Niestety mam taką przypadłość, że wszystko analizuję i rozbieram na czynniki pierwsze. Przykładem może być sytuacja z laptopem i zbiórkami pieniędzy, którą podawałem na forum, kiedy chodziłem do liceum, to było dziesięć lat temu! W książce nie tyle autorka daje rady jak mniej myśleć, co raczej pokazuje, skąd się takie wzmożone myślenie bierze.
Cóż informacją główną jest tutaj teza (fakt?), że od 10 - 15%, do 30% ludzi "myśli" (dominuje u nich) prawą(a) półkulą(a) mózgu. Zaś autorka niewątpliwie zbytnio galopuje w swoich założeniach, jednak ilustruje sposób funkcjonowania takiego mózgu i pokazuje dominujące cechy takich osób. W jaki sposób myślą, dlaczego tak myślą, jakie są pułapki myślenia lewopółkulowców i prawopółkulowców. Jest to napisane ciekawie, lecz trochę jak dla idioty, zbyt prostolinijnie. I właściwie wiele, naprawdę aż za wiele rzeczy o których pisze autorka się u mnie pokrywa, co jest wręcz przerażające.
Ale nie podoba mi się czarno - biały wydźwięk książki, w której to osoby "prawopółkulowe" to prawdziwe superinteligentne unikaty, które posiadają nieschematyczne myślenie i niewzruszone zasady moralne zaś lewopółkiulowe to komformiści, osoby porządkujące się regułom, myślący liczbami ludzie o prostych poglądach.
Myślę, że to nie takie proste, choć w tej powierzchownej analizie jest ciekawe nakreślenie ważnego zagadnienia.
Mimo wad: