Pytania do maesterów #48

Pytania o Eurona

Daelu, napiszesz kiedyś szaloną teorie na temat tego, iż Euron Greyjoy będzie książkowym Nocnym Królem i stanie na czele Innych. Argumentów do tej teorii jest wiele , ale najważniejszymi są wizja Aerona po wypiciu wina czarnoksiężników widzi Eurona na ŻT , a na ostrzach tronu są nabici wszyscy bogowie , prócz Wielkiego Innego. W następnej wizji Aeron widzi Eurona znów na ŻT z kobietą u boku , której ręce płonęły bladym płomieniem. Moim zdaniem jest Królowa Nocy z opowieści Starej Niani o 13 Lordzie dowódcy, który tez zapałał miłością do takiej kobiety. Nie mam cytatu , ale opis jest niemal identyczny. – Inny

D: Zgadzam się, że mamy wiele wskazówek, iż Euron odegra istotną (i negatywną) rolę w nadchodzących zdarzeniach. Zgadzam się, że ma ponadnaturalne moce. Napisałem zresztą na ten temat tekst. Myślę, że niecierpliwie oczekuje apokaliptycznej zagłady bo widzi w niej szanse na zdobycie władzy. Natomiast co do tego, czy akurat będzie przewodził Innym, to taki pewny bym nie był. Ba, mam nawet podejrzenie, że Euron chciałby najpierw zagrożenie ze strony Innych sprowadzić, a potem samemu je zwyciężyć. Ale to tylko spekulacje. Czy napiszę tekst o planach Eurona? Czemu nie.

Polityka pieniężna

Mam pytanie na temat ekonomii. Przed podbojem Aegona każde królestwo biło własne monety np. Złote Ręce Gardenerów. Potem nastąpiła unifikacja w ramach której oparto się na trimetalizimie. Mamy Złote Smoki, Srebrne Jelenie i Miedziane Gwiazdy i inne monety bilonowe. Ten stan się utrzymuje do teraz. Dlaczego po rewolcie Roberta nie dokonano reformy? Wszak historycznie robili to wszyscy władcy. Cesarze czy uzurpatorzy rzymscy płacili nowymi monetami wiernemu wojsku. Nawet w przypadku buntu Północy mamy informacje o tym, że Wyman Manderly proponuje by monety z wizerunkiem Roba emitować w Starym Porcie, dawnej mennicy. Zatem pozostanie przy Złotych Smokach w kontekście Roberta zdaje się być co najmniej dziwne. Musiały bić po oczach stronników Barratheonów wszak wartość Złotego Smoka była znacznie wyższa niż Srebrnego Jelenia. Czyżby RRR Martin nie przejmował się historycznymi prawidłami? Czy może jest to poszlaka pokazująca, że kopalnie Casterly Rock są puste? – Druzus Magnus

D: Masz rację, bicie własnej monety miało ogromne znaczenie polityczne i ekonomiczne (bo pozwalało ją troszeczkę psuć, przez co gromadzić złoto). I faktycznie może się wydawać dziwnym fakt, że Robert nie zdecydował się zastąpić złotych smoków własną monetą. Moim zdaniem wyjaśnienie jest dwojakie. Po pierwsze – Martin sobie wymyślił, że mają być te złote smoki, bo to fajna nazwa. Po drugie – Littlefinger posunął się znacznie dalej. Nie bawi się w manipulowanie kruszcem, tylko puszcza w obieg bardzo duże ilości papierów dłużnych, de facto kreując pieniądz. Więc pewnie nie widzi powodu, by stosować półśrodki w postaci bicia nowej monety.

BT: Odnośnie pytania o kopalnie Casterly Rock – przypuszczam, że wyczerpanie się złóż to pomysł twórców serialu. W książkach nie padają sugestie, że Lannisterowie na horyzoncie mają problemy finansowe. Jest wręcz odwrotnie – w epilogu Tańca ze smokami Kevan myśli o tym, że jeśli negocjacje z Żelaznym Bankiem się nie powiodą, będzie zmuszony pokryć długi korony ze skarbca Lannisterów. Nie postrzega tego raczej jako katastrofę dla rodu, tylko po prostu coś, czego wolałby uniknąć – nie po to osadza się na tronie swojego kandydata, żeby potem za wszystko płacić. Dlatego sądzę, że jeśli w książkach pojawi się wątek niewypłacalności Korony – a więc stronnictwa Cersei – to będzie to związane z utratą przez królową dostępu do środków zgromadzonych w Casterly Rock, a nie z wyczerpaniem się wszystkich złóż metali szlachetnych w Krainach Zachodu. Przyczyną takiego stanu rzeczy może być wypowiedzenie posłuszeństwa Cersei przez tych Lannisterów, którzy mają pieczę nad siedzibą rodu – mogliby na przykład opowiedzieć się za cudownie odnalezionym Tyrekiem Lannisterem, kontrolowanym przez frakcję Młodego Gryfa.

