Pamiętacie moją serie z popieprzonymi filmami, typu Tokio Gore Police? Ten film spokojnie nadawałby się na tamten maraton!
To jest coś, co bardzo trudno opisać słowami, a jednocześnie nie wolno tego robić - bo jak opowiem, to popsuje innym oglądanie. Tylko pytanie - czy warto ten film w ogóle oglądać? Myślę, że tak. Ja przez cały seans miałem jedno - powiększające się "wtf?". A kiedy już się skończył, właściwie trudno z nim przejść do porządku dziennego. Wiem, że to jest pastisz, trochę nieśmieszna komedia o słabych horrorach. Tylko że - jakoś tak się składa, że to TEŻ jest SŁABY horror, słaby film. Poza kilkoma scenami radosnej rzeźni, nie było tu nic fajnego. Miłośnicy twierdzą, że tego nie wolno oceniać pod kątem normalnej produkcji, chwytać w standardowe ramy, bo trzeba przyjrzeć się szerszemu wydźwiękowi, nawiązaniom do inncy filmów, zobaczyć przekaz jaki "Cabin in the Woods" wnosi w temat głupkowatych slasherów. Ale ja odpowiem tylko, że super, jeśli dzięki tej produkcji coś się w świecie horrorów zmieni i zapanuje moda na bardziej ambitne rozwiązania. Natomiast oglądało się ten "game changer" nieprzyjemnie i on wcale nie jest żadnym błyskiem geniuszu.
Kolejny film z cyklu "grupa przyjaciół jedzie do opuszczonej chatki w lesie i atakuje ich zło", tym razem w wersji alternatywnej. Nie będę pisać za dużo, żeby nie spojlerować, wystarczy zerknąć na trailer, żeby zorientować się, że mamy tu do czynienia z niezłą zabawą konwencją horroru/slashera. Naprawdę warto zobaczyć, jest świeżo, zabawnie, ironicznie, krwawo. Chociaż zakończenie troszkę mnie rozczarowało, ale cóż, nie można mieć wszystkiego.