Czwarty tom przygód Harry'ego Hole, zaczyna się od wizyty prezydenta USA w Norwegii. Harry pełni służbę w siłach zabezpieczających imprezę we współpracy z Secret Service i jednostkami specjalnymi Norwegii. Policja i śledczy też mają tu swój wkład, robią rekonesans i pilnują spraw w oddaleniu.
Wydarzy się coś zaskakującego. Harry otwiera ogień. W sumie nie zrobił źle ale i zrobił. Nie wiedząc za bardzo co z nim zrobić, MSW przesuwa go do innego wydziału. (spokojnie, nie ma tu bajki i fantazji o zamachu na prezydenta USA a przekonujący incydent, który mógłby się zdarzyć)
To dobrze się złożyło dla rozwiązania sprawy, która się pojawiła. Znaleziono zwłoki starego hitlerowca z poderżniętym gardłem w pobliżu miejsca przebywania neonazistów a Harry wpada na trop przemyconego Marklina, legendarnej broni snajperskiej. Licznik śmierci rośnie, ktoś się bawi w sędziego, ławę przysięgłych i kata.
Badanie sprawy przez Harryego dotyka problemów historii Norwegii i epizodów wsparcia dla Nazistów. Obserwujemy akcję z perspektywy Harry'ego, są tutaj bardzo ciekawe retrospekcje z perspektywy norweskich nazistów walczących na froncie wschodnim no i morderca- bardzo interesujący i nie sztampowy.
Największe atuty książki to wątek kryminalny, który wciąga i zaskakuje oraz wątki historyczne wraz refleksjami na temat przeszłości norwegów(bohaterów, nie autora).
Po raz czwarty z rzędu, postać Harry'ego Hole przyciąga jak magnez charyzmą i dużymi deficytami w obszarze bycią perfekcyjnym człowiekiem.
Podobać się może intryga, wstrząsają zbrodnie a podróż przez historię i społeczne sprawy (w małym wycinku) Norwegii wzbogacają lekturę. Kolejna część lepsza niż poprzednia