Pomylone Analizy: Gra o Tron, sezon 1, odcinek 4, „Kalecy, bękarci i im podobni”

Winterfell

Bran Stark ćwiczy strzelanie z łuku na dziedzińcu Winterfell. Nagle pojawia się kruk. Bran podąża za nim w stronę krypt, by spostrzec, że kruk ma troje oczu. Chłopak budzi się ze snu w swoim łóżku. Theon Greyjoy przekazuje mu, że ma się stawić w głównej sali zamku. Mają gości.

Gościem okazują się być Tyrion Lannister i Yoren z Nocnej Straży. Robb początkowo jest dla Tyriona nieuprzejmy. Karzeł dopytuje o to, czy Bran pamięta cokolwiek ze swego wypadku, w końcu zaś ofiarowuje małemu Starkowi projekt siodła, które umożliwi mu jazdę konną. Zapytany o przyczynę tego gestu, wyjaśnia, że zawsze miał słabość do „kalek, bękartów i im podobnych”. Robb oznajmia, że przyjmie Lannistera w Winterfell, ale Tyrion woli spędzić noc gdzie indziej.

Na zewnątrz Tyrion wymienia kilka zdań z Theonem, dopytując o to gdzie jest Catelyn oraz sugerując, że Greyjoy jest zbyt wiernym sługą jak na zakładnika. Theon odwzajemnia się uwagą o tym, że jego wujowie spalili Lannisport. Rozmowa kończy się w nieprzyjemnym tonie. I warto tu zwrócić uwagę na dwie niekonsekwencje. Po pierwsze – serial wkrótce zapomni, że Theon miał dwóch wujów. Po drugie – w następnych sezonach serial będzie próbował wmówić nam, że to Theon zachowywał się nagannie podczas spotkania z Tyrionem, tymczasem ewidentnie to Lannister prowokuje Greyjoya.

Czarny Zamek

W Czarnym Zamku Jon Snow trenuje walkę z Grennem i Pypem, gdy przybywa nowy rekrut – Samwell Tarly. Alliser Thorn nakazuje mu ćwiczyć z Rastem, ale grubas natychmiast rzuca miecz i pada na ziemię. Throne nakazuje okładać mieczem Sama, dopóki ten nie wstanie. Jon interweniuje, na co ser Alliser odpowiada nakazując Jonowi walczyć jednocześnie z Rastem, Pypem i Grennem. Jon chwilowo triumfuje.

Później Jon, Grenn i Pyp rozmawiają z nowym rekrutem. Samwell Tarly stwierdza, że jest tchórzem, dziękuje za pomoc i odchodzi.

Vaes Dothrak

Khalasar Drogo wjeżdża do Vaes Dothrak pod bramą z figur rumaków. Figury – niewątpliwie pod wpływem magii – znacznie w następnych sezonach urosną. Zresztą co tam figury – wokół Vaes Dothrak wyrosną góry. Ale nie uprzedzajmy faktów.

Viserysowi miasto się nie podoba i jest rozdrażniony faktem, że nadal nie dostał swojej armii. Daenerys pyta Jorah Mormonta, czy jej brat naprawdę mógłby zdobyć Siedem Królestw. Mormont opowiada nieco wymijająco, mówiąc, że król Robert mógłby chcieć wydać Dothrakom walną bitwę, ale ma mądrzejszych doradców. Poznajemy też fragmenty historii Mormonta, związane z handlem niewolnikami i jego żoną.

Viserys pluska się w wodzie z Doreah. Opowiada niewolnicy o smokach i Siedmiu Królestwach. Potem robi się smutny, a na koniec złości.

Królewska Przystań

Sansa i septa Mordane zwiedzają Czerwoną Twierdzę i podziwiają Żelazny Tron. Septa Mordane mówi Sansie, iż pewnego dnia jej syn zasiądzie na tym tronie, ale Starkówna martwi się, że być może urodzi tylko córki i całe królestwo jej znienawidzi. Septa zapewnia, że to mało prawdopodobne. Dostajemy też małą lekcję historii w postaci wyjaśnienia, że Żelazny Tron został stworzony przez Aegona Zdobywcę, a Czerwoną Twierdzę zbudował Maegor Okrutny. Poruszony zostaje również wątek śmierci Rickarda i Brandona Starków.

