2028 Space Odyssey - Russian Imperial Stout z Radugi
Słody - jęczmienny, pszeniczny
Chmiele - Magnat
Drożdże - US-05
Ekstrakt - 28%
Alkohol - 12,5% obj.
IBU - 80
Dodatki - jęczmień palony
Seria A1, data ważności 1.02.2019 (leżakowany 10 miesięcy przed rozlaniem)
Drugie podejście Radugi do RISa. Tym razem nazwę kultowego filmu mamy nieco zmodyfikowaną, bo panowie z browaru nie mogli się oprzeć sposobności pochwalenia się potężnym ekstraktem - aż 28°! Jakie mamy różnice między Potiomkinem na pierwszy rzut oka? No na pewno chmiele. W Pancerniku było aż 6 rodzajów, tutaj jest jeden. Goryczka jest sporo mniejsza - 100 vs. 80 IBU. No i oczywiście parametry podstawowe, w tym ten najpodstawowszy. 24 vs. 28% ekstraktu i 10,5 kontra 12,5% alkoholu.
Po nalaniu widać kolejną różnicę - dużo mniej się pieni. W zasadzie wcale. Od razu po przelaniu z chłodnej butelki pachnie suszonymi owocami i tak raczej słodko, później w miarę ogrzewania aromat staje się dużo bardziej wytrawny. Teraz przywołuje na myśl bardzo mocną kawę i takie srogie kakao (podobnie jak w Hoppy Birthday, ale bardziej). Poza tym zapach jest bardzo "pełny" i naprawdę bukiet jest niesamowicie bogaty.
Odczucie w ustach jest znowu trafieniem w sam środek środka tarczy. Tekstura piwa jest oszałamiająca. Jest okrutnie gęste i pełne, można wręcz odnieść wrażenie, że dałoby się nim najeść. W smaku jest ciemne pieczywo i tosty, ale głównie gorzkie espresso bardzo dobrej jakości. Nie ma mowy o takim kwaśnym posmaku lipnej kawy. Goryczka jest przy tym wręcz miażdżąca. Nieco pozostaje takiego ściągającego uczucia na języku, jak po wypiciu soku z granatów. Domyślam się, że nie wszystkim to posmakuje, ale mi pasuje. Ta goryczka 80 IBU rozkłada dużo mocniej niż 100 IBU w Potiomkinie.
No i tutaj wychodzi główna różnica między tymi piwami. Potiomkin był bardzo zrównoważony, gładki i tak naprawdę bezproblemowy. Odyseja, z kolei, sprawia tylko takie wrażenie. Jest bardziej agresywna w smaku i aromacie. Nie jest to coś złego, po prostu inne podejście do tego samego gatunku. Oba mają niezaprzeczalne podobieństwa, ale na pewno ciekawym byłoby otwarcie równolegle tych dwóch piw i wypicie jednego po drugim. Zupełnie inne doznania w podobnym stylu piwa. Inna sprawa jest taka, że może jakby kupić kolejną butelkę i ją odstawić do leżakowania (co być może uczynię, bo nie jest jakoś zaporowo drogie), to po roku czy dwóch mielibyśmy zupełnie inne piwo.
Później jak się ogrzało to lepiej to pachniało bo wychodziły te szlachetniejsze alkohole i chyba najbardziej czułem rum. W smaku już lepiej. Zmieszały się te beczki tworząc jakiś swój smak w którym znów przebija chyba ten rum. Powiem szczerze, że za bardzo mi to nie smakowało.
). Trochę palony i kawowy. Trochę słodki, ale bez przesady. Dobry 
Spokojnie w takim dużym kraju jak Polska jest miejsce na kilka setek małych browarów robiących ciekawe rzeczy dla tych <10% konsumentów. To tylko koncerny mają problem, bo rynek w litrach piwa na obywatela się praktycznie zatrzymał i nie chce ruszyć nie ważne jakby próbowali upodobnić lagera do wody.