Pechowa trzynastka

Zgodnie z informacjami ze Świata Lodu i Ognia lord dowódca Brynden Rivers sprawował swoją funkcję 13 lat, nim zaginął w czasie wyprawy za Mur. Jest to tyle samo lat, ile władał 13 lord dowódca Nocnej Straży, znany szerzej jako Nocny Król. Czy uważacie, że jest to przypadkowa zbieżność?;) – Dżądżen

BT: Rzeczywiście jest to dość ciekawy szczegół – tym bardziej, że liczba trzynaście jest również związana z postacią Ostatniego Bohatera (według opowieści podczas wyprawy w poszukiwaniu Dzieci Lasu towarzyszyło mu dwunastu ludzi), a Bloodraven również odnalazł Dzieci Lasu. Myślę, że jest wysoce prawdopodobne, że GRRM celowo tworzy tu paralele pomiędzy tymi postaciami.

D: Bardzo trafne spostrzeżenie. Przyznam, że mi to umknęło.

Cieniowanie Melisandre

Kim był cień urodzony przez Melisandre w podziemiach Końca Burzy? Davos widząc ten cień wiedział do kogo należy, jednak potem już o nim nie wspomina. Czyżby to cień Stannisa? I dlaczego Melka użyła cienia do zabicia Renly’ego i kasztelana Końca Burzy (nie pamiętam nazwiska) a zabijając trzech “uzurpatorów” posłużyła się pijawkami? Gdyby zabił ich Cień, to była by lepsza pokazówka mocy niż pijawki. Widzę tutaj spory dysonans, ponieważ jeżeli Melka widziała śmierć Trzech Królów w płomieniach, to mogła zrobić farsę z przywoływaniem Cieni, które nic by nie musiały robić – oni i tak zginą, a pozycja kapłanki umocni się na tyle, że Stannis pozwoli na spalenie Storma. – Gambit99

BT: Cień najprawdopodobniej należał do Stannisa – jedną z przesłanek za tym jest to, że giermek króla, Devan (syn Davosa) słyszał, że Stannis krzyczał przez sen tej nocy, gdy zabity został Renly. A dlaczego Melisandre nie używała cieni po uśmierceniu Renly’ego i ser Cortnaya Penrose’a? Jest zasugerowane, że powstanie każdego kolejnego cienia wiąże się z coraz większym wyniszczeniem tego, do kogo cień należy – gdy Davos spotyka Stannisa po bitwie na Czarnym Nurcie, odnosi wrażenie, że król wygląda na w połowie umarłego. Oczywiście, przegrana bitwa zapewne miała wpływ na zdrowie władcy… ale ciężko wytłumaczyć jego stan odwołując się tylko do naturalnych wyjaśnień – zresztą sama Melisandre stwierdza, że Stannis ma zbyt mało sił, by mógł powstać jeszcze jeden cień i próbuje przekonać Davosa, by zgodził się zostać “ojcem” kolejnego cienia. Seaworth odmawia i nie słyszymy już o kolejnych próbach. Wydaje mi się, że wiemy zbyt mało o tych cieniach, by odpowiedzieć czemu Melisandre nie znalazła kogoś innego. Być może “ojciec” cienia musi być kimś szczególnym. Najprościej byłoby powiedzieć, że musi posiadać królewską krew (czymkolwiek ona jest)… ale Melisandre składa propozycję Davosowi. Być może cienie mają ograniczony zasięg działania (gdy ginie Renly, Stannis jest dość blisko; podobnie jak wówczas, gdy zabity zostaje Penrose) i przestały być użyteczne, gdy król wycofał się na Smoczą Skałę, a potem popłynął na północ. Być może to osoba, która staje się ofiarą cienia musi być wyjątkowa – zarówno Renly, jaki i Penrose mają wśród swoich przodków Targaryenów. Myślę, że po prostu wiemy zbyt niewiele.

D: W kwestii pijawek mogę dodać tyle, że moim zdaniem to był “pic na wodę, fotomontaż”. To znaczy Melisandre musiała mieć wizję śmierci trzech królów, a pokaz z pijawkami był po prostu kolejnym etapem urabiania Stannisa.

A jak DaeL szedł na wojnę…

Kolega chyba nie był w wojsku, prawda? 🙂 Bo z tego co ja pamiętam, to w wojsku właśnie przybierało się na wadze. Nie wiem czy to wpływ wojskowej diety (dość paskudnej w moich czasach), czy raczej regularnych posiłków, ale w wojsku znacznie przytyłem, a także większość moich znajomych. Nie pamiętam za to, żeby ktoś zauważalnie schudł. Choć gwoli prawdy nie było na naszej kompanii grubasów porównywalnych z Samem. Możliwe, że ludzie z taką nadwagą jednak chudli.- Robert Snow

D: Nie byłem. To znaczy do WKU się pofatygowałem, ale powołania nie dostałem, bo poszedłem na studia, a sam pobór był jakoś w tym czasie stopniowo wygaszany. A wracając do rzeczy – jasne, jak ktoś jest chudy i dostanie rację np. 3000 kalorii, to przytyje. Ale jak ktoś jest otyły, to przy takiej samej racji żywnościowej będzie chudł. I do tego w sumie sprowadzała się moja uwaga. Nie można utrzymać takiej wagi (nawet zakładając choroby zwalniające metabolizm w rodzaju niedoczynności tarczycy), bez stałego dostępu do spiżarni.

