. Przekonuje się, że nie może w pełni ufać Dontosowi, ale nadal nie wpada na to, że Dontos ma mocodawcę. Wreszcie słyszy, że będzie traktowana jako dziedziczka Winterfell, ale nie rozumie co wynika z tego faktu dla Robba. Sansa zatrzymała się w połowie drogi pomiędzy dzieciństwem i dorosłością. Zresztą pasuje to do jej wieku. I niestety na koniec rozdziału nie może się doczekać założenia sukni. Nie wie, że szykują ją na ślub z Tyrionem, który został zorganizowany po tym, jak zdradziła swe plany Dontosowi. Słowem – rozdział jest ciekawy. Ale jednak dobrze, że krótki.

0

0