Pytania do maesterów #87

Siemanko! Dziś mamy dla Was trochę więcej pytań niż zwykle. A pochodzą one z odcinków 71 i 72. Miłej lektury! I pamiętajcie – aby mieć gwarancję, że przeglądając komentarze nie przegapię pytania, trzeba umieścić w komentarzu literki „PDM”.

Jak nazwać tę wojnę?

Czy uważacie że nazwa ,,Wojna 5 królów” się utrzyma, czy jednak po inwazji Aegona i potem Deanerys, jednak zacznie się mówić odpowiednio o 6 i 7 królach? W sensie jakby w ostatnich rozdziałach Martin snuł jakąś refleksje ustami bohaterów na temat wojny, to jakby ją nazywał? – EJM

BT: Myślę, że dalsze konflikty nie będą zaliczane do Wojny Pięciu Królów, lecz otrzymają własne nazwy. Na przykład, inwazje Złotej Kompanii i Daenerys mogą być nazywane Restauracją Targaryenów, a jeśli Młody Gryf i Daenerys stoczą wojnę, to może ona otrzymać nazwę Drugiego Tańca Smoków.

D: To może też być wojna królowych – Daenerys, Cersei, Sansy i Arianne… I może nawet Margaery, jeśli tego dożyje.

Zrób to sam

Dlaczego Jaqen kazał Pate’owi ukraść klucz, skoro i tak miał zamiar go zabić i przejąć jego twarz. Jaqen ryzykował, że Pate zostanie przyłapany, bądź oskarżenia potem padną właśnie na Jaqena. Nie byłoby bezpieczniej dla Bravossa, aby zrobił to sam, zamiast ryzykować i wchodzić na niepewny grunt? Trochę to niespójne. – Grucha

D: Dobre pytanie. Wydaje mi się, że – abstrahując od powodów wynikających z tego, jak Martin chce snuć swą opowieść – przyczyna może być związana z samymi umiejętnościami Ludzi Bez Twarzy. Nie wiemy do końca jak dalece przejmują wspomnienia zabitych. Nie wiemy też, czy przejmują je natychmiast. Możliwe więc, że outsourcing tego akurat zadania miał sens, bo od razu podszywając się pod któregoś z akolitów albo maesterów, Jaqen wiele ryzykował i mógł po prostu wpaść przez swoją niewiedzę.

BT: Wydaje mi się, że ostatnia scena Uczty sugeruje, że Ludzie Bez Twarzy nie przejmują wszystkich wspomnień – prawdziwy Pate nie znosił, gdy ktoś nawiązywał do legendarnej postaci o tym samym imieniu, a fałszywy Pate robi tak, gdy przedstawia się Samowi. Możliwe, że w takim razie Jaqen wolał ograniczyć do minimum czas, który musiał spędzić w pobliżu arcymaestera Walgrave’a i jak najszybciej dostać się do grona współpracowników Marwyna (co, jak się wydaje, było od początku częścią jego planu). Sam Walgrave być może nie zauważyłby różnic w zachowaniu i charakterze Pate’a, ale skoro maester Gormon zastępuje Walgrave’a podczas egzaminowania kandydatów chcących zdobyć ogniowo za znajomość krukarstwa, Gormon może wypełniać także inne obowiązki Walgrave’a, a co za tym idzie, często przebywać w pobliżu Pate’a. A Gormon już kiedyś był szczególnie podejrzliwy wobec Pate’a, sądząc, że ten kradnie… W tej sytuacji próba wykradzenia klucza byłoby dla Jaqena bardzo ryzykowna, a przecież nie mógł długo czekać na dogodną okazję, gdyż to wiązałoby się z koniecznością udawania Pate’a przy osobach, które bardzo dobrze znały tego prawdziwego. Jeden błąd mógłby oznaczać niepowodzenie całego planu – Gormon mógłby domyślić, że “Pate” planuje kradzież albo odkryć, że klucz gdzieś zniknął.

Zlecenie kradzieży klucza prawdziwemu Pate’owi mogło więc być mniejszym ryzykiem – nawet gdyby Pate został przyłapany, sam Jaqen mógłby działać nadal i podjąć kolejną próbę. W końcu nawet gdyby Pate wyznał prawdę o Alchemiku, brzmiałaby ona dość niewiarygodnie, a gdyby nawet wszczęto jakieś poszukiwania, to Jaqen mógłby po prostu zmienić wygląd (zresztą Pate i tak nie byłby w stanie podać dokładnego rysopisu Alchemika). Podejrzewam, że po otrzymaniu klucza od Pate’a i zajęciu jego miejsca, Jaqen w niedługim czasie zrobił użytek z klucza, by dostać się do rzadkich ksiąg przechowywanych w Cytadeli i zdobyć wiedzę, którą będzie mógł zaimponować Marwynowi i dostać się do grona jego “uczniów”. Poza tym, sprawa z kluczem dawała Jaqenowi pretekst, by spotkać się z Pate’em w miejscu, w którym nie było świadków.

Podmorska kraina

Błazen Stannisa, Plama, opowiada o dziwnych rzeczach (wizjach?) które dzieją się w “podmorskiej krainie”. W serialu pominięto postać Plamy, ale w odcinku bodajże 2 sezonu 6 Trójoka Wrona użył określenia “podmorska kraina” dla świata wizji, w którym przebywał z Branem. O ile dobrze pamiętam, w książce nigdy czegoś takiego nie powiedział. Czy myślicie, że to przypadek, albo taki “easter egg” w serialu, nawiązujący do książkowego Plamy? A może GRRM zdradził twórcom serialu coś więcej na temat Plamy i jego wizji, np. że są one tej samej natury, co zielonowidzenie? A może sam Bloodraven zsyła mu te wizje? – M_124

D: Albo to w serialu przeoczyłem, albo jakimś cudem zapomniałem. Ale to faktycznie bardzo interesujące. I wygląda na to, że mogło być jakimś małym smaczkiem wrzuconym przez scenarzystę. No, to oczywiście zależy od tego kto był scenarzystą… Bluetiger podpowiada mi, że to Dave Hill. Cóż, nie wydaje mi się, aby akurat on mógł mieć jakieś szczególne informacje od Martina.

BT: Możliwe, że serial wcale nie nawiązywał tu celowo do Plamy, ale jestem zdania, że w samej PLiO wizje tej postaci rzeczywiście mogą mieć związek z zielonowidzami. Według bardzo ciekawej teorii autorstwa RavenousReader GRRM często robi użytek z gry słów sea (morze) i see (widzieć), zwłaszcza w wyrażeniach green sea (zielone morze) i greenseer (zielonowidz), żeby przekazać pewne wskazówki na temat tego, w jaki sposób działa sieć czardrzew i magia zielonowidzów. Na przykład, to co w rymowankach Plamy dzieje się pod powierzchnią morza może symbolicznie odnosić się do tego, co dzieje się w “czardrzewnecie”. Poza tym, o czym pisał m.in. autor Mitycznej Astronomii, wyraz weirwood także jest związany z wodą, a dokładniej z rzekami – weir oznacza jaz, czyli tamę na rzece służącą do regulowania przepływu, a fishing weir to pułapka na ryby. Wodne metafory związane z czardrzewami i zielonowidzami są więc na tyle liczne, że wydaje się całkiem prawdopodobne, że GRRM celowo umieszcza je w tekście.

