- Bez przydługich wstępów i czarowania: kolejny świetny film Afflecka-reżysera. Połowa aktorów znana, druga połowa to nieopatrzone gęby i ten miks naprawdę się sprawdza. Klimat tamtych czasów pokazany bardzo sugestywnie. Ciuchy, oryginalne transmisje telewizyjne, palenie w samolocie, wąsy, wielkie okulary i zimna wojna w pełni. Dodatkowo jak na film o CIA nie ma tu akcji, strzelanin ani pościgów. Stylem to wszystko przypominało mi to Tinker Taylor Soldier Spy albo Good Shepperd. Największą zaletą jest reżyseria. Historię znam od dawna, wiedziałem jak się skończy, z detalami. I co? Na nic mi to było. Od początku do końca seansu siedziałem cały w nerwach przygryzając palce i mając nadzieję, że się uda. To sztuka pokazać w ten sposób historię, której zakończenie wszyscy znają. W ogóle to chyba można już mówić, że Affleck jako reżyser ma swój styl. Każdy jego film bardzo dobrze udaje rzeczywistość. Nie wygląda jak Holywoodzka superprodukcja, raczej jak reportaż z życia kilku ludzi albo para-dokument o jakimś wydarzeniu. Tak było przy Gone Baby, Gone, tak było w The Town. Oby nadal kręcił tak dobre filmy. Będzie co oglądać. Tymczasem, zdecydowanie polecam wybrać się na Argo.
Lubię Afflecka za solidność. On nie kombinuje, nie bawi się konwencją tylko wali staroszkolny styl. Trzyma w napięciu. Po prostu dobry film.
Jestem ukontentowany. Po ostatnich wyczynach Afflecka spodziewałem się świetnego filmu i taki dostałem. Nie wiem w sumie co o nim napisać, bo wszystko zagrało tak jak trzeba - aktorzy, świetne stylizowane zdjęcia, kostiumy i dekoracje no i świetny, trzymający w napięciu scenariusz. Można narzekać, że jest za bardzo hamerykańsko, że za dużo zbiegów okoliczności ale to takie nieważne pierdu pierdu.
Przypominał mi momentami Monachium i Szpiega. Jak komuś podobały się te dwa, mogą Argo oglądać w ciemno.
Słyszałem dużo dobrego o tym filmie, potem obejrzałem bardzo przeciętny trailer, który w ogóle nie zachęcił do zapoznania się z pełną wersją. W końcu się przemogłem i musze powiedzieć, ze 'trailer miał rację', bo to słaby film. Nie do końca rozumiem po co powstał, bo historia wyciągania 6-sciu osób, kiedy przetrzymywano jeszcze kilkadziesiąt nie jest jakoś specjalnie breathtaking. Cały czas zastanawiałem się, co działo się z resztą pojmanych, a tu ani słowa. Jestem pewien, że w przeszłości amerykańskiego wywiadu znalazłyby się ciekawsze i bardziej 'filmowe' materiały na scenariusz. Tutaj było przeciętnie, poza tym ultrahollywoodzka scena na lotnisku - no tego się po Benu Afflecku nie spodzewałem, bo zwykle robił filmy pozbawione przesadnego dramatyzmu. W całym filmie trochę mało było emocji (thrillerem bym nie nazwał), więc chyba postanowił dodać coś od siebie. Dodał też sporo fabuły do historii, o czym można szerzej poczytać w Necie. W efekcie obejrzałem zupełnie nieciekawy film na podstawie historii, którą dodatkowo upiększono i podkolorowano, żeby była bardziej filmowa. Dla mnie bez sensu.
Kompletnie nie rozumiem siedmiu nominacji do Oscara i Złotego Globu za najlepszy dramat.
Po pierwsze to ciekawa i autentyczna opowieść, nawet jeśli na potrzeby filmu podrasowana. Po drugie można się czegoś dowiedzieć o bardzo rzadko pokazywanym w kinie epizodzie z najnowszej historii. Kojarzę milijon filmów o Wietnamie i żadnego o rewolucji w Iranie. Dla mnie to ma znaczenie. Po trzecie obyło się bez prezydenckich gabinetów, wielkiej polityki, patosu, flagi i wątków melodramatycznych. Film jest akuratny, powściągliwy, świetnie udało się uchwycić klimat tamtych czasów - stroje, wszechobecne fajury, wąsy, dalekopisy i inne cuda lat 70-tych. W tle fascynacja kinem SF. Nie ma oceniania - we wstępie jest mowa o tym, że Amerykanie sobie "zapracowali" na tę rewolucję a i potem nie padają żadne oskarzenia. Nie ma herosów, tylko cisi bohaterowie - jak ambasador Kanady. Z drugiej strony - nie widzę tu nic nadzwyczajnego, film zaciekawia i trzyma w napięciu ale nie powala, to jest bardzo dobre ale nie wielkie kino - to tak w kontekście licznych nagród.
Ogólnie film całkiem fajny i sprawnie zrealizowany. Bardzo przyjemny do obejrzenia, jednak nie ma co przesadzać z zachwytami.
Całość bardzo sprawna, więc tym bardziej irytowała obecność kilku głupich baboli. Przykładowo sama obecność aut na pasie startowym oraz fakt dogonienia przez nie startującego samolotu - serio, już mogli sobie akurat ten fragment darować, bo i tak było wystarczająco dramatycznie. Na koniec oczywiście nie zabrakło amerykańskiej flagi - choć z drugiej strony jak mogą to niech sobie Amerykanie kręcą dumne filmy. My za to kręcimy potrzebne produkcje o tym jak kogoś tam spalono.
Swoją drogą ciekawie akademia oskarowa strzeliła sobie sama w stopę wybierając Argo najlepszym filmem. Wyszło, że Argo to najlepszy film ubiegłego roku, ale z niezbyt dobrą reżyserią, skoro Affleck nie zmieścił się nawet w gronie nominowanych reżyserów. Nie lubią go czy co?
Kolejny film Bena Afflecka, który daje radę. Szczególnie z uwagi na fakt, że jest to historia zainspirowana faktami. Mowa o kryzysie z 1979 kiedy w Teheranie przetrzymywano pracowników amerykańskiej ambasady.
Świetne prowadzenie fabuły, niejednowymiarowe przedstawienie antagonistów, brak patetycznych treści i kilka zabawnych scen czynią z tego filmu sensację, którą miło się ogląda. PRzenosimy się w czasie do 1979, kibicujemy ameryknaom i czujemy lęk przed irańczykami.
Największy atut to obsada, która dobrze wywiązuje się ze swojej roli. Znane i nieznane twarzy tworzą spójny i dobry obraz.
Możliwość poznania realiów historii najnowszej w tak atrakcyjny sposób daje rozrwywkę.
Dobry film