Matt Damon w roli głównej? Musi być co najmniej dobrze! - pomyślałam wybierając seans.
Ale zapomniałam, że Matt to nie Leonardo, który rzeczywiście przez ostatnie lata tylko się rozkręca.
Matt ma regres.
Film pretenduje do czegoś filozoficzno-fantastycznego, ale tak naprawdę jest nudny jak flaki z olejem. Nawet główna bohaterka, wybranka Matta nie jest nawet ładna i nie miało się na czym oka zawiesić.
Nie polecam, na pewno nie w kinie, bo ani widoki, ani muzyka nie są wyjątkowe i warte uwagi.
Nie znam książki, ale na podstawie tego co zobaczyłem podejrzewam, że mogła być niezła. Podoba mi się główna para, niektóre sceny ciekawe. Tyle z pozytywów. Reszta mdła, a całościowo jakoś się nie klei.
Dziwny film. Zaczyna się jak amerykańska opowieść o młodym polityku, potem zaskakuje wątkiem fantastycznym (i w tym momencie myślimy, że będzie ok) a w końcu staje w rozkroku i nie wie czy jednak nie być po prostu banalnym romansidłem. Pomysł jest okropnie wydumany, pewnie u Dicka było to tradycyjnie krótkie zaskakujące opowiadanko, tutaj to strasznie rozwleczono. Problemem jest to, że nie odczuwamy żadnego zagrożenia dla bohatera, pracownicy "biura" nie chcą mu tak naprawdę wyrządzić żadnej krzywdy, są niekonsekwentni, nie ma w tym ani krzty emocji. Nieudany film
Podzielam powyższe. Ziew.
Az dziw bierze, ze Damon w tym zagral. Romans scfi. Majn got. Kto wpadl na taki pomysl?
Dobrze uzmysławiający film, że jak coś ma być deterministyczne to w 100% a nie 99%, że albo mamy własną wolę albo jej nie mamy, a nie że mamy tylko trochę. Szkoda tylko, że to nie był zamysł twórców tego filmu bo oni tego faktu podczas realizacji zdaje się, że nie zauważyli. Wyszedł więc z tego bezsensowny film o miłości. Ale ogląda się i tak dobrze.