Mrożenie Jona

Daelu, piszesz wyżej, że wg Ciebie wskrzeszenie Jona nie nastąpi zbyt szybko, a Litllefinger tego nie dożyje. Jak długo zatem będzie wg Ciebie trwało zanim wskrzeszą Jona i w jakich okolicznościach się to stanie? I na czym opierasz założenie, że jednak ta rezurekcja trochę potrwa? Ja zakładałem, że raczej wskrzeszenie Jona nastąpi dość szybko, pewnie jakoś w ciągu kilku dni, bo ciało jednak się rozkłada (choć na mroźnej Północy ten efekt może być dużo słabszy), do tego im dłużej Jon będzie martwy tym mniej może pamiętać po ożywieniu, no i jest jeszcze kwestia sprzyjających okoliczności do wskrzeszenia Jona – w chwili jego zgonu na Murze znajduje się Melisandre z Shireen więc czerwona kapłanka może poświęcić “królewską” córkę (być może za zgodą Selyse) by ratować tego, którego widziała w płomieniach. Czyli Jona… Wszystko tu wydaje się do siebie dobrze pasować. Ale chętnie poznam Twoją opinię na ten temat. – Bezimienny

D: W zasadzie to Martin już nam pokazał gdzie Jon spędzi ten czas. Mieliśmy bowiem wizję Brana ze śpiącym Jonem, oraz eksperymenty samego Jona polegające na wrzucaniu ciał do lodowych cel wykutych w Murze, po to, by sprawdzić, czy ożyją. Nawiasem mówiąc, nie zdziwiłbym się, gdyby wskrzeszenie ciała Jona i powrót jego “duszy” do ciała nie odbyły się w tym samym momencie.

BT: Dodam, że też jestem zdania, iż częste wzmianki o lodowych celach w rozdziałach Jona w Tańcu ze smokami (m.in. wspomniane przez DaeLa umieszczenie tam ciał zwiadowców, a także uwięzienie w nich Cregana Karstarka) są wskazówkami, że to właśnie w nich znajdzie się ciało Snowa. Podobnie jak Bezimienny, przypuszczam jednak, że wskrzeszenie Jona będzie miało miejsce w ciągu kilku dni od jego śmierci – być może gdy tylko sytuacja w Czarnym Zamku uspokoi się po walkach, do których zapewne dojdzie pomiędzy częścią Nocnej Straży i Wolnymi Ludźmi. W tym przypadku rolą lodowych cel byłoby głównie umożliwienie tego, by po powrocie do życia Jon mógł być w lepszym stanie fizycznym niż na przykład Beric Dondarrion. Jeśli zaś chodzi o duszę i umysł Jona, to zgadzam się z sugestią autora Mitycznej Astronomii, że Jon nie utraci większości wspomnień i nie stanie się kimś takim jak Beric lub Pani Kamienne Serce dlatego, że jest zmiennoskórym i jego dusza przetrwa ten czas w Duchu. Gdyby jednak GRRM postanowił, że Jon pozostanie martwy przez dłuższy czas, to lodowe cele mogłyby się stać wyjaśnieniem, dlaczego jego ciało się zachowało, a zdolności zmiennoskórego byłyby wytłumaczeniem dlaczego zachował wspomnienia i dawny charakter. Oczywiście, po śmierci Jona w jego charakterze mogą zajść zmiany, ale będzie to reakcja na to, co przeszedł, a nie wynik utraty większości wspomnień poza tymi, które dotyczą ostatnich chwil przed śmiercią.

Uwięzienie Theona

Theon i Bliźniaki. Czy gdyby Greyjoy nie zdradziłby Robba i brałby udział w krwawych godach to przeżyłby i byłby cennym zakładnikiem? – Ser Richard Horpe.

D: Cóż, gdyby wszystko potoczyło się dokładnie tak samo, i Theon wylądowałby na Krwawych Godach, to Tywin Lannister na pewno zabroniłby go zabijać. Ale z drugiej strony – czy wówczas doszłoby do Krwawych Godów? Jeśli Theon nie zdradza, to nie pada Winterfell, więc Robb nie pokazuje swej słabości przed Freyem i Boltonem. Nie “umierają” Bran i Rickon, więc Catelyn na 90% nie wypuszcza Królobójcy, tym samym Tywin nie może sobie pogrywać w ten sam sposób, bo to oznacza pożegnanie z synem. I last but not least, sam Robb prawdopodobnie nie daje się ponieść chwili i nie ląduje w łóżku z Jeyne (choć akurat tego nie jest aż tak pewien). Więc i Walder Frey nie jest aż tak skory do zdrady. Dalej byłby do niej zdolny, bo to Walder, tym niemniej nie byłoby to przesądzone.

