Pierścienie władzy (sezon 2) odcinek 7 [SPOILERY]

Przyjemna praca

Tu powinno się znaleźć omówienie siódmego odcinka, ale go nie będzie. A przynajmniej nie w taki sposób, jaki  do tej pory. W trakcie oglądania zrobiłem naprawdę sporo notatek (cztery strony z zeszytu), ale być może bardziej przemówi do Was taka inna wersja.

Odcinek 7 jest kpiną z widza i jego inteligencji. Nie będę pisał, że w zalewie tych wszystkich głupot trafiły się naprawdę dobre sceny, bo to zakłamałoby rzeczywistość. W rzeczywistości ten odcinek nie zasłużył nawet na ocenę 1. Gdy widzę w Internecie komentarze, że to jest wreszcie coś, na co tak długo czekaliśmy, to mnie krew zalewa. Celebrimbor jest w tym odcinku genialny, ale zamiast tego ludzie zachwycają się bitwą. Owszem mamy tu bitwę, ale jest ona telewizyjnym koszmarkiem, potworkiem, który powinien był zdechnąć zaraz po urodzeniu.

Głupota w sześciu punktach

Dam Wam tylko tyle: sześć najgłupszych rzeczy z tego odcinka (a było ich, na oko, jakieś sześćdziesiąt). Możecie pisać, że za mało, za płytko i niesprawiedliwe, ale ja uważam, że ten odcinek napisał idiota i nic więcej mu się nie należy.

Punkt 1

Jak łatwo zbudować zaporę? Należy wystrzelić głazy w stronę góry, co spowoduje zbudowanie tamy na rzece. Szkoda, że tych geniuszy od scenariusza nie było teraz w Polsce, bo może uniknęlibyśmy powodzi. Śródziemska  woda spokojnie sobie spłynęła w ciągu sekundy, a za tą prowizoryczną zaporą wcale się nie spiętrzyła i nie powstało rozlewisko, po prostu się zatrzymała. Proste? Proste.

Punkt 2

Okupacja kopalni przez dwójkę Disa-Durin. Całe miasto Khazad-dûm stoi, a kopalnie nie funkcjonują, bo dwójka bohaterów z bronią w rękach tarasuje drogę i nikogo nie przepuszcza.

Punkt 3

Szarża elfów. Setki konnych rozpędzają się, by wpaść w stojących naprzeciwko nich orków. Rozpędzają się i nagle w pełnym pędzie wszyscy (linia rozciągnięta na setki metrów) dostrzegają Galadrielę. W jednej chwili wszyscy zwalniają, bez piszczałek, rogów, flag, wszyscy wiedzą, żeby zwolnić i zatrzymują się przed szeregami orków. Szkoda, że Anglicy pod Stirling w „Bravehearcie” nie wiedzieli, że tak można.

Punkt 4

Jak ekspresowo zebrać armię? Wystarczy, że Durin wygłosi swoją płomienną przemowę (tak naprawdę, to ona jest beznadziejnie głupia). Po chwili (cały czas jest ten sam dzień) tysiące krasnoludów jest gotowych i czeka przed bramą Morii. Przypomnę z kronikarskiego obowiązku, że wcześniej kopalnię okupowały dwie osoby. Po chwili wszyscy się zwijają znów są wewnątrz. Swoją droga powód ich powrotu też jest wybitnie mądry: trzeba powstrzymać króla (jednego krasnoluda), więc cała kilkutysięczna armia robi w tył zwrot.

Punkt 5

Pocałunek. Wiecie, że w tym odcinku dochodzi do pocałunku Elronda i Galadrieli? Chyba nie ma potrzeby dodawać nic więcej. Może poza tym, że oryginalnie Elrond powinien ożenić się z córką Galadrieli, a sama lady od dawna powinna być żoną Celeborna.

Punkt 6

Jeden troll i trzydziestu dzielnych elfów. Wiecie, że tego jednego trolla wszyscy się boją? Cała armia orków ustępuje mu pola, są przerażeni. Mówią nawet, że będzie zabijał swoich. Sauron później ma pod swoją komendą tysiące trolli, tutaj jeden sieje ogromny postrach. Dodatkowo na koniec na placu boju pozostaje dosłownie trzydziestu elfów i oni ruszają do walki z tysiącem orków Adara.

Stały element programu.

Na koniec jeszcze tylko wypiszę nawiązania do trylogii Jacksona, które musiały się pojawić w każdym odcinku.

• Szarża elfów do pewnego momentu miała przypominać tę Rohirrimów spod Minas Tirith.
• Znalezienie słabości muru niczym w Helmowym Jarze.
• Arondir strzela do trolla niczym Legolas do Berserka w scenie wysadzenia muru.
• Rozmowa Celebrimbora z Galadrielą jest niemal 1 do 1 taka sama jak scena Sama i Froda w Osgiliath.

Dziękuję za uwagę. Ten odcinek to było dno. Naprawdę myślałem, że to się jednak może udać. Niestety nie udało się.

10

6