Eddard Stark prowadzi posiedzenie Małej Rady. Janos Slynt narzeka na to, iż miasto jest zalewane przez przybyszów, z którymi straż sobie nie radzi. Eddard nakazuje Littlefingerowi znaleźć pieniądze na zaciąg dodatkowych pięćdziesięciu Złotych Płaszczy, przekazuje też pod komendę Janosa dwudziestu ludzi z własnej straży.

Później Ned rozmawia z Pycellem o śmierci Jona Arryna. Wielki Maester widział się z Jonem Arrynem na dzień przed jego śmiercią i wszystko było w porządku. Choroba musiała więc dopaść poprzedniego Namiestnika zadziwiająco szybko. Ned dopytuje o powód dla którego Pycelle spotkał się z Jonem Arrynem, na co Wielki Maester odpowiada, że chodziło o książkę. Lord Eddard chce ją zobaczyć.

W komnacie Pycelle’a, Wielki Maester wręcza Nedowi księgę opisującą genealogię Wielkich Rodów Westeros. Wspomina też, że ostatnimi słowami wypowiedzianymi przez Jona Arryna było: „Nasienie jest silne”. Ned dopytuje o to, czy poprzedni Namiestnik mógł zostać otruty. Pycelle przyznaje, że jest taka możliwość, kierując podejrzenie na Varysa.

W drodze do swych komnat lord Eddard natyka się na Aryę ćwiczącą balansowanie na palcach. Rozmawiają o szkoleniu Aryi, a także przyszłości jej i Brana.

Mur

Jon i Samwell pełnią razem wartę. Sam okazuje się być krótkowidzem i ma lęk wysokości. W końcu chłopiec dzieli się swoją historią. Został zmuszony do wstąpienia do Nocnej Straży przez swego ojca. Nie spełniał jego oczekiwań, więc lord Randyll pragnął, by ziemie i tytuł przypadły młodszemu bratu Samwella. Swojemu starszemu synowi dał wybór – Nocna Straż albo nieszczęśliwy wypadek.

Królewska Przystań

Spacerując w ogrodach, Ned i Littlefinger ucinają sobie pogawędkę. Baelish naprowadza lorda Eddarda na trop związany z ser Hugh – świeżo pasowanym rycerzem, który był wcześniej giermkiem Jona Arryna. Littlefinger uczula Neda na obecność szpiegów – zarówno Varysa, jak i królowej. Sugeruje wysłanie do ser Hugh zaufanego człowieka. Kiedy Ned odpowiada, że ma takiego, Littlefinger sprawia wrażenie rozczarowanego. Powtarza, że nie należy ufać nikomu. Petyr Baelish sugeruje też jeszcze jedne odwiedziny – tym razem u płatnerza. Kiedy Ned próbuje niezgrabnie podziękować, Littlefinger oznajmia, że brak zaufania jaki mu okazał, był najmądrzejszym, co do tej pory zrobił Stark.

W trakcie przygotowań do turnieju Jory Cassel próbuje zagadać do ser Hugh, ale zostaje zbyty.

Lord Eddard i Jory udają się do Tobho Motta. Płatnerz potwierdza, że odwiedził go Jon Arryn i że chciał zobaczyć chłopca. Ned także się tego domaga. Mott przyprowadza Gendry’ego, w którym lord Eddard rozpoznaje bękarta Roberta Baratheona.

W Czerwonej Twierdzy król zabawia się z kilkoma… damami, podczas gdy Jaime Lannister stoi na straży. Jory Cassel ma doręczyć wiadomość do króla, ale zamiast tego ucina sobie z Jaimem pogawędkę na temat szturmu na Pyke w trakcie rebelii Balona Greyjoya.