BT: Zgadzam się, że Tywin najprawdopodobniej rozkazałby, żeby pojmać Theona (zakładając, że do Krwawych Godów w ogóle by doszło, co – jak napisał DaeL – wcale nie byłoby pewne). Zresztą sam Roose raczej też wolałby, by Greyjoy przeżył, bo nawet gdyby Theon nie zdradził, Balon raczej i tak ogłosiłby się królem i zaatakował Północ – samo Winterfell zapewne nie zostałoby zdobyte, ale Żelaźni Ludzie nadal mogliby zająć część ziem na zachodnim wybrzeżu Północy. Mam jednak wątpliwości, czy gdyby Theon odmówił wzięcia udziału w ataku na Północ, Balon pozwoliłby mu wrócić do Robba… Nawet gdyby Theon później udawał, że zmienił zdanie tylko po to, by uciec, gdy już przybędzie na Północ, to i tak miałby trudności z powrotem do Dorzecza na ślub Edmure’a i Roslin, bo w tym scenariuszu Victarion i tak zająłby Fosę Cailin.

Co słychać w Valyrii?

Co się właściwie dzieje w Valyrii? Jeśli mnie pamięć nie myli, nikt poza Euronem nie wrócił z wyprawy na Dymiące Morze. Żaden z bohaterów o nikim takim nie wspomina, natomiast są postacie, które miały się tam udać i nie wróciły (wyprawa Geriona Lannistera czy wyprawa volanteńska po Zagładzie). Możliwe, że Euron rzeczywiście tam był (jego łupy: zbroja valyriańska, smocze jajo – wg Eurona je wyrzucił, smoczy róg). Oczywiście istnieje szansa, że zdobył te rzeczy gdzie indziej. Niebo nad Valyrią jest czerwone o czym przekonuje się Tyrion, nigdy nie zapada tam noc. Od Valyrii wieją gorące wiatry, a pogoda niedaleko niej jest zmienna i trudno ją przewidzieć. Wśród marynarzy panuje przekonanie, że kto ujrzy brzegi Półwyspu – zginie. Blisko półwyspu na pewno brakuje piratów, więc to nie oni. Co w takim razie jest tam takiego niebezpiecznego? Zbyt gorąca woda? Ciągłe wybuchy wulkanów? Ławica krakenów? Bliżej nieokreślone “demony” – pozostałość po czasach valyriańskich? Najbliżej mi jest do poglądu, że zagościły tam krakeny, Euron wg “Szalonych teorii” ma umiejętności, żeby je kontrolować, czego przykładem ma być bitwa o Arbor w VI tomie. Wtedy jasna byłaby sprawa okrętów – ofiar, które zapuściły się na Dymiące Morze. Z drugiej jednak strony, dlaczego poza pojedynczymi osobnikami; mieszkałyby na terenach, na których poza nimi raczej nikogo i niczego nie ma. – Kapitan Plumm

D: Ogień i Krew daje nam pewne podłoże do domysłów. W największym skrócie – raczej się w ruinach Valyrii mieszkać nie da, a i zbliżanie się do tego miejsca nie wychodzi nikomu na zdrowie. Ale czy szaleje tam magia, potwory, czy coś innego, to sprawa, której prędko nie wyjaśnimy. Ja jednak stawiam na coś innego niż krakeny.

BT: Los księżniczki Aerei Targaryen (która najprawdopodobniej poleciała na Balerionie do Valyrii) sugeruje, że wśród ruin Valyrii mogą żyć stworzenia, które powstały w wyniku doświadczeń, jakie Valyrianie prowadzili na wiwernach, ognistych żmijach i innych tym podobnych istotach. Podejrzewam, że innym zagrożeniem jest aktywność wulkaniczna – to mogłoby wyjaśniać czerwone niebo nad Valyrią (odpowiadałyby za nie pyły wyrzucane do atmosfery) oraz gorące wiatry. Poza tym, pewną rolę może tu odgrywać pewnego rodzaju “magiczne skażenie”. Zastanawiałem się też kiedyś, czy w Valyrii jeszcze przez długi czas po Zagładzie (przynajmniej do roku 54 od Podboju, gdy wrócił tam Balerion) mógł żyć ogromny smok, którego jeźdźcem był niegdyś Aurion – smoczy lord, który w czasie upadku Valyrii przebywał w Qohorze, gdzie ogłosił się później cesarzem Valyrii. Aurion zebrał potem armię, która wyruszyła ku Krainom Długiego Lata, a sam odleciał w ich kierunku na smoku. Wszyscy zaginęli bez wieści i przypuszczalnie zginęli wkrótce po tym, jak dotarli do Valyrii, ale smok mógł przeżyć i zamieszkać wśród ruin. Kolejnym zagrożeniem może być również to, że nigdy nie opracowano map Dymiącego Morza, więc wody wokół wysepek, na które rozpadł się półwysep, są bardzo zdradzieckie.

A w Mantarys?

Co z Drogą Demona i miastem Mantarys? Podczas narady dowódców Złotej Kompanii, jeden z oficerów zasugerował podróż drogą lądową z Volantis do Meereen. Drogi valyriańskie to zresztą takie książkowe autostrady w Essos. Reszta oficerów natychmiast ten pomysł odrzuciła – wg nich Złota Kompania poniosłaby tam straszliwe straty. Przy tej drodze leży zamieszkane miasto Mantarys oraz ruiny Bhorash. Również podczas narady w Meereen, ktoś zasugerował pójście drogą lądową, jednak znowu reszta decydentów pomysł ten odrzuciła z powodu wielu niebezpieczeństw. Co to za niebezpieczeństwa? Brak wody czy żywności? Rozbójnicy? Dothrakowie? Bliżej nieokreślone demony? I co takiego może być złowrogiego w Mantarys – mieście niewolniczym, które propozycji Daenerys odpowiedziało wypowiedzeniem wojny? – Kapitan Plumm

D: Mantarys jest trochę jak Prypeć obok Czarnobyla. Niby odwiedziny nikogo nie zabiją, ale trochę to za blisko miejsca katastrofy (w tym wypadku właściwej Valyrii) i troszkę za dużo dziwnych rzeczy się tam dzieje, żeby sobie organizować tam wycieczki. Zresztą bodajże w Tańcu ze smokami widzimy niewolnicę z tego miasta… z dwiema głowami. Jasne, takie deformacje się po prostu zdarzają i bez magii, no ale umówmy się – reputacja Mantarys pewnie jakieś podstawy mieć musiała. Ale wymienione przez ciebie naturalne powody dla których warto omijać drogę lądową też pewnie odgrywają swoją rolę.

BT: Te naturalne przyczyny oczywiście mogą odgrywać istotną rolę, ale ja też przypuszczam, że za złą sławę drogi i Mantarys odpowiada przede wszystkim “magiczne skażenie”, które pojawiło się wraz z upadkiem Valyrii. W Świecie Lodu i Ognia pojawia się wzmianka, że według pogłosek w ruinach Oros i Tyrii, położonych jeszcze bliżej stolicy Włości niż Mantarys, także ktoś może nadal mieszkać. Jednak jeśli to prawda, to Oros i Tyria nie utrzymują kontaktów z resztą świata, co sugeruje, że sytuacja jest w nich jeszcze gorsza niż w Mantarys, które jednak nie jest aż tak odizolowane. To może wskazywać na to, że “magiczne skażenie” jest najsilniejsze w pobliżu samej Valyrii i Czternastu Płomieni.

0

0