Nazywam się Payne. Podrick Payne.

Czy Podrick Payne przyłączający się do Brienne w Uczcie dla wron nie jest szpiegiem Cersei? Opuszczony przez Tyriona, sam w czerwonej twierdzy mógłby być łatwym narzędziem dla krolewej, która chciałby trzymać rękę nad poszukiwaniami Brienne, do tego dochodziłaby jeszcze zazdrość bądź złość z utraty wpływu na Jaimiego. Nie przeczę, zaduzony w Sansie Podrick rzeczywiście mógłby usłyszeć od kogoś tam (niejakiej Brelli) o poszukiwaniach Dziewicy z Tarthu, ale skad wiedziałby, gdzie jej szukać, jak wygląda? Na dodatek Podrick na początku zachowuje się podejrzanie, śledzi Brienne, trzyma się na dystans. W przypadku denuncjacji ma gotową historię – Chudy

BT: Wątpię, żeby Podrick działał na zlecenie Cersei – gdyby królowa nagle się z nim skontaktowała po ucieczce Tyriona, musiałby domyślić się, że nie chodzi jej o zapewnienie bratu bezpieczeństwa, a Podrickowi wydaje się autentycznie zależeć na dobru Tyriona. Gdyby od początku był szpiegiem Cersei, raczej nie uratowałby mu życia podczas bitwy na Czarnym Nurcie. Nie widzę nic nieprawdopodobnego w tym, że Podrick sam usłyszał, że Brienne wypytywała Brellę o Sansę. Mógł z łatwością domyślić się, że Brienne wybiera się na poszukiwania Sansy. W Czerwonej Twierdzy krążyły pogłoski, że Sansa uciekła razem z Tyrionem, więc Podrick uznał, że śledzenie Brienne to jedyny sposób na odnalezienie samego Tyriona. A dlaczego starał się, żeby Brienne go nie zauważyła? Po pierwsze, nie wiedział z czyjego polecenia ona działa – jeśli nie wiedział, że wysłał ją Jaime, nie mógł wykluczyć, że była to Cersei. A po drugie, nawet gdyby okazało się, że Brienne jest po tej samej stronie co on (a w każdym razie nie działa przeciwko Tyrionowi), nie mógł liczyć na to, że Brienne po prostu pozwoli mu ze sobą jeździć.

D: Tak, ja też uważam, że Podrick jest trochę za młody i naiwny do roli szpiega.

Gdzie te dzieci?

Pytanie odnośnie do dzietności. Starkowie chyba jako jedyny znaczący ród mogli aspirować do karty dużej rodziny. Reszta max trójeczka. Wiadomo, że warunki ciążowe i porodowe byly ciężkie, ale można sobie przecież przypomnieć jaka gromadkę spłodzili Jaehaerys I i Alysanne. Do tego wyniku się nikt nie zbliżył, co jest zastanawiające z uwagi na łatwość zakończenia żywotności danego rodu. – Chett Pino

BT: Mace Tyrell i Alerie Hightower mają czworo dzieci, Balon Greyjoy i Alannys Harlaw również tyle mieli (dwaj bracia Theona i Ashy, Rodrik i Maron, zginęli w czasie buntu Balona)… ale rzeczywiście, w przypadku Wielkich Rodów na ogół nie słyszymy o wielu dzieciach. Nie zdziwiłbym się, gdyby po części było to spowodowane tym, że wszystkie te dodatkowe postaci musiałyby otrzymać w opowieści jakąś rolę, choćby bardzo małą. A nawet wówczas byłoby dość dziwne, że czytając rozdział danej postaci widzimy, że jej myśli skupiają się na na przykład tylko dwóch czy trzech osobach (których rola jest znacząca), a odnośnie pozostałych braci i sióstr mamy tylko od czasu do czasu krótkie wzmianki.

D: Zgadzam się, Martin trochę nam tu “oszczędził” worldbuildingu, zdarzają się wypadki takie jak Jaehaerys i Alysanne, którzy mieli trzynaście dzieci (oj, ta trzynastka), z czego dziewięć osiągnęło wiek dorosły, ale to odstępstwa od normy.

Umarły?

Nie uważacie że u Martina umiera za dużo kobiet w połogach a za mało dzieci w niemowlęctwie ? To powinno być raczej zrównoważone. – Tywin

D: Wydaje mi się, że po prostu mniej słyszymy o dzieciach umierających w niemowlęctwie, bo też – choć przykro się to mówi – była to rzecz dość normalna, z którą ludzie się godzili, podobnie zresztą jak poronienia. Strata żony/matki wydawała się jednak dla żyjących członków rodziny większym dramatem. To może być też wyjaśnienie zagadki z poprzedniego pytania.

0

0