- zadziwiajaco dobry Szyc, fajna scenografia, nieglupie zdjecia, film daremny. Z niezrozumialego dla mnie powodu sala kinowa byla pelna, a mlodziez rechotala przez 2/3 seansu. Szczegolnie w trakcie sceny rzygania i nawalanki w stylu filmow z Bollywood (no, na poczatku to bylo zabawne, ale po jakims czasie dobijajaco kretynskie). Coz, kretyni... Byly w tym filmie ciekawe epizodziki, ale tak jak w samej ksiazce brakuje sensownego glownego watku, bo jesli ma nim byc milosc to... nie jest dobrze. Film jest niewiarygodny, postaci sa marnie nakreslone, a jesli juz ktoras zaczyna sie robic prawie interesujaca (tak jak ten znajomy Silnego co zalatwia wejsciowki VIPowskie) to zaraz znika. Dobija, podobnie jak w ksiazce, koszmarny brak ciagow przyczynowo-skutkowych, brak jakichkolwiek motywacji... przy czym w ksiazce mozna to bylo jeszcze potraktowac jak jakies przejaskrawione studium psychologiczne - ale w filmie takie rozwiazanie kompletnie sie nie sprawdza. Zenadka wychodzi. Wyszedlem z kina solidnie zmeczony. Ocena:
Książki nie czytałem, nie wiem ile w tym filmie zostało z pisarskiego pierwowzoru, a na ile to wizja młodego Żuławskiego. Na myśl przychodzi mi słowo, które chyba nie istnieje, a przynajmniej ja go nie znam - grafomania ale w wydaniu filmowym. Całość nie ma żadnego sensu, jedynie początkowo całość się w miarę klei i ciekawi. Pseudo patetyczne i pseudo moralizatorskie przemowy są po prostu śmieszne. Z czasem film po prostu coraz bardziej nuży, coraz w niej w nim sensu i sprawia, że coraz bardziej oczekuje się na koniec (ale niestety nie z emocji). Jedynym plusem jest aktorstwo, szczególnie dobrze wypadł Borys Szyc. Mocna postać, ale nie przerysowana (jak np. Nata). Gdyby nie jego kreacja to wg mnie nie mielibyśmy w ogóle o czym rozmawiać. Niestety zaskakująco udany występ Szyca równoważy anty-aktorski "pokaz" Doroty Masłowskiej. Trudno cokolwiek na jej temat napisać żeby się nie pastwić. Reasumując to + za Szyca, reszta bardziej lub mniej ale w dół.
Hmm.. Muszę przyznać, że jestem pod dużym wrażeniem. Od strony realizacji i produkcji "Wojna" jest jest niesamowicie świeża i atrakcyjna. Niestety, jakość A/V nie idzie w parze z treścią. Nawet świetny Szyc drażni teatralnością w scenach, kiedy wygłasza monologi. Normalnie czułem się, jakbym siedział w teatrze i oglądał jakąś sztukę. Nie wiem, nigdy nie rozumiałem czemu u nas trzeba grać w filmach jak na scenie. To zwyczajnie nie pasuje.
Historia jest w sumie żadna. Albo jej nie zrozumiałem. Albo brakowało mi wiedzy w postaci przeczytania książki. Nie wiem. W każdym razie film się skończył, a ja nic z niego nie wyniosłem.
Nie rozumiem też czemu Masłowska tak bełkotała. Czy ona ma jakąś wadę wymowy? Bo jeżeli to było zamierzone, to wyszło nędznie. W zasadzie przy całej krytyce i karykaturalności bohaterów, Masłowska w tej swojej bluzie, bełkotaniu i "tajemniczości" wypada najbardziej karykaturalnie.
Ogólnie warto obejrzeć dla samego obrazu.
Zupełnie nie mam pojęcia o co chodziło w tym filmie, ani nie czytałem wcześniej książki. Od początku odnosi się wrażenie, że film ma jakieś wysublimowane drugie dno kryjące się za tą chamską powierzchownością, ale ostatecznie dochodzi się do wniosku, że popełniono pewien rodzaj filmowego grafomaństwa. I cholera, podobało mi się. Najlepsza rola Szyca, jaką widziałem. Jest w tym jakiś zamysł, a na pewno ogląda się dobrze, mimo że fabuła nie do końca trzyma się związku przyczynowo-skutkowego.
EDIT: Czytam teraz recenzje na moviescornerze i widzę, że wręcz powtarzam sformułowania po innych (DaeL, Cortez), ale jest to zupełnie przypadkowe i nieumyślne. Jednakowoż widać, że to, co Wam przeszkadza - mi wręcz przeciwnie. Momentami było wręcz intrygująco, aczkolwiek powinienem obniżyć ocenę o jedną za kupowate efekty wizualne... no ale już trudno.