Czarny Zamek

Jon namawia Pypa i Grenna by nie krzywdzili Sama. Rast słyszy tę rozmowę i odmawia. W nocy Duch namawia Rasta, by jednak nie robił Samowi krzywdy. Duch jest bardzo przekonujący.

W trakcie treningu chłopcy odwalają taką pantomimę, że Alliser Throne wychodzi z siebie.

Vaes Dothrak

Viserys wpada do namiotu Dany ciągnąc za włosy Doreah. Jest wściekły, bo Doreah przekazała mu rozkaz stawienia się na kolacji. Daenerys próbuje wytłumaczyć, że to było nieporozumienie, ale jest już za późno. Viserys uderza Dany, a ta w odpowiedzi daje mu w twarz sprzączką od pasa. Daenerys oznajmia bratu, że jeśli jeszcze raz podniesie na nią rękę, to ją straci (rękę, nie siostrę).

Czarny Zamek

Jon i Sam czyszczą kuchnię rozmawiając o kobietach. Jon przyznaje, że nigdy z żądną nie był, bo bał się, że spłodzi bękarta. Do kuchni wpada Thorne i urządza im pogadankę na temat zimna tak przenikliwego, że ogniska przestają grzać i głodu tak strasznego, że zjada się konie, a nawet ludzi. Thorne oznajmia chłopcom, że ich szkolenie jest już niemal skończone i wkrótce sami tego zaznają. I umrą.

Vaes Dothrak

Daenerys opowiada Mormontowi o zdarzeniu z Viserysem. Ser Jorah już teraz okazuje się krzywoprzysiężcą i fałszywym rycerzem, obgadując swego króla i stwierdzając, że Rhaegar był ostatnim smokiem. Wspomina, że gadanie Illyrio o lojalistach czekających na powrót Viserysa to bzdura. Dany zdaje sobie sprawę, że nawet z armią, Viserys nie zwróci jej domu.

Królewska Przystań

Rozpoczął się turniej. Petyr Baelish podbija do Sansy. Dopytywany przez Sansę Littlefinger wyjaśnia pochodzenie swego przezwiska. W szranki stają ser Gregor Clegane i ser Hugh. Przy drugim starciu, kopia Góry przebija gardło ser Hugh. Littlefinger korzysta z okazji by opowiedzieć Sansie o tym jak Gregor przypalił połowę twarzy swego brata, Sandora.

Królowa Cersei odwiedza Neda w jego komnacie, głównie po to, żeby mu trochę pogrozić.

Gospoda na Rozdrożu

Do gospody w której odpoczywają Catelyn Stark i Rodrik Cassel wchodzi Tyrion Lannister. Karzeł po chwili rozpoznaje lady Catelyn. Ta, wstaje i rozpoczyna wzywać znajdujących się w izbie rycerzy i zbrojnych, powołując się na ich lojalność wobec lorda Hostera. Gdy mężczyźni potwierdzają swoją tożsamość i zobowiązania lenne, lady Catelyn nakazuje im aresztować Tyriona Lannistera, którego oskarża o zamach na swego syna.

Rozdziały na których oparty jest odcinek

• Bran IV, Eddard V – Czytamy Grę o Tron #10
• Jon IV, Eddard VI, Catelyn V – Czytamy Grę o Tron #11
• Sansa II – Czytamy Grę o Tron #12
• Daenerys IV – Czytamy Grę o Tron #15

