Wrazenia? Mieszane. Nie dlatego, ze to film zly. Niestety, ale dlatego, ze nie spelni nadziei jakie wielu Polakow w nim pokladalo. Nie bedzie szybka i atrakcyjna wizualnie sciagawka z trudnej historii Polski.
Ten film jest... z braku lepszego slowa powiem - meczacy. Ucieczke z Gulagu przezywa sie niemal fizycznie, kolejne sceny w ktorych wyglodzeni bohaterowie rzucaja sie na padline albo chleptaja wode z kaluzy najzwyczajniej w swiecie bola widza, odpychaja go od obrazu. Nad akcja dominuje monotonnia i beznadzieja polozenia uciekinierow, nad majestatycznymi sceneriami - brud cial i ubran. To sie po prostu ciezko odbiera. Zbyt pozno w filmie zaczynamy odkrywac relacje pomiedzy poszczegolnymi bohaterami, zbyt pozno tez pojawia sie (doskonala skadinad) muzyka. Zupelnie jakby rezyser chcial, abysmy te droge powrotna przecierpieli, i dopiero pod koniec zaczyna nam w niej pomagac roznymi zabiegami z arsenalu doskonalego filmowca (jakim Weir niewatpliwie jest). Moze tak trzeba bylo zrobic? Moze bez tego wzruszenie jakie oferuje nam zakonczenie nie byloby tak silne? Nie wiem.
"The Way Back" to film wazny, mowiacy o sprawach niezwykle istotnych. To takze film dobry. Ale nie jest to klasyczny hollywoodzki przeboj jak chociazby "Pan i Wladca" tego samego rezysera. Na Zachodzie szans na sukces nie ma.
Jesli jednak jakis amerykanski widz zechce go obejrzec, to niewatpliwie dowie sie wielu waznych rzeczy. A na koniec naprawde powaznie sie wzruszy.
Kudos dla aktorow wystepujacych w The Way Back - ze szczegolnym uwzglednieniem Marka Stronga (rosyjski aktor Walka), Colina Farrela (zlodziej Kabarow) i Jima Strugessa (Janusz).
Ocena: