Moderatorzy: Zolt, boncek, Voo, Pquelim
. Może być wszystko, gatunek nie ma znaczenia.
Genialny komiks!
Był ze dwa tygodnie temu do kupienia w biedronkach za dwie dychy. Oprócz tego jeszcze Thorgal, Funky Koval, Wiedźmin i Walking Dead.Voo pisze:
Zaraz coś kupuję, może Thorgal? 
. Słuchać sie tego nie da, cały czas gada z tą swoją okropną manierą, nie wiem czy dotrwam do końca.
Może nie tak świetne jak Łowca Androidów ale na pewno lepiej niż Ojciec chrzestny. Dzięki za cynk, zaraz sobie posłuchamNa Audiotece jest za darmo do posłuchania opowiadanie Dukaja "Rewolucja.exe"
Każdy z 8 rozdziałów to krótka historia, a w każdej z nich chłopiec jest o mniej więcej 2 lata starszy, niż w poprzedniej. Łączą je niektóre wątki ale dopiero przedostatnia spina wszystko w całość. Dawno się tak świetnie nie bawiłem przy książce. Świetne dialogi, rewelacyjne, często bardzo zabawne postacie, prosta historia z morałem i bardzo fajnym zakończeniem. Polecam wszystkim, szczególnie w wersji czytanej przez autora. Cofniecie się do dzieciństwa, łza wam się w oku zakręci, a potem zachęcicie do słuchania własne dzieci. Jak już zaczeliśmy to trzeba było kupić resztę. Co ciekawe to audiobook jest zarazem ebookiem dostępnym z tej samej aplikacji. Nie wiem czy tak jest z wszystkimi książkami u nich czy tylko z tą. Nie jest może najlepszym lektorem ale ma bardzo przyjemny głos, a książka jak na razie fantastyczna. Co prawda wiem, że dalej porusza mocne tematy ale to w gruncie rzeczy powieść dla młodzieży, więc mogę polecić. Z tym, że ty pewnie już znasz. Nigdy się specjalnie jego życiem nie interesowałem jak i produktami Apple (nie stać mnie 
) ale słucha się o tym fantastycznie. Fajny serial byłby z tego. 
magazyn „Life", na którego okładce w lipcu 1968 znalazło się zdjęcie dwójki głodujących dzieci z Biafry. Jobs zabrał ją do szkółki niedzielnej i stanął naprzeciw pastora: - Czy jeśli podniosę palec, Bóg będzie wiedział, który to będzie, jeszcze zanim to zrobię? Pastor odparł: - Tak, Bóg wie wszystko. Wówczas Jobs wyciągnął okładkę „Life'a" i zapytał: - Dobrze, a czy Bóg wie o tym i czy wie, co stanie się z tymi dziećmi? - Steve, rozumiem, że tego nie pojmujesz, ale tak, Bóg o tym wie. Jobs oznajmił, że nie chce mieć nic wspólnego z oddawaniem czci takiemu Bogu, i nigdy więcej nie poszedł do kościoła.
Pewnego lata Paul Jobs zabrał Steve'a do Wisconsin, by odwiedzić rodzinną farmę. Wiejskie życie do niego nie przemawiało, lecz w pamięci utkwił mu jeden obraz. Obserwował narodziny cielęcia i zdumiało go, jak nowo narodzone zwierzę po trwających kilka minut usiłowaniach zaczyna chodzić. „Nie było to coś, czego się ono nauczyło, ale co było w nim zapisane, niczym informacja na twardym dysku - wspominał. - Ludzkie dziecko by tego nie potrafiło. Wydawało mi się to niezwykłe, nawet jeśli nikt inny tak na to nie patrzył". Ujął to w kategoriach hardware'u i software'u: „To było zupełnie tak, jakby coś w ciele zwierzęcia i w jego mózgu zostało skonstruowane w ten sposób, by od razu zacząć współpracę, zamiast dopiero się jej uczyć".
„Steve jest bardzo zen -powiedział Kottke. - Zen wywarł na niego głęboki wpływ. Widać to po jego surowym i minimalistycznym podejściu do estetyki, a także po intensywnej koncentracji". Znaczący wpływ na Jobsa wywarł również nacisk, jaki buddyzm kładzie na intuicję. „Zacząłem zdawać sobie sprawę, że intuicyjne rozumienie oraz świadomość mają większe znaczenie niż myślenie abstrakcyjne i logiczna analiza oparta na intelekcie"
I tego typu. Ostateczny obraz Jobsa, jaki się wyłania z książki jest jednak zupełnie inny od zamierzonego (chyba). To maniakalny despota, złotousty kanciarz o słynnym w Apple "polu zniekształcania rzeczywistości", czyli jedynej cesze godnej pozazdroszczenia. Potrafił przekonać nieprzekonanych stosując całą paletę gierek umysłowych i wyzysku, od krzyku po pojednawcze poklepywanie po plecach, przez miłość i zachwyty, aż po nienawiść do grobowej deski. To twórca sekty, do której zaciągnięto ciężko pracujących inżynierów mamiąc ich mitem Apple. To także złodziej, który w pierwszych latach powstawania Krzemowej Doliny, na tym Dzikim Zachodzie przemysłu elektronicznego, szedł po trupach, wykorzystując ostatecznie dobrodusznego Woza, który chciał zrobić komputer dla ludzi i to najlepiej za darmo. Wiadomo, nie żyjemy w bajkowej rzeczywistości, rynek ma swoje prawa, ale jeśli tak, to przynajmniej nie koloryzujmy Apple. Może i był geniuszem marketingu i launchu produktów, ale takie rzeczy tylko w Ameryce, bo i kto przy zdrowych zmysłach da się nabrać na to drogie gówno (pardon my french)?„Z chwilą, gdy rzuciłem studia, mogłem przestać chodzić na obowiązkowe zajęcia, które mnie nie interesowały, i zacząłem pojawiać się na tych, które zapowiadały się ciekawie" - powiedział. Do tych drugich należał kurs kaligrafii, na który Jobs zwrócił uwagę, ponieważ większość plakatów rozwieszanych na terenie kampusu była pięknie narysowana. „Dowiedziałem się tam o krojach pism szeryfowych i bezszeryfowych, o zmiennych odstępach pomiędzy kombinacjami różnych liter, o tym, co cechuje doskonałą typografię. To było coś pięknego, historycznego i artystycznie wysublimowanego w sposób, w jaki nie zdoła tego ująć nauka. I to mnie zafascynowało". Był to kolejny przykład tego, jak Jobs nieustannie łączył sztukę oraz technologię.
Bo np. dowiedziałem się też, że był za młodu niedomytym trollem, który musiał przychodzić na nocki w Atari bo tak wszystkich wkurwiał wyglądem, zachowaniem i smrodem Moim zdaniem to wcale nie jest brązownicza pozycja, chociaż jestem dopiero przy założeniu Apple to już było o pierwszych oszustwach Nie zaprzeczysz jednak, że koleś był zdrowo odjechany - Indie, buddyzm, kwas, elektronika, itd. Jesteśmy prawie z tego samego pokolenia więc odpada to co podoba mi się w historii Jobsa - opis czasów, których nie pamiętam i całej tej naukowej i kulturowej rewolucji związanej z mikroprocesorem. , a jak lista się skończy to i o drzewach wezmę 
