Wersja wypuszczona na 25 lecie filmu, ponoć pierwsza nad którą Scott miał całkowitą artystyczną kontrolę (o dziwo Director's Cut z 1992 taką nie była, niby). Pamiętałem, że "reżyserska" od zwykłej różniła się znacząco, wydźwięk poszczególnych scen i całego filmu był diametralnie różny, pomiędzy "final" a "director's" znaczących różnic już nie dostrzegłem. Prawdopodobnie więc potrzebny był tylko pretekst do nowego wydania. Mimo to czasu spędzonego na oglądaniu nie żałuję, z przyjemnością stwierdziłem, że film się prawie nie zestarzał, wciąż ma imponujące wizualnie momenty a muzyka nadal wywołuje u mnie ciarki. A Sean Young wiąż jest piękna jak porcelanowa laleczka Oczywiście pewne elementy scenografii, zwłaszcza design elektroniki budzą rozczulenie ale paradoksalnie pasuje to do tego całego nowoczesno-zapuszczonego świata. Bez dwóch zdań, z całego kina SF lat 70-tych i 80-tych ten film próbę czasu przeszedł najlepiej. Zresztą, nie ma się co rozwodzić, piętno jakie odcisnął na kinie, literaturze i komiksie zobowiązuje do wystawienia