film o tym jak powoli i konsekwentnie w życiu kilku osób wszystko się pier**li. ani ciepły, ani jakiś mocno dołujący. Doskonały Spacey. A oglądało się tak jakoś... dziwnie. W każdym razie do głębszych refleksji mnie nie skłonił, ale dobre kino.
Widzę, że jest tylko jedna recenzja na stronie, a że leci teraz na TVN, to napiszę parę słów.
Za każdym razem jak oglądam ten film, wydaje mi się coraz bardziej smutny i dołujący. Coś jak z Dniem Świra. Chyba staję się coraz bardziej podobny do bohaterów tych filmów i wcale mnie to nie cieszy. Nie zmienia to faktu, że to kapitalny obraz o kryzysie wieku średniego, istocie małżeństwa i w ogóle sensie życia. Znakomicie zagrany, zwłaszcza przez Spacey'go, z fabułą fajnie zakręconą jak na rodzinny dramat. Ilustrowany znakomitą muzyką (polecam score do słuchania przy zgaszonym świetle). Śmiało mogę powiedzieć, że to już klasyk.