Istotne zmiany w stosunku do książki

• Bran Stark ma w książkach bardzo wiele tajemniczych snów. Ale w serialu twórcy z tych snów zrezygnowali, zamiast tego tworząc sen zupełnie nowy.
• Ser Barristan w serialu nie jest członkiem Małej Rady.
• Serial pomija scenę przyjęcia Tyriona w Winterfell, w trakcie której wilkory okazują wrogość Tyrionowi i niemal go rozszarpują.
• Sceny Theona z Branem i Tyrionem są wymyślone w całości przez twórców serialu.
• Żelazny Tron w serialu wygląda zupełnie inaczej niż w książkach. Książkowy oryginał jest ogromny i asymetryczny, góruje nad całą salą tronową, a wchodzi się na niego po schodach.
• Droga do Vaes Dothrak pozbawiona jest figur obcych bogów, zdobytych przez Dothraków.
• Książkowa Doreah jest niewolnicą Illyrio podarowaną Daenerys. W serialu była niewolnicą Viserysa.
• Walka Jona w obronie Sama przebiega inaczej niż w książkach. W książkach mamy starcie trzech na trzech, w serialu jest trzech na jednego.
• Turniej w serialu jest niemal mikroskopijny w porównaniu z tym, co obserwujemy w książkach. Wygląda jakby brało w nim udział kilkunastu ludzi, a obserowało kilkudziesięciu. Na dodatek rozgrywają się tylko pojedynki na kopie, bez turnieju łuczniczego i bohurtu.
• Renly w serialu nie bierze udziału w turnieju.
• Rozpoczął się proces znikania Jeyne Poole. W książce towarzyszyła Sansie niemal cały czas, w serialu już trudno ją znaleźć.
• Serial zmienia herb Gregora Clegane. W książkach były w nim trzy psy, w serialu jest jeden.
• Nie widzimy w serialu uczty po turnieju, w trakcie której Sansa rozmawia z Joffreyem, a septa Mordane kima po wypiciu zbyt dużej ilości wina.
• W książce Sansa poznaje historię Gregora i Sandora z ust samego Ogara, który odprowadza ją do komnat po turnieju. W serialu scenę tę pominiętą, a opowieść o Clegane’ach snuje Littlefinger.
• Zmieniły się miejsca, w których rozgrywały się niektóre konwersacje, na przykład rozmowa Neda z Littlefingerem albo Sama z Jonem.
• Scena rozmowy Jory’ego z ser Jaimem jest stworzona na potrzeby serialu. Podobnie jak rozmowa Cersei z Nedem w trakcie trwania turnieju oraz opowieść Allisera Thorne’a o kanibalizmie.
• Serialowy Duch warczy, choć książkowy był niemy.
• W serialu śledztwo Neda jest w mniejszym stopniu śledztwem, a w większym podążaniem tam, gdzie wskaże Littlefinger. Wynika to zapewne z trudności z ukazaniem wewnętrznego monologu i przemyśleń lorda Eddarda.
• Nie widzimy w serialu uroczego uśmiechu właścicielki Gospody na Rozdrożu.
• W serialu wszyscy wezwani przez Catelyn rycerze i zbrojni udzielili jej pomocy. W książkach ludzi, którzy ją wsparli było mniej, bo mało kto chciał narażać się Lannisterom.

Moja opinia

„Kalecy, bękarci i im podobni” to pierwszy odcinek, który dokonał naprawdę drastycznych cięć w materiale książkowym. Ze scenariusza zniknęło prawdopodobnie 3/4 scen związanych z turniejem rycerskim. Zniknął cały szereg postaci, które książka właśnie teraz prezentuje nam po raz pierwszy (Beric Dondarrion, Thoros z Myr, itd…). Z drugiej strony serial zaserwował nam całą masę scen oryginalnych. Najdziwniejsza była prawdopodobnie rozmowa Królobójcy z Jorym Casselem, która – w przeciwieństwie do pozostałych nowych scen – nie ma uzasadnienia fabularnego (choć służy pogłębieniu charakteryzacji Jaimego, no i pozwala nam lepiej zapamiętać twarz Jory’ego). Ponadto rozdziały Daenerys nadal są przedstawiane w sposób nie do końca zgodny z książkową chronologią wydarzeń.

Pomimo tych wszystkich zmian, wydarzenia prezentowane w tym odcinku mają sens, a nastrój napięcia i tajemnicy udziela nam się niemal tak samo, jak podczas lektury książki. Śmierć ser Hugh jest drastyczna i szokująca, a aresztowanie Tyriona nie pozostawia wątpliwości, że mamy do czynienia z dramatycznym zwrotem akcji. To naprawdę solidny odcinek popychający akcję naprzód.

0

0